Uppercut

Wat doet een mens zoal op een zondagochtend? Ik heb er eventjes het basketbalklassement er bij genomen. Het lijkt wel er stevig op dat de 2 giganten van het Belgische parket afstand aan het nemen zijn van hun naaste achtervolgers. Oostende (voor de Antwerpenaars BCO genoemd) verpulverde Leuven met 89-50 cijfers. Telenet Giants Antwerp speelt op een zondagnamiddag de televisiewedstrijd tegen Brussels. Bij een thuiswinst van Antwerpen blijven ze zij aan zij het klassement aanvoeren. De troepen van Crevecoeur zijn altijd een moeilijke opponent, maar beleven de laatste weken geen hoogdagen. Delen de reuzen van Roel Moors een spreekwoordelijke uppercut uit en zetten ze hun tegenstanders (buiten de waard Oostende gerekend ) op de spreekwoordelijke 3 minder gewonnen wedstrijden in het klassement? Toch maar opletten … de toverhoed van Crevecoeur qua peoplemanagement is er ééntje om u tegen te zeggen. Maar een uppercut à la Delfine Persoon kan de lange reis naar Novogorod alvast met een smile doen starten. Zondagnamiddag rond de klok van vijven weten we alvast meer.

Foto: Serch Carrière Images

Er Boenk Oep!

Een 41-jarige reus in het lichaam van een 61-jarige. Dat was zowat het gevoel na de ‘zinderende’ Champions League-match van de Telenet Giants Antwerp tegen Murcia. Op bijna 2 uur tijd werd ik bijna twintig jaar ouder. Zo intens was de beleving in een tot de nok gevulde Lotto Arena. Mijn buurvrouw ter plekke knikte instemmend ja toen ik dit zei. Nu enkele dagen later maakte ik de bedenking dat wanneer ze een kat zou zijn ze nu nog maar één van haar negen levens over had. Zeg nu zelf … Alles wat een Europese wedstrijd moet hebben, zat in de 75-67 overwinning verscholen. Voor de Telenet Giants Antwerp breekt nu de week van de waarheid aan. Overleven ze de Spaanse orkaan in Murcia en maken ze met een kwartfinale-plek het ondenkbare waar. Doorbreken ze na de ‘spreekwoordelijke’ 2 decennia de hegemonie van Oostende in de beker en nemen ze de Belgische cup met de grote oren mee naar de Scheldestad? Niets lijkt nog zeker in basketballand. Met de driestrijd tussen Brussels, Antwerpen en Oostende lijkt de competitie spannender dan ooit. Zag u het ook? De camera’s van de tv-ploegen hadden al wel een voorgevoel afgelopen woensdag. Net zoals de gele brigade van Roel Moors zaten ze boenk op het gebeuren. Er boenk oep! Eieren of Joeng …. Het zijn filosofische levensvragen als geen ander. Eén ding is zeker: wanneer de resultaten nu nog twee keer volgen, wordt de smaak van winnen alsmaar zoeter.

Foto: Serch Carrière Images

50 Shades of Giants

In het begin van het basketbalseizoen fluisterde een grote basketbalkenner me toe. “Roel zal willen winnen met een dertiger. Dat staat zo mooi.” En zo geschiedde. Telenet Giants Antwerp haalden uit en overtuigde vriend en vijand. Alleen lijkt het winnen met dertig punten verschil nu al een utopie in de Lotto Arena. Er zijn nieuw grenzen gesteld in Giants-land. Dat mochten Leuven en Luik de voorbije weken ondervinden. In de kwartfinale van de Beker van België versloegen de Antwerpse reuzen Leuven met 82-38 cijfers. Voor de trage rekenaars onder jullie: 44 punten verschil. De kaap van de vijftig komt steeds dichterbij. De aanwezigheid van heel wat vrouwelijk schoon en de opgooi van Miss Antwerpen Aline Elsermans moest de basketballers motiveren. En hoe … Luik kreeg een 109-60 score voor de kiezen.  49 punten verschil godbetert! Op enkele maanden tijd werd 50 the new 30 in ’t Stad. 50 shades of Giants en dat op Ladies@TheGiants. Daar kan zelfs een veertiger als Moors niets meer aan veranderen.

