Door een Vlaams magazine werd de Nederlandse Jindra van Schaijk gebombardeerd tot lid van de schaduw-K3. Maar haar voor eeuwig en drie dagen linken met het K3-verhaal doet het talent van Jindra wat oneer aan.   Ze timmert op haar eigen manier aan haar weg in muziekland. Zo lanceerde ze onlangs haar debuut-EP ‘Voel jij wat ik voel.’ Een EP’tje dat ze zelf heeft gefinancierd door crowdfundig en op de markt werd gebracht door het Belgische label Hitfabriek.

Ik heb enkele van haar liedjes beluisterd. En er overviel mij prompt een nostalgisch gevoel. Dat nostalgische gevoel wordt nogal goed geïllustreerd door de videoclip bij de titeltrack ‘Voel jij wat ik voel’. Een clip, waar de rewind-knop nogal centraal staat. In het liedje mijmert Jindra volop over het verschil tussen vroeger en nu. Het deed me prompt denken aan mijn eigen kindertijd. Ik herinner me nog het moment dat het eerste videotoestel in huis kwam. Toen moest je nog timen om alles op 1 cassette te krijgen. Vaak moest je met de rewindknop de juiste plek op de band zoeken om op het juiste moment verder op te nemen. Ik heb thuis nog tal van videotapes liggen, die de tand des tijds hebben overleefd. Alleen is de video wat vervangen door de DVD. De rewind-knop is gebleven. Maar de nostalgie van de VHS- en Betamax-toestellen is helemaal verdwenen. Alles is veel gesofisticeerder geworden.

Ook in het liedje ‘Teveel wijn’ speelt Jindra graag met de rewind-knop. Bij deze song stel ik me het beeld voor van iemand, die in een donkere stad dwaalt. Ik veronderstel: Amsterdam. Hunkerend naar dat beetje gezelschap om samen die één gelukzalige kater te beleven. Alhoewel is een gelukzalige kater misschien een contradictio in terminis. Maar ach, ik zal aan dat brokje nostalgie uit Jindra’s EP’tje nog een keertje denken als ik langs de Amsterdamse Grachten wandel. Afgesproken?

Foto: Guido De Meyer – Hitfabriek