Theaterreview: Iemand moet het doen (ARSENAAL/LAZARUS)

Op 23 september 1971 laat Mario Roymans zich opsluiten in het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel. Tussen twee passages van de nachtsuppoosten door, snijdt hij het doek De Liefdesbrief van Johannes Vermeer uit het kader. Via de pers eist hij 200 miljoen Belgische frank, te schenken aan de slachtoffers van de hongersnood in het toenmalige Oost-Pakistan (Bangladesh). Tien dagen later, na een tamelijk spectaculaire achtervolging, wordt Roymans roemloos ingerekend. Dit verhaal vormt de basis van het gloednieuwe stuk Iemand moet het doen van ARSENAAL/LAZARUS in samenwerking met regisseur ROBBIN ROOZE.
Normaal gezien ging Iemand moet het doen voor de coronacrisis in première. Maar het bekende virus stak er een stokje voor. Nu de deuren van het culturele landschap weer geopend zijn, laat het gezelschap hun werk op de wereld los. Bij het bekijken van de voorstelling valt meteen op dat deze voorstelling een vernieuwende vorm van theater is. Opvallend is de flirt tussen de grenzen tussen theater en film. Daarvoor heeft het gezelschap heel wat ervaring aan boord met Koen De Graeve, Pieter Genard en Günther Lesage. Om dit alles uit te werken, is er ontzettend hard aan deze voorstelling gewerkt. Ook Maaike Somers is een opvallende nieuwkomer tijdens Iemand moet het doen.

Er zit ook een moraal in het verhaal. Deze ‘heldendaad’ heeft als uitgangspunt : kunst roven voor het goede doel. In een spannende vertelling die speelt op de scheidingslijn tussen waarheid en fictie, tussen woord en beeld, worden vragen gesteld over de reële waarde van kunst en de grenzen van goede bedoelingen. En dat leidt tot een opvallende ‘liveshow’ waar ondergetekende anderhalf jaar na de opnames nog een gastrolletje in het publiek speelt.

Eerlijk is eerlijk: voor de echte theaterliefhebber zal het voortdurend switchen tussen theater en film tijdens Iemand moet het doen misschien net dat brugje te ver zijn. Maar eerlijk is eerlijk. ARSENAAL/LAZARUS bewandelt de grens tussen beiden met de nodige flair. Dat mag best bewonderd en bejubeld worden. Iemand moet het doen is vernieuwend theater van een bende lefgozers bij elkaar. You hate it or you love it … Ik behoor tot de tweede categorie.

Bekeken op 10/09/2021 bij ARSENAAL/LAZARUS in Mechelen


Praktische info

van en met Iliass Bellaajal, Koen De Graeve, Aminata Demba, Pieter Genard, Günther Lesage, Ismaïl L’hamiti, Robbin Rooze, Maaike Somers en Ryszard Turbiasz 
kostuum Karen De Wolf 
productie ARSENAAL/LAZARUS 
coproductie Perpodium 
met steun van Tax Shelter v/d Belgische Federale Overheid 
foto
 Guy Kokken

MEer info over de ticketverkoop via: http://www.arsenaallazarus.be