Het heeft iets langer geduurd dan normaal. Méér dan 200 Miss België-finalisten hebben zich ‘eindelijk’ aan het Plopsaland-publiek getoond. Eén van hen is de 19-jarige Femke Dekeyzer uit Asper. Ze stapt samen in het beautybad met heel wat van haar collega’s. Is zij op weg naar de Miss België-kroon? Het kan zo maar eens werkelijkheid worden. “Het klinkt misschien wel als het meest clichématige antwoord van allemaal. Mijn deelname is vooral de realisatie van een kinderdroom”, vangt Femke Dekeyzer haar antwoord waarom ze deelneemt aan de zoektocht naar ’s lands mooiste. “Als klein meisje was ik al gefascineerd door de prinsessenwereld waarin de kandidates mochten vertoeven. Ook zie ik dat vele Missen en finalisten zich ontwikkelen als ware rolmodellen. De laatste jaren heb ik de verkiezing op de voet gevolgd. Nu leek me het moment meer dan ooit rijp om mijn kansen te wagen.”
Met de zegen van mama en papa
Voor Femke is het de eerste keer dat zij de sprong in het diepe Missenbad waagt. “Van nature uit ben ik iemand, die heel hard twijfelt. Daarom heb ik de goede raad gevraagd aan mijn ouders. Zij gaven me het duwtje in de rug om toch deel te nemen. Ik ben iemand die me voor de volle 200% zal smijten. Ik ben mijn mama en mijn papa ontzettend dankbaar dat ze me door dik en dun steunen. Dankzij hun steun en die van mijn vriend(inn)en, mijn vriend en mijn zusje Maaike wordt het een ervaring, die ik in mijn persoonlijke rugzak zal meedragen Ik hoop alleszins dat dit verhaal me een pak meer zelfvertrouwen zal brengen. Want ik ben wel eens een ‘stresskip’ (lacht). Maar ik denk dat door méér podiumervaring dat gevoel wel zal smelten als sneeuw voor de zon. Maar ach, het zijn de nodige kriebeltjes die ik nu in mijn buik voel. Dat maakt het nét allemaal zo spannend. Ik ben iemand die voor haar dromen durf te gaan. Dat wil ik met mijn Miss Oost-Vlaanderenverhaal ook aan de wereld tonen.”
Think local
Femke heeft een opvallende visie over hoe ze zich de komende weken als Miss wil profileren in deze barre Coronatijden. “Aanvankelijk had ik heel veel angst om de nodige sponsors te zoeken. Zouden bedrijven in moeilijke tijden zich willen engageren? Maar ik heb ze ondertussen allemaal gevonden dichtbij huis. En dat ging best wel vlot …. Het sterkt me in de filosofie dat ik vooral ‘lokaal’ mijn ding wil en moet doen. De slager en de bakker om de hoek vinden het best wel fijn dat er iemand vanuit hun ‘dorp’ hen wat in de kijker brengt. Wanneer er ‘ergens’ nog een leuk evenement zal zijn dichtbij huis, ben ik er als de kippen bij om mezelf te toen. Maar dat blijft bang afwachten hoe de Coronamaatregelen evolueren.”
Foto: Ebru (Atelier ExC)