Afgelopen zaterdag was ik getuige van een opmerkelijk tafereel tijdens het grote Liekens-familiefeest. De minzame grijsaard (alias mijn vader) fluisterde het zijn schoonbroer toe. ‘Je moet de cd van ‘JackoBond zingt Marva’ een keertje beluisteren. Zelden iemand gehoord die het stemtimbre van Marva zo dicht kan benaderen.’ Je mag zeggen wat je wilt over mijn vader. Als er één ding is dat zeker is, is dat hij streng en rechtvaardig is in zijn oordeel. Als het slecht is, zegt hij het … Als het goed is, zegt hij het ook … Ik denk zo bij mezelf dat hij een goede recensent zou zijn.

Voor de jongeren onder ons klinkt de naam Marva wellicht als een nobele onbekende in de oren. Ik heb ooit de eer en het genoegen gehad om dit Vlaamse muziekmoment als ‘broekie’ te mogen interviewen tijdens de Radio 2 Eregalerij. Een eer, die me wellicht nooit meer te beurt zal vallen. Ergens ben ik dus wel op de hoogte van haar repertoire. Maar Marva dateert nog uit de tijd van liedjes niet op i-tunes maar op vinyl-singles te verkrijgen waren. Het muzikale stenen tijdperk als het ware. Goede wijn behoeft echter geen krans. De oudere generatie kennen songs zoals ‘Rode rozen in de sneeuw’, ‘Eiland in Groen en Blauw’ en Oempalapapero na al die jaren nog vlotjes uit het hoofd. Marva nam begin jaren tachtig een opmerkelijke carrièreswitch. Ze ruilde het showbizzbestaan in voor een leven als winkelierster aan zee. Ze wou immers wat tijd voor haar familie.  

Riet Muylaert, de vrouw achter JackoBond, kent haar klassiekers als geen ander. Dat is duidelijk wanneer je de cd beluistert. Haar stemtimbre leent zich perfect tot het zingen van Marva’s repertoire. Het project JackoBond zingt Marva is op haar lijf geschreven. Het is eigenlijk zonde dat je hier puur toevallig moet achter komen door het beluisteren van een cd rond een namiddagvoorstelling, die je nooit eerder zag. Kortom: Dit album is een bijzonder fraai eerbetoon van deze creatieve duizendpoot aan één van de grootste zangeressen ooit. JackoBond mag dan misschien wel Marva zingen … Haar interpretaties van deze Vlaamse klassiekers zijn de naam eerbetoon meer dan waardig.