Groeten uit Dijon: Hans Vanwijn

Eén van de opmerkelijkste transfers van het basketbalseizoen is de overstap van Hans Vanwijn naar het Franse Dijon. Een gesprekje met de beste Belgische basketballer van een onderbroken competitie. Een goede Vanwijn behoeft immers geen krans. “Sinds 1 augustus ben ik verhuisd naar Frankrijk. Ik woon op een appartement in een rustige buurt een klein stukje buiten het centrum van Dijon. De mensen hier in het gebouw kennen me al. Ze spreken mij hier geregeld aan dat ze uitkijken naar het komende seizoen. Dus de verwachtingen liggen hoog.”

Seizoensopener tegen Bako
Het heeft uiteindelijk toch eventjes geduurd vooraleer Hans de stap naar het buitenland zette.  ‘Het was altijd al mijn doel om in het buitenland te spelen in een grote competitie. Mijn voorkeur ging uit naar een top 8-club. Nadat ik in mijn eerste Antwerpse jaar een goed seizoen had neergezet, was er al even sprake dat ik naar het buitenland zou vertrekken. Uiteindelijk heb ik dan toch beslist om mijn contract uit te doen. Achteraf gezien was dit misschien wel de allerbeste beslissing. Het groeiproces tijdens die twee laatste seizoenen als Giant op en naast het veld was enorm groot.”, vertelt Hans.‘De tijd was rijp om een stapje hogerop te gaan. Met Dijon heb ik nu die kans gekregen. Dus ik kijk er enorm naar uit om tegen nieuwe tegenstanders in nieuwe arena’s te spelen. Onze eerste competitiewedstrijd op 25 september wordt er trouwens eentje met een Giant-strikje aan. Dan spelen we thuis tegen Asvel, het team van Ismaël Bako.”

Hoge verwachtingen
Bij een team als Dijon liggen de verwachtingen een vrij hoog. “Ze wonnen vorig jaar de beker van Frankrijk en stonden gedeeld eerst in de competitie met topclubs als Monaco en Lyon. Ook werken ze in september nog de beslissende match van de 8ste finale van de Champions League van vorig jaar af. Bij winst zou het kunnen dat dat ik nog eens Final Four of liever Final 8 kan spelen in dit geval. Mijn doel is om dit seizoen opnieuw mee te draaien in de top van de competitie en hopelijk de volgende ronde in de BCL te halen.”

Speler van het Jaar
Hans werd in zijn laatste Belgisch seizoen verkozen tot beste basketballer van het jaar. ‘Ik vond het een hele eer dat ik werd uitverkozen. De afgelopen seizoenen zat ik er toch een paar keer heel dicht bij. Dan is het leuk om eens een prijs te winnen. Wanneer je de erelijst bekijkt, zie je er toch een hele resem grote namen op staan. Het doet me wat om daar tussen te staan. Door Corona was de bekerfinale tegen Charleroi mijn laatste wedstrijd voor de Giants. Wanneer ik geweten had dat dit mijn laatste wedstrijd als Giant was, had ik er misschien nog meer van genoten. De bekerwinst deed me enorm veel deugd. Alleen vond ik het jammer dat we de kans niet kregen om nog playoffs te spelen. De dubbel halen was pas echt de kers op de taart. Ik heb zoveel mooie momenten meegemaakt bij de Giants. In het eerste jaar bereikten we voor het eerste de finale na de buzzerbeater tegen Charleroi. In het tweede jaar was er de onwaarschijnlijke Champions League-campagne. Het derde jaar mocht ik winnend afsluiten met de Beker van België. Stuk voor stuk momenten, die ik voor altijd zal koesteren.”

Basketbalkampen
Eén van Hans zijn absolute topprojecten is het realiseren van basketbalkampen voor jongeren. ‘Ik ben daar op jonge leeftijd mee begonnen. Dat wil ik echt uitbouwen. Aangezien de kampen steeds in de grote vakantie doorgaan, maakt het geen verschil uit dat ik in Frankrijk of in België speel. We zaten nu aan 3 locaties (Antwerpen, Lommel, Beringen). Volgend jaar zou ik daar nog graag een 4de willen aan toevoegen ergens in Vlaams-Brabant. Daar zijn we nu al mee bezig. Mijn doel is om ooit na mijn carrière kampen te kunnen geven verspreid over heel Vlaanderen. Heel België blijft mijn droom. Maar daarvoor moeten we eerst nog heel wat ervaring op doen.

