Bakkers aan de Opera

Bakkers aan de Opera: het zou zomaar de titel kunnen zijn van een album van Suske & Wiske of Jommeke. Maar niets is minder waar. Op 9 december gaan de verenigde Bake Off Vlaanderen-vrienden voor een opmerkelijke stunt zorgen aan de Gentse Opera. Daar gaan ze ’s namiddags bakken ten voordele van Music For Life.

Of winnaar Hans enkele baksels uit zijn gloednieuw boek zal tonen aan het publiek, is tot op de dag van vandaag niet geweten. Dat zullen de aanwezigen op 9 december wel ontdekken. Een boeiender gegeven is of ze zich zullen laten inspireren door het gebouw zelf. Carmen is een bekende opera. Maar Carmen is ook het baasje van Nero in FC De Kampioen. Een Nero-gebak zou de Gentenaars wel smaken. Anderzijds heeft een Nero-gebak in België een naam. In Marc Sleen-terminologie noemen we dit wafels, niet waar.

Muzieknoten hoor je talrijk tijdens een opera-spektakel. Chocolade muzieknoten maken moet peanuts zijn voor de bakkers. Ikzelf kan er helaas niet bij zijn. Maar ach, ik schrijf er met plezier een tekstje over. Stiekem hoop ik toch dat Valerie haar Allo Allo-quotes nog een keertje laat horen. En dat Dirk zijn beruchte framboisier aan de mensen laat proeven. U bent alvast gewaarschuwd. Maar laat het u zeker niet aan het hart komen.Hun creaties zijn van topniveau. En ik hoop dat hun baksels van/aan de Gentse Opera u alvast kunnen bekoren. Het is voor de goede zaak, niet waar.

Iedereen is toch een klein beetje Pippi Langkous

Pippi Langkous zet de boel op stelten in Theater Elckerlyc. Het alterego van Free Souffriau beleeft tijdens de herfstvakantie in Antwerpen doldwaze avonturen met haar vrienden. En ik moet zeggen: de voorstelling heb ik afgelopen zaterdag gezien. Persoonlijk raakte ik een beetje gecharmeerd door het nostalgisch kantje van de show. Regisseur Tijl Dauwe beloofde een show voor jong en oud. En hij hield woord. Pippi Langkous werd een voorstelling in ware Fixkes-stijl. U weet wel: met een knipoog naar de parafix van Merlina, met een knipoog naar het A-Team en naar de tijd van dat je het niet per SMS moest aanvragen met je lief. Polleke van Merlina en B.A. Baracus waren niet aanwezig. Maar het gevoel dat de Fixkes uitstralen in hun liedje, werd tijdens de voorstelling van Pippi Langkous subliem geprojecteerd naar de jaren 70.

Naar mijn bescheiden mening zit er een dubbele laag in de voorstelling Pippi zet de boel op stelten. Meer bepaald: met braaf in je zetel zitten bereik je in je leven niets, met ja te knikken nog veel minder … Soms mag je een beetje Pippi Langkous zijn en je dromen achterna jagen. Een beetje fantasie moet altijd om de hoek loeren. Want niets is er zaliger dan de fantasie van een kind. Hebben we naar onze kindertijd niet allemaal heimwee? Want zeg nu zelf … Tenslotte heeft ieder van ons toch een klein beetje Pippi Langkous in zich. Of niet soms?

Foto: Jan Liekens
Website: http://www.pippizetdeboelopstelten.be

 

De konijnen van Roodkapje

Tijdens de herfstvakantie is Antwerpen helemaal in de ban van jeugdmusicals. De kids en hun ouders hebben zelfs keuze te over. Eén van de pareltjes, die je in de Scheldestad kan bekijken is Roodkapje: De Sprookjesmusical. In de Antwerpse Stadsschouwburg staat Lauren De Ruyck (beter bekend uit K3 Zoekt K3) op het podium als deze sprookjesheldin.

Roodkapje: De Sprookjesmusical is een productie, die de geest van 2017 niet naast zich neerlegt. Leuke muziek, pittige choreografie en nog honderden aspecten die ik hier kan formuleren. Maar net deze vernieuwing maakt Roodkapje een bijzonder fraai kijkstuk.  Ook de vette knipoog naar de hedendaagse maatschappij (bijvoorbeeld: burn-outs) kan uw ondergetekende dienaar best wel smaken.

