Maandelijks archief: september 2017

De Champions League-hymne

Geplaatst in Sport door

Eén wedstrijd in Polen. Slechts 40 minuten zijn de Telenet Giants Antwerp in theorie verwijderd van een plekje in de FIBA Champions League. Tijdens hun thuiswedstrijd in de beslissende derde voorronde tegen het Poolse Rasa Random haalden ze het met 75-69. Winnen, gelijk spelen of verliezen met minder dan met 6 punten verschil en het is binnen. Dan is er Champions League-basketbal in de Lotto Arena te zien. Akkoord, de weg is nog lang. Maar een mens mag op hoop leven, niet waar.

Het gaat hier niet over de cup met grote oren zoals in het voetbal. Maar deelnemen aan dit toernooi staat toch mooi op het palmares van een basketballer. En ik als toeschouwer heb er best wel zin. Het zouden mijn eerste Champions League-wedstrijden ooit zijn.  Akkoord, het is basketbal. Maar ik predik realisme. Ik ambieer al lang niet meer dat er ooit Champions League-voetbal naar Malinwa zou komen. Het zou te mooi zijn, mocht dit ooit gebeuren. Maar in de basketvariant kan ik meer wedstrijden zien dan ik ooit in de voetbalvariant ervan zou kunnen ontdekken.

Alleen ben ik er nieuwsgierig naar. Heeft de FIBA Champions League ook een eigen hymne?  En anders … is Zie ik de lichtjes van de Schelde een waardig Antwerps alternatief. Want met een hymne begint de competitie pas echt … Maar Rome is niet op één dag gebouwd. En ’t stad zeker niet. Ik blijf met mijn voetjes op de grond staan. Maandagavond kennen we het definitieve antwoord. Krijgen we de dood of de gladiolen?

 

De rewind-knop van Jindra

Geplaatst in Music, On Stage door

Door een Vlaams magazine werd de Nederlandse Jindra van Schaijk gebombardeerd tot lid van de schaduw-K3. Maar haar voor eeuwig en drie dagen linken met het K3-verhaal doet het talent van Jindra wat oneer aan.   Ze timmert op haar eigen manier aan haar weg in muziekland. Zo lanceerde ze onlangs haar debuut-EP ‘Voel jij wat ik voel.’ Een EP’tje dat ze zelf heeft gefinancierd door crowdfundig en op de markt werd gebracht door het Belgische label Hitfabriek.

Ik heb enkele van haar liedjes beluisterd. En er overviel mij prompt een nostalgisch gevoel. Dat nostalgische gevoel wordt nogal goed geïllustreerd door de videoclip bij de titeltrack ‘Voel jij wat ik voel’. Een clip, waar de rewind-knop nogal centraal staat. In het liedje mijmert Jindra volop over het verschil tussen vroeger en nu. Het deed me prompt denken aan mijn eigen kindertijd. Ik herinner me nog het moment dat het eerste videotoestel in huis kwam. Toen moest je nog timen om alles op 1 cassette te krijgen. Vaak moest je met de rewindknop de juiste plek op de band zoeken om op het juiste moment verder op te nemen. Ik heb thuis nog tal van videotapes liggen, die de tand des tijds hebben overleefd. Alleen is de video wat vervangen door de DVD. De rewind-knop is gebleven. Maar de nostalgie van de VHS- en Betamax-toestellen is helemaal verdwenen. Alles is veel gesofisticeerder geworden.

Ook in het liedje ‘Teveel wijn’ speelt Jindra graag met de rewind-knop. Bij deze song stel ik me het beeld voor van iemand, die in een donkere stad dwaalt. Ik veronderstel: Amsterdam. Hunkerend naar dat beetje gezelschap om samen die één gelukzalige kater te beleven. Alhoewel is een gelukzalige kater misschien een contradictio in terminis. Maar ach, ik zal aan dat brokje nostalgie uit Jindra’s EP’tje nog een keertje denken als ik langs de Amsterdamse Grachten wandel. Afgesproken?

