Ik zie zo gère mijn duivenkot

Over het huidige Belgische voetbalseizoen is er nog weinig te vertellen. Anderlecht is de 34e Kampioen van België (en daarmee basta) Voor de Red Flames, de nationale Belgische vrouwenploeg breken de komende weken nog spannende tijden aan. In juni strijden ze voor de opperste eer en glorie tijdens het Europees Kampioenschap in Nederland. Eén heeft er een tweedelige documentaire over gemaakt. Tijd om de dames wat beter te leren kennen, me dunkt.

De balans tussen werk en hobby kwam in de reportage heel duidelijk naar boven. Neem nu voetbalanaliste Imke Courtois (juist, niet de zus van … ). Vijf dagen op zeven is ze bezig met haar job in het labo. Maar daarnaast heeft ze ook de geur van de groene grasmat nodig. Ook de weg van Jassina Blom, bijgenaamd ‘Blomaldinho’ werd gevolgd. Ze mocht debuteren op de Cyprus Cup tegen Zwitserland. En dat ging niet zonder slag of stoot.

Maar de ster van het eerste deel van de documentaire was ongetwijfeld bondscoach Ives Serneels. Onder de hoede van Eric Gerets ooit kampioen gespeeld met Lierse, maar nu serieus timmerend aan de weg als trainer met 25 dames onder zijn hoede. Authentieker maken ze de coaches tegenwoordig niet meer. Alleen al zijn hobby sprak tot de verbeelding. In zijn vrije tijd vertoeft Ives samen met zijn vader maar al te graag in het duivenkot. Ik zie het de Dick Advocaten, Roberto Martinezzen of Rene Weilers van deze wereld nog niet al te snel doen. Zou Bobbejaan Schoepen zaliger ooit hebben verwacht dat zijn monsterhit ‘Ik zie zo gère mijn duivenkot’ navolging zou krijgen in de voetbalwereld? Ik geloof het nooit. Maar ach, tegenwoordig is alles mogelijk, niet waar …

 

Geef een reactie