Met Lauren De Ruyck als hoofdrolspeelster laat opnieuw iemand  uit de schaduw-K3 van zich horen. En ze doet het meer dan uitstekend. Als Roodkapje heeft ze voor het publiek zelfs een verrassing in petto. Uit haar hoge hoed tovert ze immers twee konijnen, die de show stelen met een pittig West-Vlaams accentje. Charline Catrysse en Michael Zanders dartelen als konijnen Floppie en Whoppie op het podium al waren ze twee konijnen op een Antwerps voetbalplein. De Bosuil of het Kiel be prepared …. Ze zijn gevat, herkenbaar en nu al … twee van mijn helden uit 2017.

Foto: Jan Liekens

Tony’s trein

Op Allerheiligen staat  een heuse topmatch geprogrammeerd in de Lotto Arena. Telenet Giants Antwerp neemt het op tegen Donar Groningen, de voorlopige groepsleider in de FIBA Europa Cup. Onze noorderburen hebben maar één missie. Zij zakken naar de Scheldestad om hun leidersplaats te verdedigen.

België en het hoge basketbalnoorden van Nederland. Het doet me wat denken aan het verhaal van basketlegende Tony van den Bosch. Toen hij ging coachen in Nederland, nam hij vaak de trein naar het hoge noorden. Om dan ’s avonds laat de trein terug naar België te nemen. Naar mijn gevoel een fysiek slopende prestatie. Voor mij is Amsterdam de ultieme grens om met de trein heen en weer naar Nederland te trekken. Aan langere afstanden waag ik me zeker niet. Maar het is de drive van Tony en zijn treinkarakter waardoor de Giants moeten geïnspireerd worden. Net dit gevoel moet tegen Groningen op het veld te zien zijn.

Alleen de eerste plek telt voor de fiere Antwerpse reusjes. Zelfs op Allerheiligen moeten  ‘Aller Zieltjes’  van het kritische publiek gewonnen worden. De overwinning is het enige wat telt. Ook als was hij tegen Bergen MVP , een goede Vanwijn behoeft zelfs tegen Donar Groningen geen krans.

Het weekend van de uil

In Holland staat dan wel een huis. In Mechelen staat er naast een pak huizen ook een fraaie uil. De bronzen uil van Mechelen is een standbeeld van meer dan één ton. Sinds kort pronkt deze trotse Vivisector aan de Sint-Romboutstoren. Ik had het nieuws van de uil – een kunstwerk van Johan Creten – al wel gelezen in de krant. Maar de eer om oog in oog te staan met het dier, viel me nog niet te beurt. Tot voorbije zaterdag … Tijdens mijn wekelijks marktbezoek dook hij ineens voor mijn neus op. Het beeld wat ik toen zag, vergeet ik niet snel. Een vader probeerde zijn dochter te fotograferen voor ‘Den Uil’. En tja, dan kan ook deze jongen zich niet meer inhouden. Ik moest en zou een uilfie hebben. Voor de slechtverstaanders onder ons. Een uilfie is een selfie met een uil. Nadat ik de uil had kunnen overtuigen, is het me dan toch gelukt. En ik wil jullie dit beeldje zeker niet onthouden. Maar dat mijn ontmoeting met de bronzen Vivisector een voorbode zou worden van een weekend vol uilen, had ik nooit durven denken.

De dag nadien kwam ik tijdens een wandeltocht van 15 km in en rond Sint-Katelijne-Waver ook een fraai kunstwerk tegen. Voor een huis stond een kunstwerk van – u raadt het nooit – twee uilen in één tuin. Op dat moment wist ik het zeker. Tussen al uilen stond ik het voorbije weekend toch maar fraai voor aap.

Foto’s: Bart Liekens

 

 

 

 

 

Het Bassie en Adriaan-gevoel tijdens Pippi Langkous

Pippi zet de boel op stelten is de gloednieuwe musical van Uitgezonderd. Theater die zaterdagnamiddag haar grote première kende. Om de herfstvakantie in stijl te beginnen, trok ik mijn beste pak aan voor de galavoorstelling in het Antwerpse Theater Elckerlyc. Ik moet zeggen dat regisseur Tijl Dauwe woord heeft gehouden. Pippi zet de boel op stelten was een op en top nostalgische voorstelling. En toch …