Foto: Guido De Meyer – Hitfabriek

Jolien Klaes: De jongste uit het Miss Fashion-deelnemersveld

Geplaatst in News door

Met haar zestien lentes is Jolien Klaes uit het mooie Sint-Job-in-‘t-Goor de jongste kandidate bij Miss Fashion. Een jonge leeftijd betekent echter niet dat deze studente Voeding, bejaarden- en kinderzorg geen ambitie heeft om tijdens de finaleavond op 7 oktober een fraai eindresultaat te halen. Haar bedoeling is om later logopediste of opvoedster te worden. Maar nu smijt ze zich ten volle op deze wedstrijd. Haar passie is kunstrolschaatsen, wat eigenlijk zwaarder is dan het gewone schaatsen op ijs. In deze discipline werd Jolien maar liefst 3x Belgisch kampioen. Door een knieblessure, die ze opliep tijdens het kunstrolschaatsen heeft ze nu tijd om volop voor haar dromen te gaan. En net die tijd gebruikt ze ten volle. Dromen om model te worden heeft de piepjonge Jolien nog niet. Toch staat ze graag voor de lens en zou ze hier en daar graag een modeshow willen lopen om wat bij te verdienen. Ze denkt dat ze wat aan zelfzekerheid ontbreekt. Wat niet is, kan dankzij Miss Fashion wel degelijk komen. Waarom zou ze niet in de voetsporen kunnen treden van haar grote idool Gigi Hadid? Het tot nu toe afgelegde parcours omschrijft Jolien als heel intensief. Het is naar haar gevoel ook niet evident om een dergelijk traject af te leggen. Vooral de verplaatsingen wegen na een tijdje vrij stevig door. Maar die zijn voor haar ouders. En toch … is de ambitie navenant. Haar belangrijkste doel was om meer zelfvertrouwen te krijgen en meer mensenkennis op te doen. Tijdens de finale ambieert ze vooral een mooie plek in de top 10. Het weze haar van harte gegund.

Foto: Steven Masset

De strijder in Bakker Boris

Geplaatst in TV & Radio door

Moeders, hou u dochters binnen. Bakker Boris is weer op vrije Bake Off Vlaanderen-voeten. Waar het er eerst op leek dat Bakker Boris zijn zoete broodje wel gebakken was, bleek de patisserieuitzending er tijdens Bake Off Vlaanderen ééntje van het goede te veel te zijn. Opperhoofden Regula en Herman stuurden hen met harde hand naar huis. Naar eigen zeggen ging de spierbundel onder alle bakkers eervol ten onder. Als een strijder: kop omhoog en gewoon weer verder doen. Het siert de spierbundel uit Bake Off Vlaanderen wel. Zijn bakpalmares is al met fraaie dingen gevuld. Blijkbaar heeft hij ondertussen zijn bakkersdiploma gehaald en gaat zijn bakkerij open. Good job, Boris!

Ook verbaal trok Bakker Boris ten strijde. Wim Opbrouck moest zijn tenen uitkuisen om de oneliners van Boris te evenaren. Ja, zijn uitspraken (vooral over vrouwen) zijn ondertussen legendarisch te noemen. Humor met een kantje. Daar hield onze Boris van. Bake Off Vlaanderen zal hij niet winnen. Maar hij heeft toch zijn spierballen laten rollen. Zoals het een ware strijder aan een bakoven beaamt.

Foto: Jan Liekens

 

Dino Kamiel viert feest

Geplaatst in On Stage door

Ik ben een kind van de Fixkes-generatie. In hun liedje Kvraagetaan wordt heel mooi beschreven hoe mijn jeugd tot ongeveer mijn tiende eruit zag op televisie. Er was inderdaad nog geen GSM en ook nog gene VTM. Als ik naar televisie keek, waren het vooral feuilletons zoals Merlina en het fantastische A-Team, die me voor eeuwig en drie dagen zullen bijblijven. De Parafix en B.A. Baracus rulen forever. Dino’s waren in deze periode uit mijn leven zeker niet aan mij besteed. Ja, ik heb ooit de film Jurassic Park gezien. Alleen moet ik tot mijn scha en schande toegeven dat ik de film wel vier keer heb moeten stopzetten omdat hij mij te gruwelijk was. Een trauma, dat ik heel mijn leven lang heb meegedragen.

Tot dit jaar …. Toen ontmoette ik Dino Kamiel uit de gelijknamige reeks van Kaatje. Een ietwat lieve, onhandige dino, die het wel cool vindt om stoer te zijn. En toch lukt het hem niet altijd. Ja, er zijn toch dino’s die wat gemeenschappelijk hebben met ondergetekende blogkunstenaar. Kamiel is in feestmodus dit najaar. Samen met zijn vrienden Viktor en Kaatje gaat hij de theaters langs. Want het is tijd voor het grote verjaardagsfeest van Kaatje. De officiële aftrap is tijdens het slotweekend van september in het Antwerpse Theater Elckerlyc. Dinofans, feestvierders en jonge avonturiers weten alvast waar ze naar toe moeten gaan. Doe Dino Kamiel alvast de groeten van mij!

De website van Kaatjes Verjaardagfeest kan je ontdekken op: http://www.kaatjetheater.be

De ketel van Panoramix

Geplaatst in Sport door

Het is gebeurd. Telenet Giants Antwerp hebben hun eerste stunt van het huidige basketbalseizoen beet. In het verre Novgorod (gelegen ergens in Rusland) versloegen ze Nizhny Novgorod. Een ploeg met een budget dat drie tot vier keer hoger ligt dan de Antwerpse reusjes. Met hun verrassende overwinning is de kwalificatie voor de derde Champions League-voorronde een feit. Wat is daar toch gebeurd in Rusland? Ontbonden de Giants hun Duivels of zijn ze sterker dan verwacht?

