Eerlijk is eerlijk. Wanneer ik aan een wandeling deelneem, waag ik me zelden aan een afstand kleiner dan 10 kilometer. Afstanden tussen 15 km en 30 km zijn veel meer mijn ding. P.S: En soms ook meer. Omdat variety the spice of life is, waagde ik me tijdens de week van de Groentestreek aan een kortere afstand (7,3 km). De reden was niet ver te zoeken. Mijn agenda stond propvol zondag. Omdat iets aan beweging nog altijd beter is dan niets aan beweging, maakte ik een lusje in eigen gemeente.
Op 7,3 km in het Centrum van Sint-Katelijne-Waver kreeg ik toch dingen te zien, die ik normaal niet gewoon ben. Ik bewandelde wegen, waar ik nooit eerder was. Vooral de passage in rustpost Brovo was er ééntje om duimen en vingers vanaf te likken. In het midden van de serres bij deze groothandel zat ik letterlijk tussen de groenten te verpozen. En dat leverde fraaie beeldjes. Ter info: Honden waren voor de gelegenheid niet toegelaten.
De moraal van het verhaal was heel duidelijk. Het was deze keer korter dan ooit. Daarom was het zeker niet slechter. De volgende keer zal een stukje langer zijn dat mijn wandelschoentjes mogen stappen. Want voor je het weet is de vergelijking met een gezelschapsspel snel gemaakt. Terug naar de start gebeurt bij afstanden zoals deze redelijk snel. En zeg nu zelf … . Daarom doen we het tenslotte toch niet.
Dwars door de Groentestreek: 7,3 km: 5/5/2019
Meer foto’s kan u ontdekken via:
https://www.irista.com/gallery/d1osob4ivtwr
Organisatie: De Kadodders
Foto’s: Bart Liekens
Voor de eerste keer in mijn 15-jarig jubileum als Missenwatcher neemt er iemand deel uit mijn eigen gemeente. De 24-jarige Donna De Graef is in het dagelijkse leven bediende en zelfstandig schoonheidspecialiste. Net zoals ik komt ze uit Sint-Katelijne-Waver. Een gemeente pal naast Mechelen. De voorbije maanden heeft ze een succesvol Miss België-parcours achter de rug. Op 12 januari 2019 staat ze op het podium in De Panne. Daar is ze één van de dertig overblijvende finalisten in de zoektocht naar ’s lands mooiste. Is Donna op weg naar het Miss België-kroontje? Het kan zo maar zijn. Ik ontmoet Donna in Mechelen. Ons afspreekpunt was de kerstboom op de Grote Markt. Als een kerstengeltje zat ze op een bankje op me te wachten. Ik moest twee keer kijken of ze het wel was. De krulletjes in haar haar waren een beetje veranderd door een stijlvolle coupe. ‘2018 was een vrij bewogen jaar. Zeker door mijn inschrijving bij Miss België. Alhoewel bewogen is nog een fel understatement. Het overtreft mijn persoonlijke verwachtingen op elk vlak. Nooit had ik durven dat ik een finaleplaats zou bemachtigen. Na de Miss Antwerpen-finale was ik er van overtuigd dat het over en uit zou zijn. Toen ik te horen kreeg dat ik bij de finalisten was, begon het spelletje pas echt. Want dan wordt het echte startschot in de race naar het Miss België-kroontje pas echt gegeven.”
Twee opmerkelijke (maar bijzonder knappe) gasten werden er gespot tijdens de late uurtjes van Elzestraat Midzomert. In haar eigen gemeente kwam Miss Antwerpen-finaliste Donna De Graef eventjes langs om hallo te zeggen. Nog opmerkelijker was dat ze niet alleen met een lintje om zich heen rondliep op het evenement. Ook de Brusselse Lisa Verhasselt zakte naar Sint-Katelijne-Waver af. Twee jonge dames met een liefde voor muziek, leuke evenementen en een portie sfeer. Waar kan een mens nog meer over dromen? Niets toch … Het kan zo mooi zijn: Missenvriendschap over de provinciegrenzen heen!
