Het leven van Thomas Van Goethem staat helemaal op zijn kop. Omdat hij de hype #LikeMe heeft geschreven, heeft hij tijdens het weekend van 6 en 7 april een dubbele boeking. Dan treedt de cast van #LikeMe, het geesteskind van Thomas op in de Lotto Arena. Zijn rol als Prins Victorian bij Assepoester moet hij dan eventjes achter zich laten. Maar hij heeft een goede vervanger. Jervin Weckx zal het hart van Assepoester proberen te veroveren. Vanaf 10 april tekent Thomas weer present. Assepoester alias Helle Vanderheyden is nu al gewaarschuwd. Jervin is er klaar voor!
Naar jaarlijkse gewoonte lanceert productiehuis ‘t Achterland een zomerproductie, waarin een Antwerps fenomeen centraal staat. Dit jaar is ‘t Strand van Sint-Anneke the place to be. Omdat Meubelen Verberckmoes een goede commerciële partner is, zakte een deel van de cast alvast af naar de klantendagen van deze meubelzaak. Nayat Sari, Janine Bisschops en Luc Caals maakten er alvast een leuke teambuildingsessie van.
Op een zaterdagavond een slippertje beleven. Het is iets wat menig vrouw de wenkbrauwen doet fronsen wanneer je dit als man zou vertellen. Alleen biedt Theater M nu de mogelijkheid aan om dit in duo te beleven. En dit met het ‘Ondeugende theaterstuk’: Het Slippertje. Bekendste namen op de affiche zijn: Christophe Stienlet (the actor formally known as Bartje uit Schuif Af), Andy Peelman (the actor known as Koentje uit De Buurtpolitie), Elise Roels (The Actor well known as Emma uit Thuis) en Helga Van der Heyden (the woman known as ‘Ons Moe’ bij Theater M). Problem solved in uw huishouden.
Het verhaal gaat over het nakende huwelijk tussen Chantal en haar partner. Na 20 jaar besluiten ze in het huwelijksbootje te treden. Ze hebben al een flinke dochter van 18 en hij bouwde de voorbije jaren een succesvol zakenimperium uit. Dan ontdekt Lara dat papa haar ‘echte’ vader niet is… De ‘echte’ vader is namelijk een kennis van Chantal die 20 jaar geleden naar Amerika verhuisde om daar zijn bedrijf uit te breiden.
Gelukkig is het midden de jaren ‘80, is Amerika ver weg, bestaan er nog geen gsm’s, Facebook of internet en zal Chantals partner niets te weten komen. Tenzij… dochterlief haar echte vader wil ontmoeten, hem uitnodigt voor de trouw en blijkt dat papa en de biologische vader zakenpartners zijn. Maar dat is allemaal nogal vergezocht… niet?
Met ‘Het Slippertje’ komt Theater M verrassend uit de hoek. Veel heeft te maken met het ‘vermarkten’ van dit theaterstuk. Wie als theatergezelschap met een titel als ‘Het Slippertje’ komt opdraven en komische acteurs zoals Christophe Stienlet en Andy Peelman op de affiche zet, wekt de illusie bij de toeschouwer dat je een doldwaze komedie krijgt. Niets is minder waar. Het Slippertje valt eerder onder de noemer ‘tragikmoedie’. Veel heeft te maken met de casting en enkele verrassende keuzes van de regisseur. Elise Roels en Helga Van der Heyden nemen enerzijds de serieuzere rollen op zich en anderzijds krijg je een mannelijk humoristisch blok. Je zou verwachten dat de keuze heel eenvoudig is voor een regisseur om de vrouwen de assists te laten strooien om de Messi’s van dienst Stienlet en Peelman te laten bedienen. Niets is minder waar … Het is eerder omgekeerd. Stienlet en Peelman geven de assists aan de dames om te scoren. Hierdoor krijg je enigszins een verrassende Helga Van der Heyden , die zich als ‘lady of the house’ Chantal een beetje tot de ster van de avond mag kronen. Een beetje uit haar comfortzone, maar ze strekt bijzonder goed haar streng.
Ook het tempo van Het Slippertje is aan de trage kant. In tijden waar je de flitsende komedies op het podium zet, wordt hier teruggekeerd naar een tempo dat je in de jaren 80 nog op het podium zag. En dat voelt voor een hippe veertiger zoals ondergetekende vreemd aan.
