Er bestaan zo van die theaterstukken, die moeilijk in één zin te omschrijven vallen. Muy Complicado van ARSENAAL/LAZARUS is er zo ééntje. In deze wervelende tragikomische voorstelling lijken de hoofdpersonages weggelopen uit enkele films van de Spaanse cineast Pedro Almodovar. Met fel gekleurd pathos boren ze een emotionele plek aan die groter is dan het leven zelf. De bekendste van de vier hoofdpersonages is Els Olaerts. Een vrouw met een acteerpalmares van hier tot en met Tokio. Nu is ze te zien in de populaire VIER-reeks Gent West.

Wie in de zaal zit bij Muy Complicado krijgt een van de pot gerukte voorstelling, waarbij de linken naar een wereld van vrouwen, travestieten, homo’s en gepassioneerde criminelen niet ver weg zijn. U krijgt een verleidingsscene te zien, waarmee u (hopelijk) in het dagelijkse leven zelden te maken krijgt. Toch zal het voor u moeilijk worden om tijdens dit moment de lachspieren te bedwingen. Els Olaerts vertelt over een theatervoorstelling, waarbij u zelf niet wou aanwezig zijn omdat het verhaal op zich al absurd lijkt. .

Muy Complicado is een uitstapje naar Absurdistan. Maar let op … : Voor de toeschouwer in de zaal is het een trip, waarbij je de makers (zowel acteurs als regisseur) moet loven. Voortdurend heb je het gevoel dat enkele filmscènes perfect naar een theaterzaal werden geprojecteerd. Het minste wat je kan stellen is dat het bij Muy Complicado op beeld- en acteermatig vlak verduiveld goed in elkaar steekt. Voor mensen, die eens een ‘anders dan anders’-uitstapje naar het theater willen, heb ik slechts één adres: Muy Complicado.

Meer info over deze voorstelling kan u vinden op:
https://www.arsenaallazarus.be/kalender/item/muy-complicado

Enkele scènebeeldjes:

Groepsfoto: Jan Liekens
Scènefoto’s: Clara Hermans