Daar zat ik dan. Keurig in blok 115 ergens op de twaalfde-dertiende rij. Helemaal klaar om naar Antwerp Giants-Brussels te kijken. Ik moet zeggen: het leefde wel in de Lotto Arena. De vlag van Brussels stak mijn ogen uit. Het kon ook bijna niet anders. Het kleinood was zo groot dat ze bijna tot op het gelijkvloers kwam. En toen moest het beest nog losbreken …

Brussels heeft de voorbije weken indruk gemaakt. De hoofdstedelingen zijn meer dan ooit een taai stuk vlees gebleken. Met veertig punten winnen tegen Willebroek. Het is niet iedereen gegeven. Maar Gavin Ware had duidelijk zijn dagje. 2m06 , 122 kilo droog aan de haak en zijn spieren zijn op één hand al lang niet meer te tellen. Het beest had honger en wou losbreken.

Ik heb genoten van de wedstrijd. En vooral van ‘The Beast of Antwerp’. Je wil met hem geen duel onder de ring uitvechten. Hij lijkt wel The Lord of The Rings in zijn allerbeste tijden. Brussels had het geweten. Het beest had honger en was helemaal los.

Zeg nu zelf … Voor een ontketend beest mag zelfs een Limburgs vlaaike in het midden van de week geen enkel probleem zijn.