Moest het nu een zwarte jurk zijn of een wit exemplaar? Het was de vraag, die menig Songfestivalwatcher bezig hield. Uiteindelijk werd gekozen voor het zwarte kleinood. En hiermee zong Blanche zich een weg naar de finale van het Eurovisiesongfestival. Een verrassing of toch niet? Naar jaarlijkse traditie heb ik gekeken naar het walhalla van de Europese muziekindustrie (al dan niet foute?). Opnieuw zag ik enkele traditionele kritische fenomenen weer hun opwachting maken. Op een bepaald moment wordt een inzending neergesabeld, dan halen ze al dan niet verwacht de finale en ineens boeken ze een fraai resultaat. Op dat vlak alleen al zat het goed met #dameblanche.

Op je zeventiende voor een miljoenenpubliek een dijk van een lied zingen is niet iedereen gegeven. Akkoord, tijdens haar optreden zag ze er vaak uit als een bang wezeltje dat op weg was naar haar eerste communie. Maar de finaleplek is binnen en dat kan niemand haar nog afnemen. Op het internet zou Blanche zelfs de meest gezochte zangeres uit het Songfestival zijn. Hoedanook heeft ze al een persoonlijke ‘en vooral smakelijke’ hashtag #dameblanche.

Laat de finale voor Ellie (want zo heet Blanche in het dagelijkse leven) een lekker ijsje zijn met daarop een smakelijke chocoladesaus. #dameblanche, niet waar …