Rooie maandag

11 juni 2018. Het staat in de geschiedenisboeken geschreven als de dag waarop de Telenet Giants Antwerp hun eerste thuiswedstrijd ‘sinds lang’ voor de landstitel spelen. Akkoord, BC Oostende mag dan wel het thuisvoordeel hebben en met 1-0 voor staan. Het schip van de noeste vissers aan zee is nog lang niet op het droge.  De Lotto Arena belooft nu al geen voegen meer te hebben. Zo veel volk zal naar deze wedstrijd komen kijken. Tenslotte hebben de Antwerpenaren er achttien jaar moeten opwachten. Mits honger de beste spijs is, blijft deze wedstrijd een mustsee.

De eerste helft van de wedstrijd in Oostende mag dan wel tot de categorie ‘snel vergeten’ horen. Maandag is het gewoonweg andere koek. De Lotto Arena moet zoals vanouds weer spoken. Het schip van zeevaarders aan zee moeten een ware scheve schuit worden. Rood moet de kleuren van de fans zijn. Ze hebben er zo lang moeten op wachten. Daarom zullen ze zich meer dan ooit laten gelden. Net zoals de spelers op het terrein. Met de fighting spirit van de Foo Fighters moet het zeker lukken. En neen, aan het scenario van een ploeg die à la Dave Grohl van zijn/haar sokkel valt, wilt niemand denken. De playoff-finale moet één brok rock and roll blijven. Want maandag is rood de kleur van de Giants. Binnen 20 jaar moet deze dag herdacht worden als Rooie maandag. Voor minder moeten ze het echt niet doen.

Foto: Serch Carriere
#serchcarriereimages

De schreeuw van de leeuw

18 jaar lang zaten de Antwerpse basketbalfans op hun honger. Het wou maar niet lukken om voor de titel te strijden.  Maar door een magistrale korf in ‘blessuretijd’ tegen Spirou Charleroi van Tremmell Darden vechten ze voor het eerst om de opperkroon sinds heel lang.  82-83 was de einduitslag . Het werd de eerste overwinning van dit seizoen in de Spiroudome. Meteen was het de allerbelangrijkste.

Maar vooral coach Roel Moors liet zich helemaal gaan. Hij waarschuwde zijn spelers vooraf al dat ze hun ‘kop’ niet zot mochten maken omwille van de te hoge verwachtingen. Maar op de foto achteraf was zijn schreeuw van vreugde helemaal te zien. De aalvlugge Paris Lee lachte zijn tanden bloot, maar Roel Moors gaf een eigen interpretatie aan de ‘Schreeuw’ van Edvard Munch. De vreugdeuitbarsting van de Antwerpse coach zal voor eeuwig en drie dagen in de baskethistorie genoteerd staan als ‘De Schreeuw van de Leeuw’. Met de nodige bodychecks achteraf er bovenop.

Oostende is nu al gewaarschuwd. Want eens de leeuw aan het brullen slaat … Visser, pas op je garnalen.

Fotobron: Serch Carriere Images
#serchcarriereimages