Papa Hans
Ten huize Vanwijn is er gezinsuitbreiding op komst.  ‘Vroeger had ik nooit verwacht dat ik op mijn 25ste al papa zou zijn. Maar eerlijk gezegd kijk ik er wel naar uit. Het zal natuurlijk niet makkelijk zijn met het drukke seizoen en al die wedstrijd. Maar het geeft inderdaad wel een boost omdat ik er voor moet zorgen dat mijn gezin niets te kort komt.”

Foto: Serch Carrière

 

 

 

 

Giant zkt.

Je zal maar een mascotte zijn van een basketbalteam en 7 maanden ‘technisch werkloos ‘ zijn omdat je ploeg niet meer mag spelen. De Giants-mascotte heeft er iets op gevonden. Hij is helemaal into … TikTok. Na zijn eerder geslaagde versie van de Tones and I-hit Dance Monkey is hij nu helemaal into basketbal. Hoe zou dat nu komen? Paris Lee, Victor Sanders en Hans Vanwijn. Eat your heart out, The Giant is coming.

Heeft u nog andere challenges voor dit harig maar oh zo lief wezen? Laat het hem weten … Hij voelt zich als een ware man van Melle zo eenzaam nu zonder al zijn Giants-fans rondom hem.

U kan alvast genieten van zijn basketbalkunsten op TikTok:

Foto: Serch Carrière

M-Factor

Roel Moors schreeuwt het van de daken. De Telenet Giants Antwerp dreigen door een overvolle agenda als een uitgebluste citroen aan de playoffs te beginnen. Dat uitte zich ook in twee nipte nederlagen met 1 punt tegen rechtstreekse concurrenten zoals Oostende en Charleroi. Weg autoritair eerste .. en ga zo maar verder. De competitie begint weer van vooraf aan. Wat doe je dan als spelers? Eerlijk … ik denk dat ze zondag gewoon naar het wielrennen hebben gekeken.  Gewoon om hun hoofd lekker vrij te maken. En het werkte inspirerend. Hun comeback op het parket was er ééntje zoals Vanderpoel het deed op Limburgse wegen.

Eerlijk is eerlijk. Ik had wel trek in een leuk partijtje basketbal op Paasmaandag. Na de eerste twintig minuten durfde ik er geen 5 euro meer op verwedden dat het nog goed zou komen. De eerste helft was er ééntje om al wenend terug naar huis te gaan. 31-33 in het verlies. Op sociale media postte ik de veelzeggende woorden: ‘Dit loopt niet goed’. Maar zoals MVP het zondag deed, schoten de Giants ook wakker in de tweede helft. Ze gingen erop en erover. De rust zelve Hans Vanwijn, The Beast Yoeri Schoepen en het triumviraat Tate-Dudzinski en showmaker Ismael Bako lieten de plumpudding in Charleroi helemaal in elkaar zakken en vraten hun tegenstander tot de laatste korrel op. Verrijzen op Paasmaandag. Ach, het zal wel de tijd van het jaar zijn. Of spreken we nu in andere termen sinds Vanderpoel op de fiets rijdt. Wel … dan schrijf ik met plezier in deze blog neer : ‘De M-factor van The Giants’ is bij deze een feit. 83-61 eindresultaat. Do I need to say more?

Foto: Serch Carrière Images

Het puntje op de I

Ik moet zorgzaam zijn op de steeds uitdunnende haartjes van mijn glimmende bol. Want zeg nu zelf … met de twee meest recente uitslag. Je zou voor minder al je grijze haren uitrukken. De wedstrijd tegen Oostende ging thuis met 80-81 cijfers verloren. Twee vrije worpen in de slotseconden schonken Oostende de overwinning. En als je denkt dat Murphy’s Law al genadeloos hard was, moest de wedstrijd in Charleroi nog komen. Eén driepunter van Ford in de slotseconde maakte er een 80-79 overwinning van voor Les Spirous. Twee nederlagen met telkens 1 punt. Weg het aureool van alleenheerser. Gedeeld eerste met de Kustjongens. Sport is toch zo hard, mijnheer. Op paasmaandag volgt nu de back-to-back tegen Charleroi. Slechts één ding staat coach Roel Moors nu te doen. Het puntje op de I van Giants moet scherper dan ooit staan tegen maandagavond 18u. Waar is de slijper van dienst toch gebleven in deze Paastijd? Winst is een must in het begin van de zoveelste loodzware week van de waarheid.

