Eén wedstrijd in Polen. Slechts 40 minuten zijn de Telenet Giants Antwerp in theorie verwijderd van een plekje in de FIBA Champions League. Tijdens hun thuiswedstrijd in de beslissende derde voorronde tegen het Poolse Rasa Random haalden ze het met 75-69. Winnen, gelijk spelen of verliezen met minder dan met 6 punten verschil en het is binnen. Dan is er Champions League-basketbal in de Lotto Arena te zien. Akkoord, de weg is nog lang. Maar een mens mag op hoop leven, niet waar.

Het gaat hier niet over de cup met grote oren zoals in het voetbal. Maar deelnemen aan dit toernooi staat toch mooi op het palmares van een basketballer. En ik als toeschouwer heb er best wel zin. Het zouden mijn eerste Champions League-wedstrijden ooit zijn.  Akkoord, het is basketbal. Maar ik predik realisme. Ik ambieer al lang niet meer dat er ooit Champions League-voetbal naar Malinwa zou komen. Het zou te mooi zijn, mocht dit ooit gebeuren. Maar in de basketvariant kan ik meer wedstrijden zien dan ik ooit in de voetbalvariant ervan zou kunnen ontdekken.

Alleen ben ik er nieuwsgierig naar. Heeft de FIBA Champions League ook een eigen hymne?  En anders … is Zie ik de lichtjes van de Schelde een waardig Antwerps alternatief. Want met een hymne begint de competitie pas echt … Maar Rome is niet op één dag gebouwd. En ’t stad zeker niet. Ik blijf met mijn voetjes op de grond staan. Maandagavond kennen we het definitieve antwoord. Krijgen we de dood of de gladiolen?