Maar je kan er niet naast kijken. De ticketverkoop voor Het Slippertje loopt goed. Toen ik in de zaal zat, was het ‘full house’. Het Andy Peelman-effect speelt een rol. Naast mij zaten twee kinderen, die smachtend zaten te wachten tot ze met hun ‘Koentje’ op de foto mochten.
Kortom: Het Slippertje is een tragikomedie, waarbij regisseur Wim Peters enkele verrassende keuzes heeft gemaakt in het geheel. Helga Van der Heyden is de absolute uitblinker. Persoonlijk blijf ik echter wat op mijn honger zitten. Ik heb nog steeds het gevoel dat het net zoals bij mijn laatste bezoek aan de slager net dat tikkeltje meer mocht zijn om dit stuk tot een hoger level te dragen. Maar ach, het zal die twee kids naast mij ‘worst / saucisse’ wezen. Zij hebben hun ‘Koentje’ aan het werk gezien en hopelijk hebben ze de ultieme foto kunnen bemachtigen.
Jubileumtijd deze zomer aan het Donkmeer. Voor de vijfde keer mag acteur Nordin De Moor naar Berlare afzakken voor het grote Festivaria-spektakel. ‘Anatevka, West Side Story, My Fair Lady, Kiss Me Kate en nu Titanic. Een mooi lijstje van hopelijk een mooie traditie. Aan het Donkmeer staan is een bijzondere ervaring. En dat meen ik uit het diepste van mijn hart. Ik ben al lang de fase gepasseerd wanneer ik iets zou doen dat ik niet leuk zou vinden. De Festivaria-producties herbergen een fijne groep menen off en on stage. Er worden hier dingen gerealiseerd, die ronduit onmogelijk zijn in het theater. Dat is net de charme van dit gebeuren.”
Ingenieur Nordin
‘Ik ben tijdens Titanic, de musical Thomas Andrews, de ingenieur van het schip. Thomas is een jonge kerel, die heel veel zin heeft om zich te bewijzen. Een man met een revolutionair karakter. En dat uit zich in een Titanic, die onzinkbaar moet zijn. Helaas kent iedereen het resultaat van de ultieme Titanic-spoiler al. Alleen leggen we er wel de nadruk op dat de film met Leonardo DiCaprio en Kate Winslett weinig te maken heeft met deze musical. De boot zinkt nog altijd, maar hier gaat het meer over het verhaal achter het menselijke drama.”
Donkmeer
2001 was het eerste jaar dat Nordin aan de boorden van het Donkmeer stond. Als vijftien-zestienjarige jongen naar het schijnt. ‘Het sfeertje rond deze producties blijft nog altijd hetzelfde. Openlucht-spektakels en hopelijk goed weer. Maar dat kan ook helemaal anders uitdraaien. Ik herinner me dat ik ooit bij West Side Story over een kerkhof van wagens moest kruipen. Maar het was zo hard aan het regenen dat we van die wagens gleden. Maar ach, dat hoort bij de charmes van dergelijke spektakels. Je moet al duizenden eieren naar de Clarissen brengen als je hiervan gespaard blijft. De voorbije zomer maakte ik ook het tegenovergestelde mee. Tijdens Rubens was het bloedheet. Je kan dan in korte broek repeteren en hopen dat je niet al te veel pruiken of baarden moet dragen. Dat maakt het net leuk (lacht).”
Meer info over Titanic, de Musical kan u ontdekken op: www.festivaria.eu
De voorstelling Spamalot kende afgelopen donderdag haar grote première in de Antwerpse Stadsschouwburg. Voor Koen Van Impe werd het een blij weerzien met zijn alterego Koning Arthur. Acht jaar geleden kroop hij immers in de huid van hetzelfde personage tijdens Spamalot, een knotsgekke variant op ‘Monty Python and the Holy Grail’. Mijn tenue in kousenbroek was ik vergeten. Maar met heldhaftige tred trok ik na de show naar Koning Arthur toe. ‘In vergelijking met acht jaar geleden is het veranderingsproces het grootste bij mezelf. Ik was helemaal vergeten dat het een dergelijk fysieke rol was. Mijn knoken kraken iets meer en ik ben iets strammer. Ik moet iets meer moeite doen om alles in beweging te krijgen. De zwaarte wordt door het publiek verlicht. Elke lach geeft een unieke energieboost.’
