De blijde intrede van Moses

Het heeft ontzettend lang geduurd. Maar tijdens de wedstrijd Brussels-Telenet Giants Antwerp maakte een oude bekende na lang blessureleed opnieuw zijn opwachting. Kingsley Moses mocht meespelen, maakte 8 punten en was naar eigen zeggen opgelucht dat hij opnieuw op het basketbalterrein mocht staan. Ook op de sociale media laat Kingsley Moses steeds feller van zich horen. Zo konden we spotten dat hij droomt van een ‘holy’ book rond zijn leven. Van Nigeria via Amerika tot in Antwerpen Stad en dat hij ontzettend gelukkig is dat op zijn shirt nu eindelijk de naam Moses staat. Want het is niet Moses Kingsley, maar wel Kingsley Moses. U ziet: de blijde intrede van Moses ging niet onopgemerkt voorbij. Misschien laat hij de komende weken de zee naar de landstitel helemaal doet opensplijten. Zoals het een ware King(sley) Moses beaamt.

Foto: Serch Carrière Images

 

Alle Giants aan de Macht!

Vanochtend stond er in de krant een heel groot artikel over het succes van de Ketnetreeks #LikeMe. De titel was veelzeggend. Waarom zingen kinderen nu liedjes van Yasmine? Yasmine .. Waar is de tijd. Alleszins deed het met terugdenken aan haar monsterhit Alle Meisjes aan de Macht. Het zou in Giantsland spontaan Alle Giants aan de Macht wordt. Want de troepen van Roel Moors veegden Brussels van het terrein met een veelzeggende 84-68. In een periode waarin het stilaan moneytime wordt, lijken de Sinjoren op kruissnelheid te komen. Ook de troepen van Crevecoeur moesten eraan geloven. Krijgt Moors gelijk en spelen de Antwerpenaren mee voor het hoogste schavot. Alle Giants aan de Macht. Ze laten zich door niemand kleineren. Want ze houden zich klaar voor bekernacht. Het kan zomaar eens werkelijkheid worden. Number one it is!

Foto: Serch Carrière Images

Going for Gold

Going For Gold was 10 jaar lang een loodzware kenniskwis op de Engelse televisie. Sinds 1996 begraven op de buis. Alleen blijft Going For Gold springlevend in de Belgische basketbalcompetitie. Zeker voor de Telenet Giants breekt een periode aan waarin duidelijkheid wordt over goud, zilver en brons. Tussen nu en 10 maart zijn er maar liefst 4 wedstrijden van levensbelang. De opener op 27 februari kan meteen tellen. Het duel tegen Brussels is er ééntje, die het kampioenschap terug van 0 kan laten starten of een kloofje voor de hoofdstedelingen kan veroorzaken. Als de Giants voor de oppergaai gaan, doen ze er goed aan om de troepen van Serge Crevecoeur te kloppen. Bij winst staan Brussels en Antwerpen immers gelijk. Als extraatje kan Oostende ook nog langszij komen. Drie clubs op kop in één basketbalcompetitie. Het kan zomaar gebeuren. Het moet al geleden zijn vanuit de periode waarin de koeien nog spraken. Alleen spreek ik nu in de voorwaardelijke wijs. Peoplemanager Crevecoeur zal zijn troepen meer dan ooit motiveren. Remember, de tweevoudige Brusselse vernedering tijdens de halvefinale van de Belgische beker.  Iets in mij zegt dat het niet zo gemakkelijk zal worden als toen. Maar het is zo klaar als pompwater. Bij winst staat Brussels 2 gewonnen wedstrijden voor. Bij Antwerpse winst staan beide teams gelijk. De inzet is hoog. Maar wie voor goud gaat, moet elke storm overwinnen.

Tja, en dan spreek ik nog niet over de duels op 6 maart tegen Murcia en de bekerfinale op 10 maart tegen Oostende. Want na deze twee wedstrijden kan goud plots heel mat zijn of heel fel blinken.

Foto: Serch Carrière Images

Zin in Vorst

Akkoord, ik geef het ook grif toe. De meeste mensen zullen me wellicht voor gek verklaren wanneer ze de titel van dit blogje lezen. In een berekoude week waar iedereen te maken kreeg met sneeuw, ijsafdalingen, ijzel- en rijmplekken schrijf je toch niet dat je trek hebt in Vorst. Maar ach, deze blogpost heeft met iets anders te maken. Dit weekend weten de basketballiefhebbers welke twee ploegen de finale van de Beker van België spelen. Oostende-Charleroi en Antwerp-Brussels zijn de wedstrijden om de knikkers. Een finale tussen Oostende en Antwerp Giants. Het zou zo mooi zijn, mijnheer. Een gele gloed aan de éne kant en een rode aan de andere. Waar hebben ik de combinatie van deze kleuren nog gezien? Enkele jaren geleden mocht ik al een keertje van deze bekerfinale proeven in Vorst Nationaal.  Het zou mooi zijn om dit nog eens te mogen ervaren. Ja, ik heb best wel trek in Vorst. Alleen vraag ik me af of ik te snel van stapel liep of niet? Mijn ticketje heb ik alvast gescoord. Maar net toen … begonnen de troepen van Crevecoeur alle overwinningen aan elkaar te rijgen. Breken de Giants de ban van peoplemanager Serge en krijgen we een rode gloed in onze hoofdstad? Het zou mooi zijn. Ergens heb ik gelezen dat 10 maart in de agenda van de Giants in het rood stond aangeduid. Ik kruis nu alvast mijn vingers. En ik geloof er in … Want net zoals elke Giants-fan heb ik zin in Vorst.

