Het plan Bridget Van Sighem

Een goede voorbereiding is alles. Dit is het levensmotto van de Dilbeekse Bridget Van Sighem. Deze 20-jarige studente is één van de 220 kandidates, die haar kansen najagen bij Miss België. Vooraleer ze van The Highway richting De Panne kan dromen, is het eerst tijd voor de veroveringstocht van Vlaams-Brabant. Ik heb haar eventjes gesproken. Het viel meteen op dat Romanie Schotte een belangrijke rol heeft gespeeld in haar kandidatuur voor ’s lands zoektocht naar de allermooiste. Het berichtje dat de huidige Miss België een hiphopnummer had opgenomen met Kaye Styles sprak Bridget tot haar verbeelding. Haar inschrijving volgde meteen. De rest behoort ondertussen al tot haar geschiedenis of … net tot een mooie toekomst.

Bridget doet niets in haar leven zonder een voorafgaand plan. Het plan ‘Van Sighem’ als het ware. Het kleedje voor haar finaleshow hangt al keurig in de kast. Keihard werken om zonder stress naar de finale toe te leven is haar motto. Ergens heeft ze naar mijn gevoel wel gelijk. Een goede voorbereiding is alles. Zowel in het dagdagelijkse leven als in Missenland. Al een drietal jaar doet ze modellenwerk. Niet evident om alles gepland te krijgen. Want het is een druk leventje ten huize Van Sighem.   Bridget werkt met een maandkalender om alles goed te organiseren. Leve het plan Bridget Van Sighem.

Met haar studie psychologie is ze gestopt. Het was niet echt haar ding. Veel te theoretisch naar eigen zeggen. Zo moest ze Latijnse uitdrukkingen uit het hoofd leren. Niet evident voor iemand die nooit Latijn had op school. Maar ach, het zij zo. Wat Bridget in de toekomst gaat doen, weet ze nog niet. Ze twijfelt nog tussen het aanvangen van een nieuwe studie of gaan werken. Of misschien een jaar Miss België zijn .. Dat zou zeker passen in het plan Van Sighem.

Foto: Miss België

 

EK Hockey 2017: Schotten met kilt en … 1 Snollebollekes

Sinds enkele jaren ben ik helemaal in de ban van het hockey.  Mijn lijstje grote hockey-evenementen, dat ik ooit heb bezocht, mag ondertussen al gezien worden. 2x EK, 1x WK, 1x World League … Alleen de Olympische Spelen ontbreken nog op mijn lijstje. Maar wie weet, lukt me dat wel ooit een keertje.

Maar toch … tegenwoordig moet je voor het hockey in Nederland zijn. Amstelveen is the place to be voor het EK Hockey voor landenteams. Afgelopen dinsdag ben ik naar het hoge noorden  afgezakt. Op mijn programma drie vrouwen-hockeywedstrijden. De Engelse clash: Engeland-Schotland ..gevolgd door David tegen Golliath: Duitsland vs Ierland en onze eigen Red Panthers tegen Spanje.

Ik moet zeggen: het Wagenerstadion in Amstelveen is een fraaie plek om te bezoeken. Te midden in het groene Amsterdamse Bos. Een stukje natuur dat helemaal Oranje kleurt naarmate de dag vordert.  Onze noorderburen geloven meer dan ooit in het dubbele Nederlands goud op dit Europees kampioenschap.

Ik zat op de C-tribune naar de wedstrijden te kijken. Bij de clash tussen Engeland en Schotland vielen mij vooral de Schotse fans op. Het kippenvel kwam op mijn armen toen ze hun Schotse volkslied meezongen. Sfeervoller maken ze volksliederen niet meer. De mannelijke fans waren zoals het hoort in hun kilt getooid. Schotland kon allemaal dromen van een overwinning tegen Engeland. Met de nodige power werden ze vooral op kracht overmeesterd door hun Engelse vriendinnen. Bij Duitsland-Ierland viel vooral het sfeervak van de Nederlandse kids op. Ze waren compleet in de ban van de Snollebollekes-hymne Links Rechts. Ik ken Snollebolleke wel, maar Links Rechts was voor mij een compleet nieuw nummer, met een gigantisch party-gehalte. Het hockey bij de Ieren was huilen met de pet op. De match was geen Links-Rechts gehalte. Het was eerder een zware les in efficiënt hockey door de naar mijn gevoel Duitse topfavorieten bij het vrouwenhockey. 2-1 naar Quarter 3, afgeslacht naar Quarter 4. Zware 5-1 cijfers kregen ze op het dak.

