Een doorsnee interview over een Missverkiezing begint vaak met ‘Spiegeltje Spiegeltje aan de Wand. Wie is de mooiste van het land.’ Alleen verandert de insteek van een gesprek compleet als je in de schaduw van Mechelse Sint-Romboutstoren één van de potentiële ’s lands mooisten persoonlijk ontmoet. Het 22-jarige Antwerpse eventmodel Marie Rousseaux is momenteel één van de kandidates voor de nationale preselectie van Miss België. Onlangs veroverde ze de titel van eerste eredame in haar provincie. Is Marie op weg naar het Miss België-kroontje? De toekomst wijst het uit.  ‘Ik ben altijd mezelf en ik probeer altijd mezelf in deze wedstrijd te blijven’, vertelt Marie bij aanvang van het gesprek. ‘Ja, ik heb gezonde kriebeltjes in mijn buik. Mijn motto blijft dat men mij moet nemen zoals ik ben. De provinciale finale ben ik aangevat met het idee om me gewoon te amuseren en te ontdekken wat het einderesultaat zou zijn. Mijn titel van eerste eredame zie ik vooral als een bevestiging dat ik niet zo slecht bezig ben, maar dat er nog verbeterpunten zijn’

Vastberaden Marie
Een intensieve Missencampagne verandert het leven van een jonge vrouw heel snel. ‘Ook het mijne’ , glimlacht Marie. ‘De voorbije maanden heb ik vooral geleerd dat ik mijn leven meer doelgerichte keuzes wil maken. Dingen, die ik leuk vind en ook ten volle bij me passen. Elke dag sta ik op. Dan is het mijn doel om met iets bezig te zijn, wat ik graag doe. Het leven is al zo kort. Je kan beter iets doen in wat je plezier en vreugde geeft. Omschrijf het eerder als de vastberaden Marie, die naar boven is gekomen. Miss België kan mijn leven naar een ander level brengen. Persoonlijk zou ik het zelfs heel leuk vinden mocht dit gebeuren. .Met hart en ziel werk ik als hostess/Eventmodel. Maar dat komt tegen een plafond aan. Hier krijg ik een platform om mezelf langs verschillende kanten aan de buitenwereld te tonen. Neen, deze wedstrijd is geen zoektocht naar mezelf. Ik weet maar al te goed wie ik ben.’

Rudy: numero uno
Alles lijkt bij Marie goed in evenwicht te zijn. ‘Ik heb dit jaar er voor gekozen om mijn studiepunten niet volledig op te nemen. Zo kan ik alles in balans houden. Ik heb tijd voor mijn school, ik heb tijd voor mijn hostessenwerk, ik heb tijd voor mijn familie en ik heb tijd voor mijn Italiaanse poedel Rudy. Ik ben Gentse van origine. En Rudy kreeg zijn naam door een iconisch YouTube-filmpje. Maar hij vindt de extra aandacht leuker dan ooit. En tja, wat er ook gebeurt. Onze band kan niet stuk. Deze trouwe viervoeter blijft mijn numéro uno.’ 

Everything happens for a reason

Opvallend is dat de stap naar een Missenavontuur pas op 22 jaar werd gezet. ‘Dat kan misschien vrij laat zijn. Maar ik heb daar hoegenaamd geen spijt van. Het was mijn hostessencollega Leylah, die me op het spoor van Miss België zette. Toen we een keertje samenwerkten, kwam Miss België ter spraken. En ze was van oordeel dat het iets voor mij was. Achteraf bekeken toonde ze op dat moment heel veel mensenkennis. Maar ik geloof dat everything happens for a reason. Ook het tijdstip waarop een deelname moet gebeuren.  Ik ben nu 22. Ik ben zelfzeker en ik ben blij met wie ik ben. Ik kan goed omgaan met bepaalde dingen. Op mijn achttiende had ik dit niet gekund. Toen had ik geen rijbewijs, kende ik mezelf niet zo goed en wist ik niet waar ik naar toe wou …. Nu is het moment rijp om de sprong te wagen. Het leven is aan de durvers.’

Elk einde … is een nieuw begin
Wie met Marie praat, ontdekt al heel snel een vrouw die over heel wat dingen nadenkt. ‘Elk einde is een nieuw begin. Wat er ook gebeurt in dit verhaal.  Na Miss Belgïë stopt het niet. Ik beschouw dit als een superavontuur voor elke vrouw, waarbij je kansen krijgt. Persoonlijk hou ik niet van een vakjesmentaliteit. Ik ben iemand met heel veel interesses. Vergelijk me een beetje met een puzzel. Alle stukjes vormen samen één geheel. Wanneer je deze samen legt, heb je een mooi resultaat. Tijdens deze wedstrijd ga je voortdurend in confrontatie met jezelf.. Niemand anders gaat het in je plaats doen. En ja, ik ben graag bezig met hoe ik de beste versie van mezelf kan maken. Ik focus me op mijn persoonlijk traject. Wanneer je te veel naar anderen kijkt, verlies je jezelf daarin. Het is belangrijk wat ik er zelf kan uithalen. Tenslotte kan er op het einde van rit maar ééntje winnen.’

Foto: Yasmine L. / Collectie Marie Rousseaux