Speeltuin
‘Spamalot is een speeltuin voor elke acteur”, vertelt Koen ons na de show. “Als Koning Arthur neem ik een beetje de rol van kind op mij dat als enige serieus moet blijven in een wereld vol ‘kwajongensstreken’. Het volhouden van de stijl als de grote KNS-acteur die op zoek is naar de ridders van De Rode Tafel in combinatie met Jonas Van Geel, Walter Baele en Jan Van Looveren, die de boel op stelten zetten is eigen aan deze rol. Maar ach, ik ben het zo al gewoon. Ik hou wel van deze stijl van rollen, waarin wat weerwerk wordt geboden. Op zich is Spamalot een heel strakke show om te spelen. Maar her en der zitten er momenten in waarin we wat kunnen improviseren. Je moet met deze vorm van humor op de actualiteit kunnen inspelen.”
8 jaar later
‘Ik had altijd verwacht dat Spamalot sneller zou terugkeren”, gaat Koen verder. “Er was al langer sprake van om deze voorstelling nog eens op de planken te brengen. Maar het is productiehuis Deep Bridge dat de sprong in het diepe heeft gewaagd. Koning Arthur is een beetje mijn pensioen. Ik zou dit tot mijn zeventigste kunnen spelen. Maar ach, dan zal ik moeten gespalkt worden na elke voorstelling. Maar dat neem ik er met veel plezier bij.”
Het is tijd voor het schoolbal bij de populaire Ketnetreeks #LikeMe. Als teaser werd alvast een #LikeMe-versie van Voor Haar online gezet. Vince zingt het liedje van de Gene Thomas-hit. Caro wacht op haar virtuele vriend ‘Ruben’. Vince (Maksim Stojanac) steelt vrouwenharten maar kan hij ook Caro’s hart veroveren? U ziet in het in de gloednieuwe aflevering van #LikeMe
De artiesten voor het vijfde seizoen van Liefde voor Muziek hebben ondertussen hun reisje er al op zitten. Met namen zoals Kommil Foo, Ilse Delange, Bart Kaëll, Laura Tesoro en Jan Leyers belooft het nu al een editie te worden om duimen en vingers vanaf te likken. Als voorsmaakje liet men Milows versie van Zeil je voor het eerst op de internetwereld los. Sleeping Bag is een ingetogen en dromerige versie van de Kaëll-klassieker. Een bloedmooie versie, die alles in zich heeft om de zomerhit van 2019 te worden.
In de zomer van 2018 verscheen ze uit het niets. De Diestse Siham Hakki scoorde een zomerhitje met ‘Bailamé’. Nadien werd het angstvallig stil rond haar. Maar nu blijkt het heus geen stilte voor de storm te zijn. Want deze pittige verschijning heeft blijkbaar zonnige temperaturen nodig om uit haar muzikale winterslaap te ontwaken. Deze week staat Siham op een 40ste plek met het aanstekelijke ‘La Dura’ in de Vlaamse Top 50. Een samenwerking met Daniel Lopez. Kwestie van de zon in je hart te laten schijnen.
Hij is piepjong, kent zijn roots in het Brusselse en is gepassioneerd door muziek. Dit kan je de kort maar krachtdadige omschrijving van hiphopper DK noemen. Een jongen, die droomt van een carrière in de muziekwereld en het daarbij horende studiowerk. “De weg als hiphopper mag in België dan wel heel lang zijn. Mijn ambitie is zeker even groot. Muziek maken is het ultieme levenswerk. En ja, ik beleef er plezier aan om mijn droom na te streven. Songs maken, in de studio zitten, liedjes schrijven beschouw ik niet echt als een nine-to-five job. Maar eerder een dromenjacht. Ja, ik zou graag later Grammy’s winnen en grote optredens geven. Mijn lat ligt best wel hoog. Maar daar is op zich niets mis mee. Ik wil er alles aan doen om van mijn passie mijn beroep te maken. Daar is niets mis mee. Zeker niet wanneer je keihard werkt om het een fraai resultaat te bekomen.” .