Na Duitsland-Ierland kwam het volk pas echt kijken. België-Spanje was de affiche waarbij de tribunes vol zaten. Het leuke is dat je zowel Spanjaarden, Portugezen, Duitsers, Ieren, Nederlanders en Belgen door elkaar hebt. KV Mechelen tegen Antwerp kan er een fraai lesje aan leren.  Spanje was de betere ploeg, maar stootte op een afweergordel van België om u tegen te zeggen. 2-1 pour La Belgique. Missie geslaagd. De Red Panthers spelen tegen Duitsland voor een plek in de finale. Naar mijn gevoel wordt dit een enorm taaie klus. Maar ach, we zien wel waar het schip strandt. In het hockeyland waar België en Nederland de lakens uitdelen, zijn Engeland en Duitsland meer dan ooit de outsiders. Daar kan 1 Snollebollekes weinig aan veranderen.

Bekijk de videoclip van: Links Rechts van Snollebollekes:
https://www.youtube.com/watch?v=pFEDBewcfks

Foto: Bart Liekens

Sprookjespaleis Lotto Arena

Vandaag heb ik een opmerkelijk nieuwtje gehoord. Tijdens de eerste zaterdag van de Paasvakantie in 2018 wordt de prestigieuze Lotto Arena omgetoverd tot een ware sprookjeswereld. Dit stelde actrice Helle Vanderheyden voor in een filmpje via de sociale media. U zult zich wel afvragen: waarover heeft hij het nu allemaal. Enkele bekende sprookjesprinsessen komen voor het eerst samen in een groots Sprookjesconcert.  Enkele VIPS  zoals Assepoester, Rapunzel, Doornroosje, Sneeuwwitje en Roodkapje verenigen hun krachten om een knallend concert te geven.

De prinsessen van dienst worden neergezet door Charlotte Leysen, Anne Van Opstal, Shauni Rau en Helle Vanderheyden. Walter Baele wordt koning, Liv Van Aelst koningin. Onze goede vriend Thomas Van Goethem beleeft een prinselijke identiteitscrisis van formaat. Hij is namelijk de prins, die de verschillende sprookjesprinsessen mag kussen (en veroveren). A man with a mission, zo hebben we het graag.

Naast de prins en prinsessen zien we ook nog Nordin De Moor, die de stiefbroer van Assepoester neerzet.  Charlotte Campion is de stiefzus. Laurenz Hoorelbeke en Jasmine Jaspers vervolledigen als de doldwaze Titus en Fien de uitgebreide cast van dit maffe topspektakel dat op 31 maart in de Lotto Arena te zien zal zijn.

Nu al belooft het een concert te worden dat compleet anders is dan de voorgaande. Sprookjes door elkaar. Het kan alleen maar in het Sprookjespaleis van de Lotto Arena. Een optreden om naar uit te kijken voor de liefhebbers van musicals en sprookjes. Kortom: iedereen dus …

Het grote debuut van Charlotte Peetermans

Dankzij Astrid Lindgren werd Pippi Langkous over de hele wereld een monument. Tijdens de herfstvakantie laat Uitgezonderd Theater deze legende herleven tijdens een familiemusical. Om het ondeugend karakter van Pippi in stand te houden werd de productie aan de pers voorgesteld in een Antwerps Speelbos. Met mijn stoutste wandelschoenen aan trok ik er naar toe en ging op zoek naar de leukste verhalen. En wat mij betreft … was de ontmoeting met Charlotte Peetermans er ééntje om niet snel te vergeten. Ik hoor u alvast zeggen: Charlotte wie?. Akkoord, voor het grote publiek is ze een nobele onbekende. Wat als vierdejaarsstudente musical aan het Brusselse Conservatorium ergens logisch is. Maar iedereen moet een kans krijgen om zich in de professionele wereld te profileren. Charlotte is dankzij regisseur Tijl Dauwe de stagiaire van dienst bij Pippi Langkous. En het werd tijdens mijn gesprek met haar al heel snel duidelijk dat ze zin heeft om zich te tonen. De fonkeling in haar ogen sprak boekdelen.  En zeg nu zelf .. het staat toch mooi op je cv dat je stage hebt mogen lopen bij het Zweedse meisje met de rode haren. Haar maiden trip op het grote theaterpodium is er ééntje om u tegen te zeggen. En dat kan niet iedereen haar na vertellen. Diep graven voor haar rol van Annika hoeft ze niet te doen. Annika is een braaf meisje, dat bang is voor avontuur, aldus Charlotte. Karakterieel omschrijft ze zichzelf als een gekker persoon. Maar zoals bij ieder mens woedt er ook bij Charlotte een Jekyll and Hyde . Of moet ik in haar geval: een Pippi and Annika zeggen. Charlotte heeft er zin in.  En wij ook. Dus bij deze:   Enchanté de votre Connaissance, Charlotte!

