Met een eigentijdse bewerking van het boek ‘Buzz Aldrin, waar ben je gebleven?’ van de Noorse auteur Johan Harstad is Charlotte Vandermeersch naast het prille moederschap wellicht aan één van de grootste uitdagingen uit haar professionele carrière bezig. Met haar theaterproductie ‘BUZZ’ brengt ze immers een muzikale monoloog van anderhalf uur op de planken. Naar mijn persoonlijk gevoel is dit geen lachertje. Wie ooit Harstads boek ‘Buzz Aldrin, waar ben je gebleven?’ las, is er snel uit dat het zeker geen evidentie is om dit literair werk naar het podium toe te transporteren.

Vandermeersch beheerst Hardstads boek tot in de kleinste porie van haar lichaam . Het staat buiten kijf dat hier jaren voorbereiding aan vooraf gingen. En dat uit zich door een gigantische aandacht voor de kleine details. Om het sfeertje te schetsen van de druilige Far Oer-eilanden waarin hoofdpersonage Mathias, laat ze zich bij het begin van het verhaal gehuld in een regenoutfit natregenen op het podium. Ook de combinatie tussen de sfeervolle filmische beelden op de achtergrond (wellicht geïnspireerd op de Scandinavische beeldvorming van de bekende crimiseries), de muziek en de tekstuele bewerking van het boek staan als een huis.

In BUZZ zit een zekere vorm van zelfreflectie verscholen. Hoofdpersonage Mathias is een man boordevol muzikaal talent, die moeilijkheden heeft om zich naar de buitenwereld toe te profileren. Een beetje vergelijkbaar met metafoor van dienst: BUZZ ALDRIN. In de geschiedenisboeken staat hij genoteerd als de tweede man op de maan en werd hij geroemd omwille van zijn vakbekwaamheid als astronaut. Maar toch lijkt iedereen hem vergeten te zijn … Zoals bij vele talenten in deze wereld het geval is. Deze filosofie zet bij de toeschouwers in de zaal een bepaald denkproces in werking. Siert eenvoud de mens of willen we allemaal toch graag ‘samen’ in de schijnwerpers staan? BUZZ brengt boeiende en ontroerende materie van de bovenste plank.

Als ik één minpuntje mag geven, is dat het muzikale gedeelte van BUZZ jammer genoeg tot 2 liedjes beperkt blijft. Eén of twee nummers meer in deze productie waren zeker een extra meerwaarde. Bijvoorbeeld: waarom kan er geen eigen versie van Lovefool van The Cardigans worden uitgewerkt? Het muzikale kunnen van Charlotte in het achterhoofd houdend, is dit ruimschoots een haalbare kaart.

Tijdens een gesprek met Charlotte vertelde ze me dat de basis van BUZZ werd gegoten aan de kersttafel tijdens een gesprek met haar schoonzusje. Als het enkel aan mij ligt, mogen de feestjes ten huize Van Groeningen-Vandermeersch van dit kaliber blijven. Het leveren theater-pareltjes op. Her en dag zag ik tijdens de voorbereidingen drie tot drie en half theaterreview-sterretjes opduiken. Omdat BUZZ een work in progress is, lijkt me dit aan de lage kant. Maar ach, laat mij het zo stellen. Theatersterretjes deel ik principieel niet uit bij reviews. Maar onder het motto: “One little step for man, a giant leap for mankind’ en de schaduw van de Sint-Romboutstoren in het achterhoofd houdend, heeft ze mijn eerste theatermaantjes alvast dubbel en dik verdiend.

Meer info over de voorstellingen kan u ontdekken via:
https://www.arsenaallazarus.be/kalender/item/buzz—arsenaallazarus-kgbe–kopergietery

Gezien op 10/01/2019 bij ARSENAAL/LAZARUS

Foto: Phile Deprez