Tagarchief: peking express

The Maachi Mix feat. Victor Reinier

Geplaatst in TV & Radio door

Zelfs een pot gefermenteerde vis kon The Maachi Mix feat. Victor Reinier in Peking Express niet stoppen. Hicham en Siham hebben het gered. De finale van Peking Express is op zak. Broer en zus moeten de Oranje kleuren in deze liftwedstrijd hoog houden. En we kunnen er niet naast kijken. Hun finaleplek dwongen ze ‘cum laude’ af with a little help from their ‘nieuwbakken’ friend Victor Reinier. De acteur, beter bekend als Wolfs en Vledder, blonk uit in zijn competitiviteit. Wat Eva Van Dongen uit Flikken Maastricht al langer wist, weten wij nu ook. Victor Reinier is een competitiebeest.

Als een adoptiepapa ontfermde Victor zich over zijn twee nieuwe kinderen.  Met een enorme drive liften … en ze troosten wanneer het eventjes minder ging.
Alleen zorgde zijn naam bij verwarring voor Siham. Was het nu Victor of was het nu Reinier? Maar ach, wat doet het er toe …. The Maachi Mix feat. Victor Reinier … Het werd een succesverhaal zonder meer. Victor bewees opnieuw waarom ik al jaren een Flikken Maastricht-freak ben

Shazammen in Laos

Geplaatst in TV & Radio door

Als Peking Express-kandidaat moet je van vele markten thuis zijn. Zo moet je de hitparade van Laos uit je hoofd kennen. Dit bleek uit de proef, die ik zondagavond tijdens Peking Express zag. De overblijvende koppels kregen een liedje te horen en moesten bij de lokale bevolking (in hipstertaal: locals genoemd) vragen wie de zanger en wat de titel van het liedje was. Het leek zoeken naar een speld in een hooiberg.

En toch …Brecht en Cedric zijn jongens van hun tijd. Zij speelden eventjes leentjebuur met hun chauffeur. Via een gsm en de bijhorende applicatie Shazam ontdekten ze titel en uitvoerder in een nieuw wereldrecord. Shazammen in Laos. Het heeft wat weg van de Johan Verminnen-hit ‘Ik wil de wereld zien’. Neen, Brecht en Cedric gingen niet de tango dansen in Buenos Aires of de zon zien ondergaan in Cuzco. Ze gingen Shazammen in Laos. Misschien een ideetje voor Ik wil de wereld zien anno 2017. Hitpotentieel guaranteed.

De Peking Express-parabel van Awa en Margaux

Geplaatst in TV & Radio door

Peking Express had voor de kandidaten een verrassing in petto. De twee laatst afgevallen koppels Awa & August en Steff & Margaux mochten één kandidaat afvaardigen in een nieuw samengesteld duo. Als vierde koppel mochten zijn dan hun Peking Express vervolmaken. Margaux werd gekozen voor het duo Steff & Margaux en ook de bloedfanatieke Awa mocht haar weg verderzetten. Toen Margaux Awa zag, fluisterde ze: ‘Ik wil naar huis.” Awa & Margaux: grotere contrasten zijn er op de wereld niet te vinden. Net zoals water & vuur.

We konden het tijdens de uitzending al zien. Het boterde niet tussen beiden. Het karakter van Awa is niet het karakter van Margaux.
Awa is te assertief en Margaux te weinig. Wat een combinatie op papier, maar in het echte leven lijkt het me de hel. Awa & Margaux: grotere contrasten zijn er op de wereld niet te vinden. Net zoals water en vuur en een café zonder bier.

Dan kwam de klap nog op de vuurpijl. Awa & Margaux kwamen als laatste aan. Margaux wat onmiddellijk al naar huis, Awa wou maar al te graag blijven. Met hun groene kaart op zak krijgen ze een extra passagier mee: Ella Leyers. Aan haar de ondankbaar taak om de touwtjes van Awa over te nemen. Good Luck Ella!

Peking Express: Over rode en groene kaarten

Geplaatst in TV & Radio door

Awa en August, de cougar en haar toyboy, zijn de tweede vertrekkers bij Peking Express. Ze renden als laatsten de Vietnamese trap op en moesten het programma verlaten. Er stak een rode kaart in hun enveloppe. Dit betekende meteen einde verhaal. Het werd nogmaals duidelijk. Eén slechte dag is fataal in de bekendste liftwedstrijd van de Lage Landen. En het was Awa en August hun dagje niet. Foute tactiek, emoties en in het heetst van de strijd een ruzie met de West-Vlaamse flikken. August ging helemaal uit zijn dak en wierp zelfs de koffers van de twee dames uit het busje. Op dat moment was rood meer dan op zijn plaats. Je mag competitief zijn, maar fairplay hoort nog altijd bij een spel.