Foto: Jan Liekens

Laura Martello en de voetsporen van Annelien Coorevits

Pannenkoeken en wafeltjes bakken. Een mens kan er weinig fout mee doen. Ergens blijft het een beproefd recept voor Misskandidates om zichzelf naar de buitenwereld toe te profileren. Het werd nogmaals duidelijk toen ik de ravissante blondine Laura Martello sprak over haar Miss Vlaams-Brabant deelname. Mag ik haar even voorstellen? Laura is 18, studente verzorging en is woonachtig in Dilbeek. Je zou haar het beste omschrijven als een gedreven jonge dame, die iets wilt maken van haar Miss-campagne. Ze staat zelfs vroeger op om wafels te bakken voor het goede doel. Can you imagine? Ergens deed haar verhaal me een beetje denken aan Annelien Coorevits, toen ze Miss België won. Als live-act bakte ze toen pannenkoeken op televisie. Ze kwam, ze zag, ze bakte en ze overwon. Met haar wafeltjes treedt Laura een beetje in haar voetsporen. Nu al belooft dit het nodige vonken en vuurwerk.

Miss België en Miss Vlaams-Brabant blijft voor Laura een ontdekkingstocht. Ze wil vooral ervaren hoe ver ze in dit parcours kan raken. Met fotoshoots begon ze toen ze veertien jaar was. Het behoort nu al tot haar persoonlijke identiteit. Beetje bij beetje is ze gegroeid in dit werk. En nu wil ze kijken hoe ver ze op het hoogste niveau kan meedraaien. Stapt Laura in de voetsporen van Annelien? Het zou wel eens kunnen. Nu al belooft dit het nodige vonken en vuurwerk.

Toch is voorzichtigheid meer dan ooit de moeder van de porseleinkast. Laura koestert het motto: ‘Eerst zien en dan geloven’ nogal fel. Zo vertelde ze pas haar selectie op het moment dat het een vaststaand feit was. Vooraf hoge verwachtingen stellen is nooit goed. Dat kan alleen maar de verkeerde kant uitdraaien. Daarom schuif ik met plezier de hoge verwachtingen eventjes opzij. Tenslotte is Rome ook niet op één dag gebouwd. Laat staan Plopsaland in De Panne. First things first is meer dan ooit belangrijk voor Laura. En ondertussen mogen de wafeltjes ons zeker smaken.

Foto: privé-archief Laura Martello

Voor een kusje van Kate

Liefhebbers van grote openluchtspektakels moeten aan het Donkmeer in Berlare zijn.  Toen ik in mijn mailbox de uitnodiging zag, twijfelde ik geen seconde. Ik moest en zou het spektakel bekijken. Afgelopen vrijdag trok ik samen met mijn vader naar de grote première van Kiss me Kate, georganiseerd door Festivaria. De regie was in handen van Tijl Dauwe. Kiss me Kate is een groot opgezette theatervoorstelling op en aan het Donkmeer, waarbij het publiek aan de waterkant kan genieten van een magnifiek openluchtspektakel. En toch …

Toen ik mijn invitatie kreeg, viel mijn oog meteen op een opmerkelijke boodschap van algemeen nut: ‘Neem voor alle veiligheid een warm dekentje mee. Het kan koud zijn aan de waterkant. En bovendien is het voor de gezelligheid mooi meegenomen.’ Een dekentje had ik helaas niet bij. Maar ik had toch mijn stevige blauwe trui aangetrokken om de kille zomerbries te trotseren. En toch …

