Pippi Langkous zet de boel op stelten in Theater Elckerlyc. Het alterego van Free Souffriau beleeft tijdens de herfstvakantie in Antwerpen doldwaze avonturen met haar vrienden. En ik moet zeggen: de voorstelling heb ik afgelopen zaterdag gezien. Persoonlijk raakte ik een beetje gecharmeerd door het nostalgisch kantje van de show. Regisseur Tijl Dauwe beloofde een show voor jong en oud. En hij hield woord. Pippi Langkous werd een voorstelling in ware Fixkes-stijl. U weet wel: met een knipoog naar de parafix van Merlina, met een knipoog naar het A-Team en naar de tijd van dat je het niet per SMS moest aanvragen met je lief. Polleke van Merlina en B.A. Baracus waren niet aanwezig. Maar het gevoel dat de Fixkes uitstralen in hun liedje, werd tijdens de voorstelling van Pippi Langkous subliem geprojecteerd naar de jaren 70.

Naar mijn bescheiden mening zit er een dubbele laag in de voorstelling Pippi zet de boel op stelten. Meer bepaald: met braaf in je zetel zitten bereik je in je leven niets, met ja te knikken nog veel minder … Soms mag je een beetje Pippi Langkous zijn en je dromen achterna jagen. Een beetje fantasie moet altijd om de hoek loeren. Want niets is er zaliger dan de fantasie van een kind. Hebben we naar onze kindertijd niet allemaal heimwee? Want zeg nu zelf … Tenslotte heeft ieder van ons toch een klein beetje Pippi Langkous in zich. Of niet soms?

Foto: Jan Liekens
Website: http://www.pippizetdeboelopstelten.be