Foto: Serch Carrière Images

Zin in Vorst

Akkoord, ik geef het ook grif toe. De meeste mensen zullen me wellicht voor gek verklaren wanneer ze de titel van dit blogje lezen. In een berekoude week waar iedereen te maken kreeg met sneeuw, ijsafdalingen, ijzel- en rijmplekken schrijf je toch niet dat je trek hebt in Vorst. Maar ach, deze blogpost heeft met iets anders te maken. Dit weekend weten de basketballiefhebbers welke twee ploegen de finale van de Beker van België spelen. Oostende-Charleroi en Antwerp-Brussels zijn de wedstrijden om de knikkers. Een finale tussen Oostende en Antwerp Giants. Het zou zo mooi zijn, mijnheer. Een gele gloed aan de éne kant en een rode aan de andere. Waar hebben ik de combinatie van deze kleuren nog gezien? Enkele jaren geleden mocht ik al een keertje van deze bekerfinale proeven in Vorst Nationaal.  Het zou mooi zijn om dit nog eens te mogen ervaren. Ja, ik heb best wel trek in Vorst. Alleen vraag ik me af of ik te snel van stapel liep of niet? Mijn ticketje heb ik alvast gescoord. Maar net toen … begonnen de troepen van Crevecoeur alle overwinningen aan elkaar te rijgen. Breken de Giants de ban van peoplemanager Serge en krijgen we een rode gloed in onze hoofdstad? Het zou mooi zijn. Ergens heb ik gelezen dat 10 maart in de agenda van de Giants in het rood stond aangeduid. Ik kruis nu alvast mijn vingers. En ik geloof er in … Want net zoals elke Giants-fan heb ik zin in Vorst.

Foto: Serch Carrière Images

 

Women in black

Het was al een hele poos geleden dat ik naar de Telenet Giants Antwerp kwam kijken. En het deed me wel deugd om nog eens een partijtje basketbal te zien. Antwerp won verdiend met 75-57 tegen Mons. Maar opvallende nieuwigheden waren in de zijlijn te bespeuren. Zo zagen de ladies van het Heat Dance Team er opvallend ‘black’ uit en waren ze fors uitgebreid in vergelijking met de voorbije maanden. De vriendinnenkliek van het parket in de Lotto Arena is bijna verdubbeld. En dat belooft nu al voor de teambuildingsessies op de talrijke party’s, Antwerpen Zingt en de Gele Eend tijdens de poolparties. Want dat moet een Heat Girl helemaal kunnen. Ergens voelde ik met deze Women in Black wel een Antwerpse variant van de Men in Black van Will Smith opkomen.  Alleen ontbrak voor de mascotte van de Giants nog een gitzwarte zonnebril om de dames helemaal in te palmen.  Maar ach, zelfs op de tonen van Getting Jiggy With It gaan the ladies  ontwijfeld helemaal uit hun dak. Dat belooft nu al voor de rest van het seizoen. Go Giants! Go Giants! Damn, I missed it! Antwerp was duidelijk the city where the heat was on. En daar kan geen Fresh Prince of Bel Air tegenop!

Foto: Serch Carrière Images

 

De rode neus van een Giant

De eerste weken van het nieuwe basketbalseizoen zijn volop aan de gang. Sportief werd dit alles een beetje gekruid door de kwalificatiecampagne voor de Champions League. Charleroi sneuvelde met het zicht op de meet tegen Murcia. Telenet Giants Antwerp kwalificeerde zich voor de groepsfase door Cantu naar huis te spelen. En toch … mag men in al het Hosanna-gebeuren de Belgische competitie niet vergeten. In een vooruitgeschoven wedstrijd kwam Luik op bezoek in de Lotto Arena. Een gevaarlijke tegenstander om in een valstrik van decompressie te lopen. Maar het werd een glansrijke 92-68 overwinning. En na de wedstrijd vierden de Giants in hun eigen stijl. Ze zetten hun Rode Neus op. Dit deden ze in het kader van Rode Neuzendag. Nu weet u tenminste ook hoe een rode neus van een Giant eruit ziet.

