De vijfde Winterrevue loopt stilaan op haar laatste benen. Voor ervaren rot Laurenz Hoorelbeke was het ook zijn grote jubileum. Na 2 jaar ensemble was het zijn derde optreden als lid van de hoofdcast. “Het is een ongelooflijk vermoeiende, maar leuke voorstelling”, vangt ‘de Lau’ ons gesprekje aan. “Vergelijk het een beetje met het lopen van een marathon. Van het éne kostuum in het andere kostuum springen op een waanzinnig tempo vergt gewoon heel veel van een mens. Ook stemtechnisch gezien waren het allemaal vrij hoge nummers. Op dat vlak moest ik mijn stem een beetje uitrekken. Voor mij is deze vijfde Winterrevue de allerbeste van allemaal. Kortom: het pronkstuk van de reeks. Sinds de voorbije twee jaren lijkt de show me wat gezet te zijn. Van ons harde werken plukken we nu de vruchten. Natuurlijk merk je het Luc Caals-effect. Ik heb geen scènes met hem. Maar je voelt zijn ervaring aan de kleinste details. Je hoort dat hij op alles inspeelt. Als je begint te zingen, doet hij meteen mee. Maakt Dirk een foutje, reageert hij onmiddellijk. Het is een zaligheid om met een dergelijk ervaren rot op het podium te staan. De voorbije weken waren het vrij drukke momenten. Ik neem me nu al voor dat ik tijdens de schaarse rustige momenten vooral ga relaxen, uitrusten en niets doen.”

Foto: Jan Liekens