Roel Moors schreeuwt het van de daken. De Telenet Giants Antwerp dreigen door een overvolle agenda als een uitgebluste citroen aan de playoffs te beginnen. Dat uitte zich ook in twee nipte nederlagen met 1 punt tegen rechtstreekse concurrenten zoals Oostende en Charleroi. Weg autoritair eerste .. en ga zo maar verder. De competitie begint weer van vooraf aan. Wat doe je dan als spelers? Eerlijk … ik denk dat ze zondag gewoon naar het wielrennen hebben gekeken. Gewoon om hun hoofd lekker vrij te maken. En het werkte inspirerend. Hun comeback op het parket was er ééntje zoals Vanderpoel het deed op Limburgse wegen.
Eerlijk is eerlijk. Ik had wel trek in een leuk partijtje basketbal op Paasmaandag. Na de eerste twintig minuten durfde ik er geen 5 euro meer op verwedden dat het nog goed zou komen. De eerste helft was er ééntje om al wenend terug naar huis te gaan. 31-33 in het verlies. Op sociale media postte ik de veelzeggende woorden: ‘Dit loopt niet goed’. Maar zoals MVP het zondag deed, schoten de Giants ook wakker in de tweede helft. Ze gingen erop en erover. De rust zelve Hans Vanwijn, The Beast Yoeri Schoepen en het triumviraat Tate-Dudzinski en showmaker Ismael Bako lieten de plumpudding in Charleroi helemaal in elkaar zakken en vraten hun tegenstander tot de laatste korrel op. Verrijzen op Paasmaandag. Ach, het zal wel de tijd van het jaar zijn. Of spreken we nu in andere termen sinds Vanderpoel op de fiets rijdt. Wel … dan schrijf ik met plezier in deze blog neer : ‘De M-factor van The Giants’ is bij deze een feit. 83-61 eindresultaat. Do I need to say more?
Foto: Serch Carrière Images