A man has to do what a man has to do. In het stuk ‘Stepping Out’ legt het EWT-Duracellkonijn van dienst Frank De Kaey zich een opvallende uitdaging op. Als enige man staat hij als de wat verlegen Joris met maar liefst negen vrouwen op het podium zijn ding te doen. Met recht en reden was daarom een veel gehoorde reactie tijdens de première: ‘Ik zou eens graag een vlieg zijn in de kleedkamer’. Dat moet de moeite zijn. Als toemaatje legt de brave man zich ook een opvallende stijlvorm op. Meer bepaald: het tapdansen. Qua afstrepen op je bucketlist kan dit tellen.
Het verhaal ‘Stepping Out’ gaat over tapdanslerares Merel. Elke donderdagavond geeft ze tapdansles aan een klasje gedreven liefhebbers. Ze wordt aan de piano bijgestaan door de norse mevrouw Fierens, wie waarschijnlijk nog moet bevallen van haar eerste glimlach. Voor alle leerlingen is dit avondje tappen een rustpunt, een uitlaatklep of een feestje in hun drukke werkweek. Als deze bende wordt gevraagd om op te treden tijdens een plaatselijke benefietvoorstelling, gaan ze ervoor maar of ze het ook zonder kleer- of schoenscheuren zullen halen, blijft de grote vraag!
Bij het stuk Stepping Out is een opvallende stempel van regisseur Door Van Boeckel te bespeuren. Wanneer de man ‘voor eeuwig en drie dagen bekend als het Liegebeest’ zich aan de regie waagt, is er vaak een ‘schone gelaagdheid’ te bespeuren. Dat is bij Stepping Out niet anders. De personages in de tapdansschool van ‘de lijm van het stuk’ Gerdy Swennen zijn er van vlees en bloed.
Zo trekt Sandrine Van Handenhoven met de nodige dosis black power haar beste tapschoenen aan. Anne-Mie Gils mag het beste ‘manwijf’ in zich naar boven halen met dito leren jack aan. Frank De Kaey is de ‘nerd’ van dienst als de man van de scheepvaartverzekeringen. Jasmine Jaspers is al langer gekend als een groot komisch talent en bewijst dat nu opnieuw. Daisy Thys is de bemoeizieke kledijverkopende regelaarster van dienst. Anne-Mieke Ruyten is de foute en poetszieke nieuwkomer met een donker kantje in de tapdansschool. En ook Annik Boel Pauwels laat haar beste kunnen zien.
Tot slot hebben we nog Liliane Dorekens. Ere wie ere toekomt. In het stuk lijkt ze wat op de achtergrond te verzeilen. Maar met haar ‘tussenstuk’ van ‘ist na pooze’ moeten zelfs sommigen mensen op het podium op hun tanden bijten. De diva in ‘La Dorekens’ komt dan helemaal los.
Maar ere wie ere toekomt. Vooral Linda De Ridder weet met haar vertolking van ‘Annie’ de gevoelige snaar te raken. Eerlijk is eerlijk. Ik twijfel geen seconde aan de capaciteiten van Linda als actrice. Ze heeft een palmares om u tegen te zeggen op de planken. Wie ben ik om daaraan te twijfelen. Maar zelden hebben we ze met zo’n gevoeligheid en gelaagdheid een rol zien vertolken. Dat broer Sven als vaker met succes zich aan een wat dramatischere rol heeft gewaagd, weet het grote publiek al langer. Maar van Linda hebben we dat nog niet al te vaak gezien. Alleszins ik toch niet. Maar ach, het zit duidelijk in de genen.
Dus bij deze: Dank u wel Door en Frank dat u deze vrouw uit een jarenlang vakje hebt gehaald. Dat maakt Stepping Out net zo schoon!
Meer info kan u ontdekken op: http://www.ewt.be
Bekeken op 10/5/2019 in het EWT
Foto: EWT