Roots
“Ik kom uit een muzikale familie”, vertelt DK wanneer we hem polsen naar zijn roots. “Mijn ouders luisterden thuis vaak naar Congolese muziek. Hiphop daarentegen was de sound bij uitstek van mijn broers en mijn zussen. Zij waren vooral gebeten door de klankkleur van de jaren 90. Puff Daddy, Notorious B.I.G. en LL Cool J waren hun grote helden. Hun muziek werd letterlijk grijs gedraaid op hun walk- en discmans. Als kleine jongen kreeg ik deze muziek gewoon met de paplepel mee. Zo stond ik vanaf mijn twee jaar al met mijn neus tegen het televisiescherm gedrukt wanneer de MTV Music Awards werden uitgezonden. Ik kende alle woorden van de hiphopsongs uit het hoofd. Van het één kwam het ander. Sinds mijn veertiende ben ik bezig met het schrijven van mijn eigen songs. Vanaf toen wist ik al dat ik hiervan ooit mijn beroep wou maken. Mijn klankkleur is stevig veranderd met de jaren. Akkoord, het blijft groovy muziek met heel veel melodie erin. De echte hardcore hiphopelementen blijven wel in mijn sound. Als artiest zoek ik nog een beetje naar het ultieme DK-DNA. Met de jaren zal dit automatisch wel komen. Hiphop is de ideale manier om mij te uiten als artiest. Ik ben ook een waar studiobeest. Ik doe niets liever dan mijn eigen beats te maken, de mixen tot een goed einde te brengen en de finesses van muziek te ontdekken.”
Evolutie
“Mijn evolutie als artiest is hoorbaar”, vertrouwt DK ons toe. Ik ben momenteel bezig aan de voorbereiding van mijn tweede EP’tje. Soms frons ik mijn wenkbrauwen als ik naar oud materiaal van mezelf aan het luisteren ben. Dan hoor ik dat ik als tekstschrijver dagdagelijks groei. Ik klink nu een pak volwassener dan enkele jaren geleden. Mijn pen is veel rijper geworden. Ook mijn mentaliteit als artiest is gegroeid. Je kan dat vergelijken met de visie die achter één van mijn EP’tje “Broke Nigga’s” zit. Telkens ik een song opneem, voelt het voor mij aan alsof het de laatste keer is dat ik dit mag doen. Net dan geef je jezelf als artiesten voor de volle 200% om een goed resultaat na te streven”
Met Spamalot haalde productiehuis Deep Bridge een klassieker van onder het stof. In 2011 werd deze voorstelling onder leiding van Stany Crets al eerder op de Vlaamse theaterpodia gebracht. Acht jaar later werd het meer dan ooit tijd voor een replay. Met quasi identiek dezelfde cast lijken Koning Arthur en zijn Ridders van de Ronde Tafel niets van hun kracht ingeboet te hebben. De acteurs op het podium blijven nog altijd een knotsgekke bende, die met Spamalot een van de pot gerukt theaterstuk brengen. En ook van tijd tot tijd een serieuze vinger aan de pols houden. Getuige een briljante parodie van Jonas Van Geel over het fenomeen televisie-BV’s in de musical en een manifestatie met een vette knipoog naar de actualiteit.
Achter Spamalot moet je geen diepgang zoeken. Spamalot is gebaseerd op de kurkdroge, soms over de top humor zoals we ze al jaren kennen van Monty Python. De match made in heaven voor regisseur Stany Crets. Akkoord, critici kunnen misschien stellen dat ook nieuwe mensen kansen mogen krijgen. Beste mensen, lig hierover niet wakker. Deze cast is steengoed voor deze theatervorm. Sterke stemmen gecombineerd mensen met vakkennis. Namen zoals Koen Van Impe, Jan Van Looveren, Jonas Van Geel, Walter Baele, Nordin de Moor, Ann Van den Broeck, Kobe Van Herwegen en Dieter Verhaegen weten als geen ander hoe ze dit repertoire geloofwaardig naar het publiek toe moeten brengen. Neem daarbij nog eens een sterk ensemble. En je weet dat Spamalot als een huis staat.
En wat te zeggen over regisseur Stany Crets. Die bleef opvallend afzijdig tijdens de première. We zagen hem tijdens het persmoment het podium afstappen al rustig een banaan etend en in de zaal het persspektakel observeren.
Spamalot, mijn hol …. Gewoon één avondje pure lol. Meer moet dat niet zijn.
Het leven van Thomas Van Goethem staat helemaal op zijn kop. Omdat hij de hype #LikeMe heeft geschreven, heeft hij tijdens het weekend van 6 en 7 april een dubbele boeking. Dan treedt de cast van #LikeMe, het geesteskind van Thomas op in de Lotto Arena. Zijn rol als Prins Victorian bij Assepoester moet hij dan eventjes achter zich laten. Maar hij heeft een goede vervanger. Jervin Weckx zal het hart van Assepoester proberen te veroveren. Vanaf 10 april tekent Thomas weer present. Assepoester alias Helle Vanderheyden is nu al gewaarschuwd. Jervin is er klaar voor!
