Theatergezelschap één zee brengt begin november hun eersteling ‘Achter de Schermen’ in het Fakkeltheater. Voor de gelegenheid krijgt Rikkert Van Dijck assistentie naast zich van ‘new kid in town’ Mathieu van NIeulande. ‘Ik ben eerstejaars student master aan het Conservatorium in Brussel. Tijdens de zomervoorstelling van ’t Achterland was mijn klasgenote Lucie Collet te zien tijdens Minerva Veur Altijd. Toen heeft Frank aan haar de vraag gesteld of ze niemand kende die dramaturgisch inzicht had en wat van regie afwist. Ze heeft hem toen onmiddellijk doorwezen naar mij. Frank heeft me toen gecontacteerd. Van het één kwam het ander. Ik zit nu hier. Omwille van mijn jonge leeftijd (22 jaar) heb ik eventjes getwijfeld of ik dit zou aannemen. Wat moet ik nu zeggen tegen ervaren rotten zoals Frans Maas en Carry Goossens? Maar ik heb me daar overheen gezet. Ik heb mijn mening en mijn visie. Klikt het niet .. Dan botst het. Maar zo ver zal het hier zeker niet komen. Je voelt hier dat ze openstaan voor nieuwe visies, nieuwe ideeën een stem. Wij bundelen hier de krachten om er iets heel moois van te maken. Maar ik ben vooral dankbaar dat ik hier mag staan.’
Van Latijn tot kunsthumaniora
Het parcours van Mathieu valt best te omschrijven als een ware zoektocht. ‘Ik ben in het theaterwereldje geraakt door mijn twee ouders broers. Zij speelden vroeger amateurtheater. Daar ben ik via hen ook in verzeild geraakt. Daar raakte ik heel snel door getriggerd. Maar op school studeerde ik Latijnse. Daar zat ik me letterlijk te vervelen in de les. Ik ben toen overgestapt naar de kunsthumaniora in Antwerpen. Toen ging er een hele wereld open. Ik ben hier gekomen in het derde en heb het als enige jongen het volgehouden tot het zesde. Veel van mijn mannelijke klasgenoten heb ik zien gaan en komen. Tijdens die studieperiode raakte ik geselecteerd voor Ridders van de Ronde Keukentafel van Deep Bridge. Daar ben ik mijn hart aan musical verloren. Vanuit Antwerpen ben ik dan naar het Conservatorium in Brussel getrokken. Nu zit ik in mijn eerste jaar Master. Ik ben mezelf nog aan het ontdekken. Mijn hart lag heel lang bij het spelen (kortom: het uitvoerende). Doorheen mijn studie merk ik toch wel dat ik een grotere fascinatie krijg voor het maken. Kortom: het zelf scheppen van iets creatiefs. Ik heb nog heel veel tijd om dingen te leren (lacht).
Meer info over Achter de Schermen van één zee:
www.eenzee.be
Foto: Frenesia – met dank aan Patrick Depypere