Foto: Serch Carrière Images

Zeven Weesgegroetjes en 200 Onzebasketbalvaders

Het moet even na elven ’s avonds geweest zijn, toen ik in het station van Mechelen uit de trein stapte. De minzame maar oh zo wijze grijze man wachtte op mijn blijde thuiskomst. Alhoewel, blijde thuiskomst is misschien een understatement. De smaak was heel zuur na een 66-74 nederlaag. Van ‘Rooie maandag’ had ik zo veel meer verwacht. Stiekem had ik gehoopt om van twee basketbalknallers te mogen snoepen in de Lotto Arena. Maar met een 66-74 nederlaag en een 2-0 achterstand, wordt het voor de Giants een helse klus om de vierde wedstrijd nog uit de brand te slepen. De tweede helft was er te veel aan. Een 34-31 voorsprong bij de rust werd door BC Oostende omgezet tot een nederlaag. Het verlies zinderde nog eventjes na. Tenslotte leefde heel Antwerpen mee. Het moest en zou het jaar van de Giants worden.

De dag nadien snuisterde ik in de foto’s van ‘the craziest red night’ ever in de Lotto Arena. Plots zag ik een foto van coach Roel Moors staan. Met zijn handen tegen elkaar leek hij te bidden voor een mirakel. En laat dit nu het beeld zijn dat meer dan ooit nodig is. Het gaf me inspiratie. Ik ging stiekem in de kast op zoek naar een paternoster uit grootmoederstijd. Met 7 Weesgegroetjes en 200 Onze basketbalvaders, die in de hemelen zijt, moet ik  blijven geloven in een waterkans.  Amen en uit. Alle dingen zijn goed om een mens in dromen en mirakels te laten geloven. Zelfs een nuchtere kerel zoals ik. Ook al wordt het tegen dit ‘gerodeerde kampioenschapsbeest’ Oostende geen evidente klus (zelfs quasi onmogelijk) om dit jaar de scalp te bemachtigen.  Maar die tweede match in de Lotto Arena halen zou toch de kers op de taart zijn van een al bij al fraai seizoen.  Heeft u niet dezelfde mening als ondergetekende? Stiekem hoop ik van wel.

Foto: Serch Carriere
#serchcarriereimages

 

Ssssssssst … ik mag het niet luidop zeggen!

Heeft u ook kriebels in de buik? Na een winterslaap van achttien jaar strijdt een Antwerpse basketbalploeg voor de oppergaai tegen BC Oostende. Telenet Giants Antwerp heeft lang moeten wachten. Het is bijna zo ver. Nog vooraleer de Rode Duivels hun eerste wedstrijd op de wereldbeker voetbal spelen weten we of de Antwerpse droom is gerealiseerd. Maar zet u de volumeknop alvast wat lager. We moeten onze reuzen het hoofd niet zot maken. Dat heeft ‘de coach’ dito ‘de leeuw’ Roel Moors duidelijk laten weten. Zijn motto was klaar en duidelijk: stap voor stap en groeien naar het ultieme doel toe. Aan Roels visie wil ik me volop houden. Maar ach, het zou toch zo mooi zijn. Kampioen spelen in eigen huis. Maar sssttt … Bart, je mag het niet luidop zeggen. Je moet niemands hoofd zot maken. Tenslotte moeten er nog maximaal vijf wedstrijden worden gespeeld. Moses (Kingsley) kan niet elke keer de zee opensplitsen en er doorheen wandelen.  11 juni is het de eerste thuiswedstrijd voor de Giants in de Lotto Arena. Het zal daar daveren op z’n grondvesten. Maar stttt … ik mag het niet luidop zeggen. Deze spreuk kan ik niet genoeg herhalen. Weet je … Die Antwerpse sportbescheidenheid. Ik kan het nog gewoon worden.