Foto: Serch Carrière Images

 

De Miss België-ketjes

Ze zijn met 4. In theorie kunnen de Brusselse meisjes, die nog in de running blijven voor het kroontje van Miss België nog altijd samen kaarten. Maar voor hen blijft vooral het allerbelangrijkste om in groep naar de grote Miss België-finale door te stoten. Melissa Ghysels werd dit weekend tot Miss Brussel uitverkozen. Eerste eredame werd  Elisabeth Moszkowicz  samen met Marie Allegra Arickx als tweede eredame. Ook Maria Andrea Zgheib kreeg van Het Nationaal Comité MIss België een Crown Card. De 4 Miss België-ketjes krijgen nu eindelijk een gezicht.

Foto: Miss Belgium.be

 

Not in our house

Rond The Night of the Giants hangt er een soort haat-liefdeverhouding bij de doorsnee Telenet Giants Antwerp-fan. De nacht van de Antwerpse reuzen is en blijft een grootschalig spektakel dat in België op basketbalvlak zijn gelijke niet kent. Alleen was het sportief gezien de voorbije jaren niet altijd je dat. Voor de 9e Night of the Giants werd Basketbalclub Brussels uitgenodigd. De regerend Belgisch vice-kampioen basketbal hield Antwerpen vorig seizoen uit de felbegeerde titelfinale tegen Oostende. Met Antwerpenaar Domien Loubry (# ikwoontweetramhaltesvanhetSportpaleis) en ex-Giant Mike Smith kwamen enkele hongerige Brusselse leeuwen naar het Sportpaleis toe. Zou het de derde nederlaag op rij worden of werd de vloek van de Nacht eindelijk doorbroken?

#notinourhouse was meer dan ooit van toepassing. Telenet Giants Antwerp haalde Brussels met 85-70 onderuit. Voor het eerst in drie seizoenen werd de grootste basketbalmatch van het jaar winnend afgesloten. Pittig detail: dit gebeurde met een nieuw toeschouwersaantal. 17250 mensen waren present in het Sportpaleis. Nooit eerder zagen zo veel mensen een basketbalwedstrijd op Belgische bodem. Wat mij vrolijk stemde, was dat er fighting spirit te zien was bij de spelers op het terrein. Maar niet alleen daar …  Toen ik in het Sportpaleis kwam , zag ik mascottes vol ballonnen  in de inkomhal rondlopen. Eéntje poseerde zodanig  voor de lens dat het zelfs grappig was om te zien. Coach Eddy Casteels zei het afgelopen na de wedstrijd tegen Leuven al. “Ik heb een vermoeden dat deze Giants klaar zullen zijn tegen de play-offs”.  Worden de woorden van Eddy Casteels werkelijkheid? Ik ben alvast van één ding overtuigd. Als de mascottes  er al nu klaar voor zijn, belooft het spektakel te worden in mei-juni. Zolang het ballonnetje maar niet doorprikt wordt … , niet waar.

Foto: Bart Liekens

The HEAT-wave van de Night of the Giants

Bij de fans van Telenet Giants Antwerp leeft het wel. The Night of the Giants heeft hen de laatste jaren niet al te veel windeieren gelegd. Stress om voor een nokvol Sportpaleis te spelen of net geklopt worden door een beter Oostende. Alle scenario’s zijn de voorbije jaren de revue gepasseerd.  Sinds ik ga kijken naar de grootste basketbalwedstrijd van het land, kan ik mij één overwinning spontaan voor de geest halen. Na een bloedstollend duel trokken ze het laken ooit tegen Les Spirous uit Charleroi naar zich toe. The Night of the Giants heeft een ‘het kan vriezen – het kan dooien’ – scenario in zich. Het kan glansrijk winnen zijn of glansrijk verliezen worden. Remember vorig jaar, niet waar.

Maar misschien hebben de Giants nog een extra troef in handen. Om de match te ontdooien, hebben ze nog altijd de ladies van het HEAT-danceteam. Wanneer je deze jonge vrouwen bezig ziet, zie je ze moves doen waarbij ik spontaan zou zeggen: ‘Kids, don’t try this at home.” Alleen haalbaar wanneer je vijf weken ziekteverlof wil hebben om een spierscheur te laten herstellen. Maar ach, ik geef Roel Moors één gouden raad. Wanneer het duel tegen Brussels helemaal op slot zit, is er nog altijd het HEAT-danceteam om de wedstrijd te ontdooien. Er zijn hoedanook weinig danseressen, die kunnen zeggen dat ze één keer per jaar voor een nokvol Sportpaleis mogen optreden. De dames hebben ervaring zat. Let’s shake that ass, ladies! Brussels kan er alleen maar verward door zijn.