Foto: Serch Carriere Images

Het geheime wapen voor de Giants

L’histoire se répète. Vorig jaar wonnen de Giants hun laatste wedstrijd voor de playoffs tegen Oostende. Ook nu wordt deze topper in het Belgische basketbal ééntje om naar uit te kijken. De Antwerpenaren voelen de hete adem van Spirou Charleroi in hun nek in de bloedstollende strijd voor de tweede plek. Alleen hebben ze voor hun thuisduel wel een geheim wapen in de buurt. Twee uur na de wedstrijd tegen de kampioenen van de zee treedt er bij de buren in het Sportpaleis een bijzondere gast op, die gespecialiseerd is in bommen. Buikspreker Jeff Dunham neemt zijn poppen mee voor een groot optreden in België. Laat nu één van zijn bekendste alterego’s Achmed, the dead terrorist zijn. Beter bekend van de baanbrekende kersthit: Jingle Bombs. Bommen van op afstand (in de ring). Het kan inspirerend werken voor Hans Vanwijn, Dennis Donkor, Paris Lee, Yoeri Schoepen en co. Zou Achmed geen bijles kunnen geven? Met wat ‘Jingle’ Bombs tijdens de wedstrijd zou DJ Kris helemaal los kunnen gaan om het publiek op te zwepen. Er moet een gevoel van ‘Silence, they’ve killed us’. Het zou mooi zijn voor de spankracht. Kanda of kanda ni?

Bekijk de videoclip van Jingle Bombs:

Het Mike Smith-effect

Nu vrijdag spelen de Telenet Giants Antwerp hun Night of the Giants voor een wellicht nokvol Sportpaleis. Ik heb mooie herinneringen aan de Night of the Giants. Zo heb ik eventjes mijn blogje van vorig jaar opgezocht. Wanneer ik de tekst lees, zie ik vooral een rodedraad over een festival van gemiste kansen. Tussen ons gezegd en gezwegen herinner ik mij heel weinig over die wedstrijd. Wanneer ik diep in mijn geheugen graaf, herinner ik mij vooral het verbaasde gezicht naast me. Mijn neefje was stomverbaasd toen hij in één klap K3 zag voor een optreden.

Bergen kwam als een dief in de nacht de overwinning stelen van de Giants. Maar nu wacht met Brussels de challenger van vorige seizoen. Elke Giant-fan krijgt nog het zuur in zijn mag als hij denkt aan de verloren thuismatchen in de halve finale. Als klap op de vuurpijl keert met Brussels ook Mike Smith terug naar Antwerpen  Krijgen we een Mike Smith-effect tijdens de nacht of zetten de Giants hun goede lijn van de voorbije weken verder? Het antwoord kennen we nu vrijdag.  Laat de woorden van de Ketnet-musical alsjeblief niet waar zijn. What goes UP, doesn’t come down. Let’s go Giants! Jullie hebben nog iets recht te zetten na het débacle van vorig jaar tijdens de Nacht.

Winketkaai

Een monument uit mijn jeugdjaren keert terug op het hoogste niveau in het Belgische basketbal. De Mechelse Winketkaai wordt de nieuwe thuishaven van de fusieploeg Kangoeroes Basket Mechelen. Aan die zaal heb ik toch wel herinneringen. Enerzijds omwille van de memorabele matchen van Racing Basket met Rik Samaey, Ronny Bayer en good old Bill Varner. Kent u hem nog? Maar anderzijds ook aan een hockeyinterimopdracht, die ik daar ooit moest uitvoeren tijdens een scholentoernooi. De vaste laatste man van onze ploeg was ziek. Als een ware cold turkey moest ik invallen. Misschien is toen de liefde voor het hockey wel gegroeid. Maar ik heb toen m’n streng getrokken. Slechts 1 tegendoelpunt, maar het was wel voldoende voor de uitschakeling.

Maar nu … gaat er in het basketbalwereldje een extra pigment komen. Met de komst van de Kangoeroes naar Mechelen krijgt het basketbal er een dimensie bij. Wanneer de Telenet Giants Antwerp naar de Winketkaai komen, wordt het een wedstrijd met een historie. De roots van de Giants liggen immers in deze zaal. Bij het horen van dit verhaal zullen vele jonkies wellicht hun wekbrauwen fronsen. Maar de Winketkaai blijft een monument met een gigantische historie. Mechelen – Giants. Het zou nu al een mooi ideetje zijn voor een knaller van een openingswedstrijd in het volgende basketbalseizoen. Fantastisch toch …

En dan moet alleen die bal nog de ring in.