Zeg nu zelf: U had toch ook sympathie voor hoe Min Hee Bervoets zich opwierp als de ultieme mental coach voor Steff en Margaux. Zij bracht een injectie positivisme in hun liftavontuur. Met de smile van Min Hee in de hand, kom je als lifter bij Peking Express blijkbaar doorheen het gehele Vietnamese land. Min Hee begreep het begrip fairplay als geen ander. Een groene kaart was meer dan terecht. Je mag competitief zijn, maar fairplay hoort nog altijd bij een spel.

Nederland delft nu al het onderspit tijdens Peking Express. Slechts 1 Nederlands koppel: Siham en Hicham blijven over. Maar broer en zus zijn bijzonder taai. Je krijgt ze zeer moeilijk klein. Als geen ander begrepen zij waarom de leeuw niet in zijn hempie hoeft te staan.

De peper van Min Hee in Peking Express

Geplaatst in TV & Radio door

Je zou voor minder medelijden krijgen met de Belgische studenten Steff & Margaux tijdens Peking Express. Hun lifttocht verloopt voor geen meter. Na afloop van de derde uitzending van het enige liftprogramma in de Lage Landen kregen ze na heel veel pech en rampspoed te horen dat ze alsnog gered werden door een groene kaart. Ze krijgen nu Min Hee Bervoets als extra passagier mee. Onder het motto: een beetje peper van Min Hee kan geen kwaad in dit spel. Het zal nodig zijn.

Peking Express is loodzwaar voor de studenten. En het zit hen ook niet mee. Steeds achteraan bengelen werkt op hun gemoed. Het begon ook niet goed. Het moment dat Margaux het boek van Herman Brusselmans imiteerde als ‘Het mooie kotsende meisje’ achtervolgt haar nog steeds. Ook in de derde aflevering werden ze door hun twee Westvlaamse collega’s gered van een nog zwaardere dip. Na de passage van Min Hee tijdens Is er Wifi in Tahiti? weten we dat ze haar stembanden niet schuwt.  Zorgt zij voor het extra duwtje in de rug voor Steff & Margaux? Sleurt zij hen uit hun comfortzone? Een beetje peper van Min Hee kan geen kwaad in spel. Het zal nodig zijn.

En toch .. Steff en Margaux kunnen nog steeds verrassen in dit spel. Bij Peking Express moet je een beetje geluk hebben. En ik denk dat Min Hee voor hen de perfecte reisgezel is. Waar Steff en Margaux wat timide zijn, kan Min Hee hen wat kruiden. Het zal nodig zijn

Peking Express: Mijn eerste auto-stop ooit

Geplaatst in TV & Radio door

Peking Express is terug van nooit te zijn weggeweest. Het programma waarbij zes koppels moeten liften door Vietnam, Cambodja en Laos is in Vlaanderen op Q2 te zien. Liften heeft bij ons in de volksmond. Het is iets wat je niet meteen met mij associeert. Maar toch heb ik het één keer ‘noodgedwongen’ moeten doen.

Ik ben een Davis Cup-fan en daarbij schuw ik ook geen gekke locatie. Alleen liep het hopeloos fout toen ik op weg was met de bus naar de Country Hall voor het duel België-Kroatie. De buschauffeur wist de weg niet. Door de regen op de bus zag je geen steek voor de ogen. En naast mij zat een man, die de GSM-GPS had uitgevonden. Maar omdat VINCERE INSIEME ontzettend belangrijk is in een mensenleven, samen stapten we samen in de kletsnatte Luikse bossen af op zoek naar … een sporthal, die niet te vinden was. Plots stopten er twee dames voor onze neus, die ons een lift aanboden. Nog steeds staan ze in mijn geheugen genoteerd als één notoire kettingrookster en haar bestie, met een bijzonder kantje. Auto van dienst was een aftandse Renault, die 40-45 nog had meegemaakt. Helaas was er geen GPS te bespeuren.

Mijn brave liftgenoot, die slechtziend was, vond er niets beter op ons te gidsen aan de hand van zijn GPS op de GSM. En dat liep niet altijd van een leien dakje. A gauche werd al heel snel à droite wegens acuut ravijngevaar. En à droite werd al snel à gauche wegens acuut rotsblokken-gevaar. Liters zweet heb ik in die wagen gelaten om toch op mijn bestemming te komen. Mijn Peking Express was toen de Country Hall-Express. Niet meer, niet minder. Toen we aan de hal kwamen, zei ik beleefd ‘dank-je-wel’ en verdween uit het zicht. Die éne rit heeft in mijn hoofd nog altijd de allures van een ware thriller.

Peking Express: het is een avontuur om U tegen te zeggen. En daar twijfel ik zelfs geen seconde aan. Alleen lijken mij Vietnam, Laos en Cambodja net dat tikkeltje aanlokkelijker dan de Luikse bossen. Zelfs voor één euro per dag lijken de Vietnamezen van de tv me nog iets vriendelijker dan mijn auto-genoten van die eerste autostop ooit.