De Belgische choreografe Isabelle Beernaert presenteert vanaf november 2019 haar nieuwe dansvoorstelling ‘Laat me’ in de Vlaamse en Nederlandse theaters. Werden haar laatste producties veelal gekenmerkt door internationale invloeden, dan blijft Isabelle voor ‘Laat me’ dichter bij huis dan ooit en laat ze zich inspireren door de grootmeesters van het Nederlandstalige chanson, en Belgische en Nederlandse componisten. ‘Laat me’ is vanaf 16 november 2019 te zien in Vlaanderen.
Praktisch
‘Laat me’ – Vlaanderen November 2019
Zaterdag 16 november – Stadsschouwburg Antwerpen
Zondag 17 november – Stadsschouwburg Antwerpen (Belgische première) December 2019
Zaterdag 7 december – C-Mine Genk
Zondag 15 december – Capitole Gent
Zaterdag 21 december – Stadsschouwburg Kortrijk
Zondag 22 december – Concertgebouw Brugge Januari 2020
Zondag 26 januari – Capitole Gent
Donderdag 30 januari – C-Mine Genk Februari 2020
Zondag 2 februari – CC Het Bolwerk Vilvoorde
Zondag 9 februari – Concertgebouw Brugge Maart 2020
Zondag 1 maart – Kursaal Oostende
De Belgische choreografe Isabelle Beernaert presenteert vanaf november 2019 haar nieuwe dansvoorstelling ‘Laat me’ in de Vlaamse en Nederlandse theaters. Werden haar laatste producties veelal gekenmerkt door internationale invloeden, dan blijft Isabelle voor ‘Laat me’ dichter bij huis dan ooit en laat ze zich inspireren door de grootmeesters van het Nederlandstalige chanson, en Belgische en Nederlandse componisten. Laat je meeslepen en verrassen door dans op prachtige Nederlandstalige klassiekers, in een sublieme productie waarin passie en liefde centraal staan. ‘Laat me’ is vanaf 16 november 2019 te zien in Vlaanderen. Tickets en info: www.isabellebeernaert.com
Laat me m’n eigen gang maar gaan..
ik heb ‘t altijd zo gedaan..
– Ramses Shaffy –
Isabelle Beernaert weet met haar choreografieën de harten van het publiek te raken. Maar hoe komt het dat iets je raakt of juist niet? Waarom staan je haren rechtop bij het horen van een bepaald muziekstuk? En waarom smaakt het ene gerecht zoveel beter dan het andere? Isabelle gelooft dat dit voortkomt uit de bezieling waarmee iets wordt gecreëerd. De passie, de liefde, de intentie die erachter zit, de roep van je hart. Dit staat centraal in de voorstelling ‘Laat me’.
Dans is de taal van de ziel. Het maakt geen geluid, het is stil, maar tegelijkertijd zegt het zoveel. Je zit in het theater, het wordt langzaam donker… De muziek begint, de lichten gaan aan en een danser beweegt in de ruimte als een penseel op een schilderij, als een pen op een wit blad papier. De dansers neemt je mee in het verhaal. Wat moet je hiervoor doen? Stilzitten, kijken en luisteren. Niets anders. En dan zie je het, voel je het, ervaar je het. De trillingen, de energie, het onbeschrijfelijke… de fluisteringen van de ziel.
Iedereen legt een eigen pad af. Maar wat is jouw unieke pad om te bewandelen? In de huidige prestatiemaatschappij ervaar je al snel de druk om te presteren, angst voor mislukking en om anderen teleur te stellen, of de druk van social media. Je krijgt honderden indrukken per dag te verwerken, er is zoveel te zien, zoveel om na te streven. Maar is dat wie jij bent? En is wat jij van anderen ziet, wel wie zij echt zijn? Hoe zorg je dat je je eigen stem blijft volgen en tot uiting brengt en leeft vanuit authenticiteit?
Werden haar laatste producties veelal gekenmerkt werden door internationale invloeden, dan brengt Isabelle haar choreografieën dit keer dichter bij huis dan ooit en laat ze zich inspireren door de grootmeesters van het Nederlandstalige chanson, en Belgische en Nederlandse componisten.
‘Laat me’, de nieuwe, meeslepende dansvoorstelling van Isabelle Beernaert, is vanaf november 2019 te zien in de Vlaamse en Nederlandse theaters.