Ik heb genoten van Kiss me Kate. Akkoord, het was een trage start van het openluchtspektakel. Maar de grootsheid en de spektakelwaarde groeiden uit tot een fraaie climax. Zelfs de aanwezigheid van voorbij hollende paarden kon de kwaliteit van de show niet onderdrukken. Jan Schepens en Goele De Raedt schitterden in hun hoofdrol.  Maar het waren vooral ‘boefjes van dienst’ James Cooke en Bert Verbeke, die de show stalen.

De moraal van het verhaal is heel duidelijk. Een kusje van Kate krijg je niet zo maar cadeau. Je moet er de koene ridder te paard Jan Schepens voor trotseren, de ongetemde feeks (in Goele De Raedt) proberen te temmen, onder een warm dekentje de kille zomerbries aan het Donkmeer trotseren en vooral het (tragi)komisch gangsterduo James Cooke en Bert Verbeke verschalken. Wanneer u deze werken tot een goed einde brengt, geef ik u de kans om dat éne kusje van Kate te bemachtigen. Of het mij gelukt is, laat ik aan uw verbeelding over. Maar indien het u als toeschouwer niet zou lukken om die kus te bemachtigen. Troost u zelf dan maar. Dan heeft u toch een bijzonder fraai openluchtspektakel mogen bekijken.

     

Foto’s: Jan Liekens
Meer foto’s kan vinden op: http://www.mediawatchers.be/nl/13/6151/Premiere-Kiss-Me-Kate

 

 

De dragqueen in Thomas Van Goethem

Acteur Thomas Van Goethem ken ik al sinds het prille begin van zijn carrière. Toen begon hij als Jonas Kronkel in de kinderserie Booh!. Deze VTM-reeks behoort nu al tot de televisiegeschiedenis. Anno 2017 lijkt het er sterk op dat Thomas professioneel nieuwe wegen aan het bewandelen is. Naast zijn liefde voor het werk achter de schermen en enkele musicals naast zijn opperbestie Anne Van Opstel, staat hij nu vooral nu zelf te pronken in verschillende theaterstukken. De acteermicrobe gaat waar het niet kruipen kan. Zo zag u Thomas de voorbije weken als Franske in Café Beveren. Een rol, waarbij hij vestimentair zijn meest foute outfit uit de kast mocht halen. En dat ook met brio deed. Dit najaar staat hij naast Jan Van Dyke in De Tante van Charlie bij Theater Elckerlyc.  Stuk voor stuk zijn het theaterstukken om als acteur u tegen te zeggen. En toch … wordt zijn opmerkelijkste rol er ééntje in La Cage aux Folles van het EWT. Noem het maar een surprise van formaat. In La Cage aux Folles toont Thomas zichzelf als … dragqueen. Dit als vervanger voor Mathias Daneels. Een rol, die we niet meteen zagen aankomen. Maar ach, een goede acteur moet alles aankunnen. Thomas als dragqueen behoort nu al tot de categorie: het is ééns wat anders, niet waar. De reprise van La Cage aux Folles wordt nu al ééntje om met stip naar uit te kijken in het komende theaterseizoen.  

Shelly en Ketje: Everlasting Love

Sint-Truiden 6 punten, Anderlecht 4 punten. Het is de ietwat verrassende balans na de eerste drie competitiewedstrijden van de Belgische competitie. Op speeldag 4 komen de Kanaries op bezoek in het Constant Vandenstockstadion. Eén van de opvallendste babes uit het Anderlecht-supporterslegioen tekent present. Shelly, beter bekend uit Ex On The Beach, is een die-hard Anderlecht fan. En dat laat ze via de geijkte sociale media maar al te graag aan de wereld weten. Door weer en wind staat ze paraat voor paars-wit, aldus Shelly. Alleen wordt het tijdens de match tegen Sint-Truiden toch eventjes wennen.