Fotobron: Serch Carrière Images

In een Brussels cafeetje met Magali Hadji

Met haar 1m81 is ze de grootste van Miss België-finalisten. Magali Hadji is wat je noemt een vrouw met panache. Als klein meisje wou ze graag soldaat of bakker worden. Waarschijnlijk had ze toen al een liefde voor soldatenkoeken, niet waar. Maar door slechte ogen en slechte longen werden haar dromen aan diggelen geslagen. Magali bleef niet bij de pakken neerzitten. Ze is een vrouw, die geen grenzen kent. Reden genoeg  om met haar eens af te spreken in een Brussels cafeetje.

Magali is wat je noemt een stoere dame met een peperkoeken hartje. Leren jasje, gescheurde jeans en sneakers … Het behoort allemaal tot het imago van deze studente verpleegkunde.   Ze begon aan deze campagne samen met haar zus Coralie. Zussen onder elkaar, het leek wel een gezellig onderonsje op het eerste gezicht. Zus Coralie sneuvelde en Magali stootte door tot in de finale. Een intensieve campagne had impact op haar leven. Haar studie en haar hobby moest ze opgeven. 2 bokstrainingen per dag zou van het goede te veel zijn. En zeg nu zelf: een Miss met een blauw oog: het zou geen zicht zijn. De hunker naar de ring is volop aanwezig. Haar trainer wacht op haar. De dag nadat Miss België is afgelopen, staat ze in de ring te boksen. De zin hiervoor is veel te groot.

Je zou de panache van een bokser niet verwachten wanneer je de frèle Magali ziet. Maar het weerspiegelt een beetje haar peperkoeken hartje. Ze helpt graag mensen zonder er iets voor terug te krijgen. Dat is de aard van het beestje. Onlangs kreeg ze een aanbod om met Artsen Zonder Grenzen mee te reizen. Haar ogen twinkelen wanneer ze over deze kans vertelt. Ze was ontzettend blij dat ze bij haar terecht kwamen. De moraal van het verhaal is duidelijk: Een vrouw met zo nu en dan een stevige linkse en een stevige rechtse … Het wordt KO-tijd bij Miss België. Game, set , match …

Foto: Archief Magali Hadji

 

Het kan niet zijn …

Port of Antwerp Giants tegen Brussels. De tweede halvefinale in de Lotto Arena. Na een accident de parcours in MATCH 1 moest hét moment er nu zijn. Alleen was Q4 er opnieuw te veel aan. Voor de tweede keer op rij sneuvelde de Antwerpse reusjes in het laatste Quarter. Het leek allemaal zo om het mooist, maar het kan niet zijn.

Zouden ze rustig geslapen hebben? Moors en zijn spelers. Nu donderdag verliezen in Brussels en hun koffers met bestemming ‘vakantie’ mogen gepakt worden. Dan zal het pas vanaf oktober terug voor de knikkers gaan en verkeren de Antwerp Giants-fans in rouwstemming. Of komt er opnieuw een mirakel op Brusselse bodem aan. Het leek allemaal zo om het mooist, maar het kan blijkbaar echt niet zijn.

Alleen een knotsgekke halvefinale op 1 juni in Brussel kan het tij nog keren. Winnen de Antwerpenaren in Brussel, krijgen we op Pinksteren de match van de waarheid. Het leek allemaal zo om het mooist, maar nu donderdag MOET het zijn.

 

Echte helden keren altijd weer

Het zal toch niet waar zijn, zeker. De eerste match van de belangrijke halvefinale tegen Brussels ging voor de Port of Antwerp Giants verloren. Q4 (voor de leken onder ons: de laatste 10 minuten) was er te veel aan. De Antwerpse reusjes gingen kopje onder. Brussels snoepte het thuisvoordeel af. En het wordt zaterdag letterlijk zweten in de arena van de hoofdstedelingen. Verliezen is uit den boze. En toch … ik geloof er nog in. Echte helden keren altijd weer. Daarin moeten supporters meer dan ooit geloven.

Die finale tegen Oostende. Het leek zo mooi te zijn. Oostende had er zich ook al op verheugd. ‘ Port of Antwerp Giants komen we nog wel tegen’, klonk het in de competitie nog vanuit Oostendse hoek. En nu lijkt het er helemaal anders uit te zien. En toch … ik geloof er nog in. Het zou niet het eerste mirakel zijn. Schoepen staat terug op het terrein. De driepunters komen er zeker nog aan. Echte helden keren immers altijd weer. Daarin moeten supporters meer dan ooit geloven.

En toch … Zaterdag wordt het in Brussel moneytime. Met een 1-1 op het bord ligt alles terug open. Bij een 2-0 achterstand wordt het maandag zweten in de Lotto Arena. En niet alleen op het terrein. Het weerbericht gaf pieken tot en met 35° aan. De dorstigen moeten gelaafd worden. Maar tja, zelfs de grootste baskethelden keren altijd weer. Op en naast het terrein.