Het kan toch spoken in Giants-land. Ik verdenk Roel Moors er stilaan van dat hij het rechtstreekse GSM-nummer van Panoramix. Voor de stripleken onder ons: Panoramix is de druïde uit Asterix & Obelix. In zijn ketel viel de jonge Obelix als hij een kleuter was en verwierf hij eeuwige kracht. Als dit bij Obelix lukt, moet het bij de Giants ook wel lukken. Hoedanook Vanwijn, Donkor, Clark en Lee hebben er een Giantski-prestatie opzitten daar in het verre Rusland. En wat nu? Een mens mag stilaan beginnen dromen zeker. De kwalificatie van de Champions League komt nu wel heel dichtbij. Alleen de Polen van Rasa Random kunnen nog stokken inde wielen steken. Maar dat het nu al een fraaie prestatie mag genoemd worden. Tja, daar kan niemand een Punter aan zuigen.

In de ban van Victoria’s Secret: Celine Houben

Geplaatst in News door

Miss Fashion kleurt een klein beetje Oranje. Naast een Maastrichtse kandidate neemt ook Celine Houben deel. Deze studente kappersopleiding heeft Nederlandse roots, maar woont al een poosje in België. Door een goede vriendin werd Celine geïnspireerd om de stap naar deze wedstrijd te zetten. Aanvankelijk waren ze met negenhonderd kandidaten. Nu is Celine zielsgelukkig dat ze bij de 25 finalisten is, die op 7 oktober de finale zullen betwisten in het Antwerpse Theater Elckerlyc. Celine omschrijft deze gebeurtenis als een unieke kans uit de duizend om zichzelf aan de buitenwereld te tonen.

Toen ik haar sprak, werkte ze ijverig van haar vleugels. Haar vleugels zijn noodzakelijk voor een finaleproef. Daar moeten de finalisten in de stijl van Victoria’s Secret op de catwalk defileren. Celine kijkt enorm hard uit naar deze opdracht. Ze is een immense fan van het merk. Toen haar landgenote Doutzen Kroes hiervoor defileerde, keek ze er met open ogen naar. Hiervan droomt ze zelf al jaren. Wie weet kan Miss Fashion een mooi opstapje in de juiste richting betekenen? Een snuifje Victoria’s Secret in Theater Elckerlyc à la Celine. Het gaat zo maar gebeuren.   Winnen zou fantastisch mooi zijn. Maar er is maar één plekje bovenaan de top. Celine oogt vrij realistisch. Een top 10-plek zou in haar ogen al super zijn.

Fotocredits: Steven Masset

The Life of Mechelen: Verhalen uit het echte leven gegrepen

Geplaatst in On Stage door

Meer dan ooit zijn regionale verhalen belangrijk in onze maatschappij. Wat dichtbij huis gebeurt, fascineert de mensen meer dan ooit. Op de sociale media heb je het succesvolle verhaal rond Facebookpagina’s in de stijl van: ‘Gij zijt van Mechelen’ en ‘Elzestraat Leeft’. In het verlengde bracht theaterhuis ARSENAAL/LAZARUS het opmerkelijke project: “The Life of Mechelen’.

Mechelaars van allerlei pluimage (geslacht, nationaliteit, leeftijd) hebben zich verenigd in een waar stadsgezelschap. Met intensieve coaching door Willy Thomas, dramaturge Sarah Eisa en Jonas De Smet hebben ze de voorstelling The Life of Mechelen op poten gezet. Het begin van 8 voorstellingen (vier jaar lang twee voorstellingen per jaar). In deze voorstelling worden verhalen van Mechelaars over een bepaalde levensfase in een theatervoorstelling gegoten. Het eerste deel dat toepasselijk Het Prille Begin als titel heeft ging afgelopen zaterdag in première.

Tijdens de première viel het meteen op. De authenticiteit spat van de leden van het Stadsgezelschap af. Verhalen met een lach en een traan ontroeren de bomvolle zaal als geen ander. Ouderdomsdeken Leo, die een slow danst op de tonen van Klein Klein Kleuterken. Een fantastisch emo-moment om u tegen te zeggen. De makers van ARSENAAL/LAZARUS hebben een gedurfd project op poten gezet. Met niet-acteurs een voorstelling van een kleine 2 uur maken is geen lachertje. Je moet mensen uit hun comfortzone halen. En toch … is The Life of Mechelen een project dat heel vele harten van Mechelaars (en ver daarbuiten) kan beroeren.