Shelly’s favoriete speler Adrien Trebel is geblesseerd. De pers ziet voor het eerst het droommiddenveld Kums-Dendoncker en Hanni aan het werk. Daar denkt Shelly helemaal anders over. Een match zonder Trebel is zoals een cocktailbar zonder cocktails. En toch … bij de grootste tegenslagen staan nog grotere vervangers klaar. Ketje, de mascotte van Anderlecht, staat present om deze ravissante blondine te ondersteunen voor het geval dat … Maar niemand verwacht dat er een doemscenario zal gebeuren. Tr(ou)ble of Trebel in Paradise .. Het mag en het zal niet zijn. Maar wat het resultaat ook mogen wezen. Eén ding is zeker. Tussen Shelly & Ketje blijft het Everlasting Love. Daar kan geen enkele kanarie iets aan veranderen.

Foto: Selfie: Shelly Osselaer

De beloftes van Johan Veugelers

Vlaanderen (inclusief mezelf) leerde Johan Veugelers kennen als de Nederlandse accordeonist van The Sunsets. Nu er van The Sunsets al lang geen sprake meer is, speelt hij samen met Annelies Winten, zijn collega van weleer, bij de ambiancegroep De Stoempers. En alsof dit nog niet genoeg is, laat deze sympathieke Nederlander nu ook solo van zich horen.  Zijn debuutalbum ‘Beloof me’ werd afgelopen vrijdag aan fans, vrienden en aanwezige pers voorgesteld. Maar wat zijn die beloftes van Johan Veugelers toch? Ik ging op onderzoek uit.

Zeker omdat Johan onlangs in het nieuws kwam toen hij Rosanne uit Temptation Island wist te strikken voor de videoclip van ‘Schreeuw het uit’. Een eigentijdse bewerking van Jennifer Lopez’ monsterhit ‘Let’s get loud’. Naar mijn gevoel loonde het alvast de moeite om de tracklist een keertje van dichterbij te bekijken. Kwestie van verborgen boodschappen zeker te ontdekken. Helaas bracht dit geen licht in de duisternis.  Buiten de alzeggende titel ‘Ruitenwisser’, de bekentenis: ‘Ik was geen Casanova’ en zijn belangrijkste hobby’ blootvoets dansen’ zie ik door het bos de bomen al lang niet meer. Maar ach, wat doet het er toe. Ambiance is het codewoord van ‘Beloof me’. En dat moeten we hoog in het vaandel dragen.  Zijn eerste exemplaar kreeg Johan uit de handen van collega Luc Steeno. Het album is naar zijn eigen zeggen een ‘kers op de taart’, zeker wanneer ik zijn persbericht van dichterbij bekijk. Ik hoop alvast dat het een zeer smaakvol verorberen van het gebakje wordt. Tal van BV’s gingen me voor en knikten alvast instemmend.

Het mysterie van de Radio Stad Angels

Toen ik een prille twintiger was, was de impact van het internet niet zo breed verspreid zoals nu. Maar nu ik een bijna veertig ben, ontdek ik van die internetfenomenen, die een man spontaan grijs haar doen krijgen. Akkoord, met mijn leeftijd zijn de eerste grijze lokken al langer dan vandaag een feit. Maar wat ik soms op mijn Facebookpagina zie, tart elke verbeelding. Zo werd ik vandaag geconfronteerd met de promofoto’s van de Radio Stad Angels. Een groep zeer bevallige dames, in swimsuit, met een swag-attitude, een digital addiction en een app om alle wereldproblematieken op te lossen. De hippe woorden, die ik nu in de laatste zin gebruik, zijn voor mij even gek als de ‘vaat aan op het aanrecht’ zetten. Maar ach, het is de hipstertaal van het moment.

Radio Stad is een urban-radiostation in de stad van Brabo, Bart De Wever, den Abdou en den Antwerp. Om hun radiozender in de kijker te zetten, gooien ze alle registers open. Trust me … ze doen heel wat moeite.  Hun spokesperson heet Thalia naar verluidt. Uit een ver verleden herken ik nog enkele andere bekende gezicht. Maar wie achter het mysterie schuil gaat, is niet belangrijk. Het draait om hun niets aan de verbeelding overlatende promocampagne. En toch … triggert hun verhaal mij.  Het fenomeen Radio Stad Angels blijft nog even mysterieus zoals het voordien was. Maar ach, is dit niet bij elke engel zo die op aarde terecht komt. En zeker met de engeltjes van Planet Urban.