Naast een uitmuntende Free Souffriau als Pippi Langkous waren het vooral bad boys Bert Verbeke en William Boeva die de harten van het publiek in een mum van tijd veroverden. In de hoedanigheid van hun alterego’s  Donder-Karel  en Blom leken ze net weggelopen uit de legendarische Bassie & Adriaan-reeks. De twee heren waren de evenknie van enkele legendarische boeven uit mijn jeugd zoals Vlugge Japie, B2, B100 en De Baron. Indien er ooit een Pippi Langkous 2 op het programma zou komen, start ik nu al een petitie om Donder-Karel en Blom terug in hun zwart-wit gestreept gevangenisplunje te hijsen. In hun onderlinge samenspel waren ze een match made in heaven. Boefjes om van te snoepen, als het ware.

Of dit ooit zo ver zal komen, weet ik niet. Ik kan om mijn onwetendheid te illustreren alleen maar een welgemeende: Drommels, Drommels en nog eens Drommels op mijn blogje plaatsen. Hiermee volg ik meer dan ooit de wetmatigheden van televisie en theater. Maar ach, er staat mij maar één ding te doen. Om het antwoord op deze vraag te kennen zal ik de wereld eens langs de binnenkant van mijn ogen moeten bekijken.  Kijkt u mee?

Bezoek de website van deze musical: http://www.pippizetdeboelopstelten.be

Foto’s: Jan Liekens

 

Elena: het bakkersvrouwtje van Roodkapje

Het voorbije weekend mocht ik het kind in mij boven halen. Op musicalvlak heb ik twee premières achter de rug. Eéntje van Pippi Langkous en ééntje van Roodkapje. Achteraf had ik bij Roodkapje een opmerkelijke ontmoeting. U moeten weten dat er achteraf een groot dessertenbuffet voorzien was. Het geheel aan dessertjes zag er bijzonder fraai uit. Plots dook er een oude bekende voor me op. Elena uit Bake Off Vlaanderen herkende me en kwam fier haar creaties tonen.

In één van mijn blogjes had ik haar ooit ‘The Bakingprincess on High Heels’ genoemd. Maar The Bakingprincess on High Heels vindt nu haar weg in sprookjesland. Elena is in  nu gepromoveerd tot het bakkersvrouwtje van Roodkapje. Tussen ons gezegd en gezwegen bestaat er geen twijfel over dat Roodkapje, de boze wolf, de blauwe fee en haar grootmoeder stevig gesmuld hebben van Elena’s creaties. Zelfs de appel van Roodkapjes hartsvriendin Sneeuwwitje kreeg een gepimpte versie in het grote buffet. Crossmediaal bakken in sprookjesland noemen ze dat. En ja, het bestaat. Maar één ding staat buiten kijf. Wie in de appel van het dessertenbuffet beet, viel zeker niet in slaap. Een smaakbom kwam langs alle kanten naar je toe. Daar was slechts één vrouw verantwoordelijk voor. U kent haar vast: het bakkersvrouwtje van Roodkapje. Haar naam is: Elena.

Foto’s: Jan Liekens

De stap uit het schemerlicht

Het is gebeurd. De eerste verrassing uit The Battles bij The Voice van Vlaanderen is een feit. Her en der werd al in de media geopperd dat Melanie, de dochter van Pitti Polak zich gemakkelijk zou plaatsen voor de liveshows van deze talentenjacht. Alleen bleek de dekselse Joyce Vanderhoydonck een maatje te sterk tijdens hun onderlinge battle. Nochtans leken de sterren voor Melanie goed te staan.  70 procent van de kijkers had een uitgesproken voorkeur. Alleen was Alex Callier gecharmeerd door de prestaties van underdog Joyce. En zo geschiedde. Het meisje uit Neeroeteren pleegde de eerste coup van de battles. Ze begon als een underdog aan het parcours. Nu zette ze al een stevig stapje uit het schemerlicht.

Het doel is bereikt. Nu stapje voor stapje verder werken. Op een manier zoals alleen Chris Froome de Ronde van Frankrijk kan winnen. Tijdens de battles kregen beide dames That’s allright van Lady Linn and her Magnificent Seven voor de kiezen. Voor Joyce was dit een stapje uit haar comfortzone. Normaal heeft ze een grote voorliefde voor het Nederlands. Maar een goede zangeres moet alles kunnen. So sprach Alex Callier toch. Joyce deed wat haar coach vroeg. Ze pleegde een coup. Melanie zit in de wachtkamer. De underdog stoot door. Joyce heeft de stap naar de liveshows gezet. De spots staan nu al op scherp. Het schemerlicht is voorbij.

