Afgelopen dinsdag lag het land plat door een staking van de socialistische vakbonden. Om me te besparen van heel wat spoorellende, heb ik me maar getrakteerd op een dagje vrij. Hetzij wel aangevuld met een opmerkelijke avondactiviteit. Ik ben namelijk op zangles geweest. U hoort het alvast in Keulen en ver daarbuiten donderen. Bart en zingen …. Dat komt toch niet goed voor het Mechelse glas. Ik kan u geen ongelijk geven. Maar de zangles waar ik naar toe trok, had iets vrij bijzonders in zich.

Ik heb namelijk een bezoekje gebracht aan ‘Zing mee met de Bonski’s’. Een project van Lennaert Maes, gewezen winnaar van de publieksprijs van het Leids Cabaretfestival. ‘Zing mee met de Bonski’s is een interactieve muziekvoorstelling voor wie Nederlands leert. Lekker meezingen en brullen met de gekende hits uit de Lage Landen. Je zag het unieke van dit project ook in de zaal. Nooit eerder telde de Mechelse Stadsschouwburg zo veel verschillende nationaliteit. Syriërs, Bulgaren, Afghanen, Spanjaarden en ga zo maar verder. Wanneer het alleen zou gaan om de diversiteit in de culturele middens te vergroten, is Lennaert Maes nu al cum laude geslaagd.

Van seconde één had ik een smile van hier tot en met Tokio op mijn gezicht. Van ver lijkt de show een beetje op ‘Vlaanderen Zingt’. En dan toch ook weer niet. Het publiek zorgt voor een extra pigment. Ik haal even een leuk voorbeeldje aan. Ieder van ons kent de Sam Gooris-hit ‘Laat het gras maar Groeien’. Wij rijden het nooit meer af, maar voor iemand die pas Nederlands leert kan het prompt ‘Ik rook het altijd op’ worden. De Georgische zangeres dito Diva met de naam Rita, de dolverliefde Spaanse schone Layla, de Afghaanse dancing king Navid en zijn vriend HIkmamadou (bijgenaamd Hik) en het pompduel tussen Syrië-Afghanisatan en Bulgarije. Het zijn stuk voor bijzondere verhalen, die ik in Mechelen mocht ontdekken. En u vraagt zich nu zeker af: wat deed Bart daar? Diep in mij zit er een Chinees verborgen. Maar niemand zou dat toch zeggen zeker …