Scrooge of ‘A Christmas Carol’ is een van de mooiste en bekendste vertellingen ooit. 175 jaar na de publicatiedatum spreekt het de mensen nog altijd even sterk aan als Charles Dickens’ tijdgenoten. De allermooiste verhalen kan je dan ook blijven vertellen, telkens weer op een andere, verrassende manier. Music Hall bracht met Kerstmis in het vooruitzicht Scrooge opnieuw op de theateragenda. Warre Borgmans werd de Ebenezer Scrooge van dienst.  Frank Van Laecke, Allard Blom en Dirk Brossé zorgden voor scenario en muziek.

Deze versie van Scrooge moet zowat één van de moeilijkst te recenseren theaterstukken van het kalenderjaar 2018 zijn. Gewoonweg omdat je als toeschouwer snel verscheurd geraakt door zowel positieve als negatieve elementen. Enerzijds heb je de musicalontmaagding van Warre Borgmans als Ebenezer Scrooge. Je kan er gewoon niet naast kijken dat de man op de planken staat als een huis dat niet kapot te krijgen valt. Hij mag dan geen geoefend zanger zijn. Als podiumbeest trekt hij meer dan wie ook zijn streng. De absolute revelatie uit Scrooge, The Musical komt van bij onze Noorderburen. Zo springt Anouk Rietveld absoluut in het oog met haar vertolking van Emily. En ook haar ‘mede-collega’ Joke Van Robbroeck is een bijzonder pittige verschijning op het podium. De komische noot van het verhaal Scrooge is volledig in handen van Frank Hoelen, de papa van Ian Thomas. Met oranje baard en oranje haar getooid geeft hij wat extra peper en zout op humoristisch vlak door zijn vertolking van Fezziwig.

Het positieve van deze Scrooge is dat het tekstueel en muzikaal dik in orde is. Je moet Frank Van Laecke, Allard Blom en Dirk Brossé het vak niet leren. En toch … zit het manco van deze productie naar mijn gevoel in het decor. Wie de Stadsschouwburg in Antwerpen binnenstapt, krijg een warm welkom in een authentiek kerstsfeertje met een majestueuze kerstboom in de inkomhal. Zelfs de niet-kerstliefhebber in mij smolt als sneeuw voor de zon. Maar het is net deze sfeer, die als sneeuw voor de zon verdwijnt wanneer de voorstelling begint. Veel heeft te maken met de digitale projecties, die worden gebruikt om het decor  gestalte te geven. Een kubus vormt het centrale punt. De makers van Scrooge gebruiken technologische hoogstandjes om nostalgie op te wekken. Gedurfd, maar het blijft een groot risico om een publiek op te warmen dat naar deze musical komt kijken. Veel mensen kopen immers een ticket voor een warm kerstverhaal in donkere dagen. En bij momenten voelt het decor net door deze wetenschap te koud aan. Zelfs wanneer de ommekeer van Scrooge in het verhaal een feit is, blijft het minimaal gebruikt worden. Hierdoor verliest de musical een groot deel van zijn authenticiteit. Maar ach, de mensen zullen van deze voorstelling smullen. En daar zal zelfs mijn commentaar als de Ebenezer Scrooge van dienst geen verandering in brengen.

Kortom: Scrooge is een oerdegelijke en gedurfde productie, met ‘Vrolijk Kerstfeest’ als  oorwurm van formaat. Maar op het vlak van decor bleef ik toch wel op mijn honger zitten. Net daar was de kerstkalkoen niet even stevig gevuld.

Meer info over Scrooge, The Musical:
https://musichall.be/shows/scrooge/

Foto: Jan Liekens

Gezien op 9/12/2018 in de Antwerpse Stadsschouwburg