Fotobron: Serch Carriere Images
#serchcarriereimages

De schreeuw van de leeuw

18 jaar lang zaten de Antwerpse basketbalfans op hun honger. Het wou maar niet lukken om voor de titel te strijden.  Maar door een magistrale korf in ‘blessuretijd’ tegen Spirou Charleroi van Tremmell Darden vechten ze voor het eerst om de opperkroon sinds heel lang.  82-83 was de einduitslag . Het werd de eerste overwinning van dit seizoen in de Spiroudome. Meteen was het de allerbelangrijkste.

Maar vooral coach Roel Moors liet zich helemaal gaan. Hij waarschuwde zijn spelers vooraf al dat ze hun ‘kop’ niet zot mochten maken omwille van de te hoge verwachtingen. Maar op de foto achteraf was zijn schreeuw van vreugde helemaal te zien. De aalvlugge Paris Lee lachte zijn tanden bloot, maar Roel Moors gaf een eigen interpretatie aan de ‘Schreeuw’ van Edvard Munch. De vreugdeuitbarsting van de Antwerpse coach zal voor eeuwig en drie dagen in de baskethistorie genoteerd staan als ‘De Schreeuw van de Leeuw’. Met de nodige bodychecks achteraf er bovenop.

Oostende is nu al gewaarschuwd. Want eens de leeuw aan het brullen slaat … Visser, pas op je garnalen.

Fotobron: Serch Carriere Images
#serchcarriereimages

Moses verzet Bergen

Soms lijkt het er wel op dat basketbalwedstrijden geïnspireerd zijn op de Bijbel. Bij Bergen-Telenet Giants Antwerp had ik zo het gevoel.  Het bleek in de Mons Arena een nagelbijter van formaat te zijn met een 67-68 einduitslag. Bij de fans van de thuisploeg klonk er een welgemeende ‘Nondeju’ op sociale media. Net niet … Maar het was buiten de waard gerekend. Moses Kingsley ontbond al zijn duivels in zijn tien eindeseizoensgeboden met uitstekende cijfers. 18 punten en 9 rebounds waren genoeg om tot MVP of the match uitverkoren te worden. Hij liet Bergen in de woestijn voor de vijfde plek achter,  liet de zee naar een overwinning zich helemaal open splijten en zorgde er voor dat alle plagen van Egypte niet over de Giants heen gingen. De tweede plek kan na zondag een stapje dichterbij komen. Maar dan moet Moses nog eens Bergen verzetten. Koning Roel Moors hoopt er nu al op. Maar de troepen van Daniel Goethals en het supporterslegioen onder leiding van  ‘überfan’ Jeje zijn er nu al klaar voor. De verbroedering achteraf zal daarom des te intenser zijn. Bergen verzetten … Het moet gebeuren wil men playoff-ambities koesteren.

 

Not in our house

Rond The Night of the Giants hangt er een soort haat-liefdeverhouding bij de doorsnee Telenet Giants Antwerp-fan. De nacht van de Antwerpse reuzen is en blijft een grootschalig spektakel dat in België op basketbalvlak zijn gelijke niet kent. Alleen was het sportief gezien de voorbije jaren niet altijd je dat. Voor de 9e Night of the Giants werd Basketbalclub Brussels uitgenodigd. De regerend Belgisch vice-kampioen basketbal hield Antwerpen vorig seizoen uit de felbegeerde titelfinale tegen Oostende. Met Antwerpenaar Domien Loubry (# ikwoontweetramhaltesvanhetSportpaleis) en ex-Giant Mike Smith kwamen enkele hongerige Brusselse leeuwen naar het Sportpaleis toe. Zou het de derde nederlaag op rij worden of werd de vloek van de Nacht eindelijk doorbroken?