Akkoord, er zijn nog werkpunten in heel het verhaal. De gesproken bandfragmenten misten een beetje hun doel. Maar ach, met heel veel plezier wil ik dit met de mantel der liefde bedekken. Op school hebben we allemaal geleerd dat Rome niet op één dag is gebouwd. In Mechelen geldt hetzelfde voor de Sint-Romboutstoren. Naar mijn gevoel duurt het echt niet lang meer dat ze hun weg in het Mechelse theaterlandschap hebben gevonden. Dit Stadsgezelschap kan en zal alleen maar groeien.

Het magische Q3 en Q4

Geplaatst in Sport door

Ze hebben het hem geflikt. In de tweede voorronde van Champions League versloegen de Telenet Giants Antwerp het Russische Nizhny Novgorod met drie punten verschil. Een fraaie prestatie. Zeker als je beseft dat het budget van onze Russische vrienden ongeveer drie tot vier keer hoger ligt dan dat van de Giants. En toch … zag het er lang niet goed uit. Tijdens Q1 en Q2 liepen de Giants een beetje achter de feiten aan.

Maar dan … kwam het magische Q3 en Q4 eraan. Akkoord, een basketbalwedstrijd duurt 40 minuten. En ik weet maar al te goed dat een wedstrijd pas gespeeld is wanneer de laatste buzzer klinkt. Alleen vraag ik me diep vanbinnen af hoe dikwijls ze het al hebben geflikt om in het laatste quarter het laken naar zich toe te trekken. Heeft iemand daar statistieken van? Want ze hebben het toch opnieuw geflikt. Zo was ik ooit getuige van het magische Schoepen-bombardement tegen het Franse Villeurbane. De driepunters vlogen de ring in alsof het een lieve lust was. Klein detail: het was allemaal te doen in het laatste quarter. Toeval of niet?: Maar ik heb het gevoel dat de Giants kicken op de laatste twee quarters. Ook tegen de Russen van Novgorod hing er magie in de lucht. Het was maatwerk van de bovenste plank. Was de donderspeech van Moors in de kleedkamer dan zo scherp?

Alleen is Rome niet op één dag gebouwd. En het Stad zeker niet. In het verre Rusland mogen de Antwerpse reusjes zich aan een warm onthaal verwachten. Nu al kan je het duel omschrijven als een wedstrijd van de dood of de gladiolen. Maar toch hoop ik stiekem dat het magische Giants Q3 en Q4 ook in het verre Novgorod zijn uitwerking niet zal missen. Heeft iemand het GSM-nummer van Panoramix per toeval? Alle beetjes kunnen namelijk helpen.

Gillende tienermeiden voor Monika

Geplaatst in TV & Radio door

Op krukken je plekje veroveren voor the battles bij The Voice van Vlaanderen. Het is ééns wat anders. De 19-jarige studente toerisme Monika Rudyte uit Kortrijk zorgde voor een bijzondere opener  tijdens de derde uitzending van de blind auditions. Na een val tijdens de les Lichamelijke Opvoeding werd ze aan haar knie geopereerd. Met een brace rondom haar getroffen knie kwam ze Alarm van Anne-Marie zingen voor de vier coaches. Haar twee favoriete coaches draaiden om. Natalia wordt haar gids tijdens de komende weken bij The Voice van Vlaanderen. Opmerkelijk wist-je-dat-je. Waar Monika zichzelf een dramaqueen noemde omdat ze heel wat emoties in haar optreden legt, vulde haar coach Natalia het spontaan aan met het woord ‘attitude’.  Monika Rudyte werd spontaan Monika ‘Attitude’ Rudyte

Monika is een zeer bijzondere kandidate. Ze woonde tot haar zestiende in Litouwen. Maar toch heeft ze een drive om u tegen te zeggen. Uit pure leergierigheid heeft ze zichzelf namelijk negen talen aangeleerd. Een beetje onder het Kamiel Spiessens-motto: ‘Het is een hobby’. Tussen ons gezegd en gezwegen is het een hobby waar je ver mee kunt komen in het leven. Wat mij vooral opviel tijdens de uitzending waren haar ‘gillende supporters’. Normaal zijn gillende tienermeisjes alleen voor jongens bestemd. Alleen bevestigt Monika de uitzondering op de regel. Haar supporters krijsten, ze waren bloedfanatiek en ze dansten in het rond tijdens haar audities. Nu al belooft het vonken en vuur tijdens de blind auditions. Toch weet ik één ding zeker. Met deze bloedfanatieke supportersclan van het Kortrijkse Guldensporencollege Kaai, met de alom geprezen attitude en Natalia als coach lijkt de volgende ronde piece of cake. Of gebeurt er toch nog iets bijzonders?