Dit jaar kende Elzestraat Midzomert een waar primeurtje. Op het evenement met een hoog landelijk karakter en leuke muziek rees voor de eerste keer een eigen VIP-ruimte uit de grond. Dit werd plechtig tot Ronny’Corner omgedoopt. Dit naar één van de drijvende krachten achter dit initiatief. De plaats voor de VIPS sprong nogal in het oog. En dat was muzikale gaste Silke Mastbooms niet ontgaan. Op Instagram bracht zij met een filmpje op gepaste manier een hommage aan Ronny’s Corner. Pas enkele uren na de geboorte is Ronny’s Corner al een waar Instagramfenomeen. Ik twijfel er nu geen seconde over. Om hierin volgend jaar te mogen zitten tijdens Elzestraat Midzomert, zal er gevochten en gestreden worden. Dat staat nu al buiten kijf … En Ronny denkt er met de nodige fierheid nu al het zijne van. Go Ronny!
Voor het eerst sinds jaren zijn er 2 kandidates uit mijn gemeente Sint-Katelijne-Waver/Onze-Lieve-Vrouw-Waver finaliste voor Miss Antwerpen. Studente Charlotte De Hondt is één van de beiden. Zij droomt er van om een mooie Miss België-finaleplek te bemachtigen. Pittig detail: op de grote finaleshow van Miss Antwerpen op 9 september in Plopsaland De Panne is Charlotte jarig. Ze wordt dan 19 jaar. Een kroontje op haar hoofd zou voor het allermooiste verjaardagsgeschenk ooit zijn. Charlotte droomt ervan om haar weg te vinden in het modellenwereldje. Ze hoopt dat Miss Antwerpen hiervoor de nodige deuren kan openen. Haar deelname beschouwt het als een once-in-a-lifetime opportunity. Een kans, die ze kortweg gezegd graag met beide handen zou grijpen.
Rene Froger mag dan wel zeggen dat een eigen huis, een plek onder de zon het allermooiste is. In Miss België-land is het voor mij nog niet al te vaak gebeurd dat twee jonge vrouwen uit mijn gemeente hun kansen verdedigen. Tijdens de Nationale Missendag liep ik één van hen tegen het lijf. Net zoals ik is Donna De Graef afkomstig uit Sint-Katelijne-Waver. Donna is een jonge vrouw, die switcht tussen Van Vlees en Bloed en Glitter and Glamour. ’s Ochtends staat ze tussen het rundsvlees in het familiebedrijf. ’s Namiddags runt ze als schoonheidsspecialiste haar eigen zaak in bijberoep.
Meimaand, communiemaand. En ook ik was geïnviteerd op een leuk feestje. Mijn neefje van 12 deed vorige zondag zijn plechtige heilige communie. Laat het tussen ons gezegd en gezwegen, maar zijn vormsel noemen. En hij was een Lucky bird. Het was een zonovergoten dag in Sint-Katelijne-Waver. En daar wou ik ten volle van profiteren. Ik was al zeer vroeg uit de veren. Op dezelfde dag was het de ‘Wandeling van de Groentestreek’. En omdat ik vooraleer ik ging feesten eventjes de beentjes wou strekken, had ik al een kleine 14 km te voet achter de kiezen. Akkoord, de wandeling was maar 12 km. Maar ik ben nog keurig naar huis gestapt. Business like usual in eigen gemeente. En toch …
Wielrennen is populair bij jong en oud. Dat is ook de Senioren Landelijke Gilde Gewest Sint-Katelijne-Waver niet ontgaan. Op 12 december krijgen ze daarom hoog bezoek. Niemand minder dan wielercommentator José De Cauwer zakt naar hun gemeente af. Daar geef hij tekst en uitleg over het wel en wee achter de schermen van de koers. Voor de gelegenheid gaan de deuren voor iedereen open. Zowel jong en oud mag naar zijn uitleg komen luisteren.