#notinourhouse was meer dan ooit van toepassing. Telenet Giants Antwerp haalde Brussels met 85-70 onderuit. Voor het eerst in drie seizoenen werd de grootste basketbalmatch van het jaar winnend afgesloten. Pittig detail: dit gebeurde met een nieuw toeschouwersaantal. 17250 mensen waren present in het Sportpaleis. Nooit eerder zagen zo veel mensen een basketbalwedstrijd op Belgische bodem. Wat mij vrolijk stemde, was dat er fighting spirit te zien was bij de spelers op het terrein. Maar niet alleen daar …  Toen ik in het Sportpaleis kwam , zag ik mascottes vol ballonnen  in de inkomhal rondlopen. Eéntje poseerde zodanig  voor de lens dat het zelfs grappig was om te zien. Coach Eddy Casteels zei het afgelopen na de wedstrijd tegen Leuven al. “Ik heb een vermoeden dat deze Giants klaar zullen zijn tegen de play-offs”.  Worden de woorden van Eddy Casteels werkelijkheid? Ik ben alvast van één ding overtuigd. Als de mascottes  er al nu klaar voor zijn, belooft het spektakel te worden in mei-juni. Zolang het ballonnetje maar niet doorprikt wordt … , niet waar.

Foto: Bart Liekens

Een Antwerps voetje

In ‘t Stad en ver daarbuiten zijn de Antwerpse handjes een lekkernij, die iedereen kent. En nu … bestaan er ook: De Antwerpse voetjes. Zou het niet mooi zijn wanneer de Antwerpse baskethelden Telenet Giants Antwerp eens een Antwerps voetje tonen tegen de schier ongenaakbare leider van de zee? Op de dag des oordeels (10 februari 2018) spelen wellicht de twee beste basketbalploegen van het land tegen elkaar. De Lotto Arena zal tot in de nok gevuld zijn. Oostende heeft 17 wedstrijden op rij gewonnen en is bezig met een loodzwaar Europees programma. Naar het schijnt zijn ze wat vermoeid. Mij lijkt het moment meer dan ooit rijp om dat éne voetje te lichten.  De wedstrijd tegen Willebroek was een opwarmertje. Paris Lee sneed door de verdediging als boter, Akyazili stond scherper dan ooit en Vanwijn zag met zijn Zorromasker beter dan ooit. Ik ben benieuwd wat de uitslag zal zijn. Zeker met de komst van Charleroi volgende week, de concurrent voor de tweede plek,  is de nood voor een gelicht voetje van Oostende meer dan ooit daar. Vande Lanotte mag zeker geen filmpjes meer tonen waarin hij Giants aan het verslinden is. Come’on Giants.

Oef

We schrijven 8 december. Mijn pa en ik waren net thuis van een avondje Wim Helsen. Een mens moet zo nu en dan eens lachen, niet waar. Toen ik op mijn GSM naar het resultaat van de Telenet Giants Antwerp keek, fronste ik mijn wenkbrauwen. Na een handvol nederlagen en een Europese uitschakeling was ik er van overtuigd dat het tegen kampioen Oostende moeilijk zou worden om de 7 nederlagen op rij te vermijden. En toch …. Heeft u mijn oef tot bij u thuis gehoord? Wel het was er ééntje. Roel Moors vroeg een low score-match. Hij kreeg er ééntje. Voor de Beker van België hebben de Antwerpse reusjes met twee punten verschil gewonnen van de kampioenen aan zee. Het zal toch niet waar zijn zeker.

Is dit de start van de Antwerpse revival? Of moeten we voorzichtig met twee woorden spreken. Zondag zal het nog stormen aan zee. Dan wacht de return in het land van Marc Coucke, Johan Vande Lanotte en de rest van hun vrienden. Met klein verschil de heenmatch winnen zegt niet altijd alles. Remember Groningen niet waar. Eén korf in het basketbal kan een wereld van verschil maken. Maar toch: tussen vrijdag en zondag rest er nog altijd zaterdag. Laat me net dan maar genieten van dat éne oef-moment. Het deed deugd.