Praktisch
‘Laat me’ – Vlaanderen November 2019
Zaterdag 16 november – Stadsschouwburg Antwerpen
Zondag 17 november – Stadsschouwburg Antwerpen December 2019
Zaterdag 7 december – C-Mine Genk
Zondag 15 december – Capitole Gent
Zaterdag 21 december – Stadsschouwburg Kortrijk
Zondag 22 december – Concertgebouw Brugge Januari 2020
Zondag 26 januari – Capitole Gent
Donderdag 30 januari – C-Mine Genk Februari 2020
Zondag 2 februari – CC Het Bolwerk Vilvoorde
Zondag 9 februari – Concertgebouw Brugge Maart 2020
Zondag 1 maart – Kursaal Oostende
Ik weet het al langer dan vandaag. Als een geboren houten Klaas met vastgeroeste heupen een dansvoorstelling met de Isabelle Beernaert-stempel bezoeken is een uitdaging van formaat. Vergelijk het ergens met het verlaten van je comfortzone met ongeveer drieduizend kilometer. En toch … ging ik met plezier deze challenge aan.
Door haar passage bij So You Think You Can Dance groeide Isabelle Beernaert uit tot een merknaam in het culturele wereldje. Iemand, die haar nek uitsteekt om dansen als kunstvorm naar het grote publiek toe te brengen. Met Le Temps Perdu keert Isabelle terug naar de essentie. In deze voorstelling brengt ze een ode aan het alledaagse leven en laat ze door de ogen van vier koppels de rijkdom van het kleine, het ‘vanzelfsprekende ‘ zien. Authenticiteit en subtiliteit staan centraal en komen tot uiting in de danstechniek en puurheid van de bewegingen.
Het is geen evidentie om een blik te werpen op ‘Le Temps Perdu’. Zeker omdat tijdens een Beernaert-productie je duidelijk voelt dat niets aan het toeval wordt overgelaten. Neem nu bijvoorbeeld de staging. Deze is tot op het een duizendste van een seconde uitgerekend. En tot al heel snel aan dat dansen topsport en pure wiskunde is. Door de professionaliteit van de dansers en het wellicht doorgedreven repetitieproces staat de schoonheid van de emotie meer dan ooit centraal. De choreografe spendeert heel wat aandacht aan de juiste lichtinval. Het brengt je als toeschouwer duidelijk in een bepaald gemoedstoestand, die je heel de productie met je meedraagt.
Naar de Manon Beernaert werd met argusogen uitgekeken. En ze liet ook niets aan het toeval over. Ze speelde alvast ettelijke kilo’s kwijt om te bewijzen dat ze op het podium haar vrouwtje kon staan. En dat deed ze met verve. Je voelde tot in je kleinste teen dat ze zin had om te tonen dat ze ook haar eigen identiteit als danseres heeft. Klein detail: toch kan je er niet naast kijken dat ze de ‘genen’ van Mama Isabelle heeft overgeërfd. Bepaalde fysieke kenmerken sloegen duidelijk geen generatie over.
Als toeschouwer werd ik bij Le Temps Perdu vooral aangetrokken door de schoonheid van de bewegingen op het podium. Daardoor was ik niet altijd even fel mee met het verhaal van deze voorstelling. Maar ach, dat wil ik met plezier met de mantel der liefde bedekken. Het was een bezoekje dat meer dan de moeite waard was en toonde ook aan dat voor mij een dansvoorstelling bezoeken absoluut geen ‘Temps Perdu’ was. Nu alleen nog voor mezelf die heupen los krijgen en we maken alvast zichtbare progressie.
De Belgische choreografe Isabelle Beernaert presenteert vanaf november 2019 haar nieuwe dansvoorstelling ‘Laat me’ in de Vlaamse en Nederlandse theaters. Werden haar laatste producties veelal gekenmerkt door internationale invloeden, dan blijft Isabelle voor ‘Laat me’ dichter bij huis dan ooit en laat ze zich inspireren door de grootmeesters van het Nederlandstalige chanson, en Belgische en Nederlandse componisten. ‘Laat me’ is vanaf 16 november 2019 te zien in Vlaanderen.
Ik weet het al langer dan vandaag. Als een geboren houten Klaas met vastgeroeste heupen een dansvoorstelling met de Isabelle Beernaert-stempel bezoeken is een uitdaging van formaat. Vergelijk het ergens met het verlaten van je comfortzone met ongeveer drieduizend kilometer. En toch … ging ik met plezier deze challenge aan.