48 seconden

Wat kan een mens doen in 48 seconden? Bokssensatie Daniel Dubois had onlangs 48 seconden nodig om zijn tegenstander AJ Carter tegen het canvas te meppen. De Duitse Marita Koch had zelfs 40 honderdsten minder nodig om het wereldrecord 400 meter bij de vrouwen te lopen. En bij KV Mechelen weten ze nu ook wat 48 seconden zijn. Eén dag na het ontslag van Yannick Ferrera gebeurde het ondenkbare in de wedstrijd tegen Lokeren. Binnen de minuut werd de hoop van de geel en rode supporters voor een impressionante comeback in het leven na Ferrera de kop ingedrukt. Mijat Maric kwam, zag en schoot de bal keihard binnen. Alles binnen de 48 seconden. Voor de wedstrijd zongen de supporters de Hazes-klassieker ‘Bloed, Zweet en Tranen’. Wel ja, de eerste tranen waren binnen de minuut al aanwezig bij de supporters. Alles gaat sneller … maar in 48 seconden godbetert …

Maar ach, we zullen het maar relativeren zeker. Wat is 48 seconden nu in een mensenleven? Zeker als er nog 54 punten te verdienen zijn. Alles kan nog. En toch denk niet iedereen er hetzelfde over.  Toen ik naar huis wandelde, passeerde ik de harde kern van Malinwa. Ze stonden aan de spelershome hun ongenoegen te uiten. ‘Shame on you’ klonk het langs alle kanten. Deze boodschap duurde langer dan 48 seconden. De diehards kregen een onderhoud met enkele ervaren spelers. Achteraf hoorde ik in de pers dat ze als ‘echte mannen’ uit elkaar gaan. Kort en krachtig: zoals het hoort. Alleen betwijfel ik of ze het binnen de minuut hebben afgerond.

Eén ding heb ik dinsdagavond toch geleerd. Zelfs bij voetbal, de grootste bijzaak ter wereld, kan 48 seconden een wereld van verschil uitmaken. Hoop doet leven, niet waar.

Pippi Langkous, Tijl Dauwe en het codewoord Nostalgie

Regisseur Tijl Dauwe beleeft een uitstekend jaar 2017. Eerder dit jaar liep ik hem al tegen het lijf voor de megalomane voorstelling Kiss Me Kate. Daar moest hij 120 mensen en ‘James Cooke’ in goede banen leiden. Met de herfstvakantie krijgt hij in Antwerpen een nieuwe uitdaging op zijn boterham. Pippi Langkous  (alias Free Souffriau) vertoeft dan in de scheldestad voor de musical Pippi Zet De Boel Op Stelten. Volgens Tijl wordt het een voorstelling waarbij alles vertrekt vanuit uit de fantasie van het kind.  Een ander kind wil graag Pippi Langkous worden en komt zo in de wereld van de echte Pippi terecht. De essentie van het verhaal toont volgens Tijl een beetje aan hoe ieder van ons de dolle avonturen van het geesteskind van Astrid Lindgren heeft beleefd. Meer dan ooit is het codewoord voor de musical Nostalgie. De makers van Uitgezonderd Theater grijpen maar al te graag naar de felle kleurtjes van Villa Kakelbont.

Regisseur Tijl Dauwe werd groot met deze populaire televisiereeks. Hij vertelde me dat hij thuis nog tientallen videobanden heeft liggen met de originele versie erop. De boeken kent hij iets minder. Als kind was hij niet echt een fervente lezer. Maar naar het scherm keek de kleine Tijl maar al te graag. Zo leerde hij de magie van Pippi Langkous kennen. De voorstelling tijdens de herfstvakantie wordt er ééntje voor jong en oud. Volwassenen mogen de doldwaze avonturen van Pippi Langkous, Boev-a en Boef-b samen met hun kinderen maar al te graag herbeleven. Nu alvast een klein geheimpje/primeur.  Het codewoord om Villa Kakelbont te betreden is nu al bekend. Sttt .. Het is Nostalgie … Kwestie dat u nu al op de hoogte bent.

Bezoek de website van Pippi Zet De Boel Op Stelten: www.pippizetdeboelopstelten.be
Foto: Jan Liekens