De Strade Bianche heeft de Omloop het Nieuwsblad bijna van de troon gestoten als opener van het klassieke voorseizoen. Bij de vrouwen was het zelfde  de eerste Worldtour-wedstrijd. Modder, ijswater, koude en regen. Alle ingrediënten waren aanwezig na een week ijzige temperaturen in het Italiaanse Siena om er sportgeschiedenis te schrijven. Het was zeker geen weer voor doetjes. En het laatste wat ik wil zeggen is dat Anna een doetje is.  De regerend Olympisch kampioene bij het vrouwenwielrennen had er duidelijk zin in. Ze sprong op de voorlaatste onverharde strook weg en reed solo naar de Piazza del Campo.

Het was lang wachten op de aankomstbeelden van Anna. De RAI had problemen met de live-uitzending. Pas in de voorlaatste bocht kwam ze om de hoek piepen. Ze reed in haar regenjack over de streep. Ze schreef Nederlandse sportgeschiedenis. Anna is de eerste Nederlandse winnares ooit van de myhtische helletocht in Toscane. Voor juichen was er op het spekgladde en schelpvormige Piazza del Campo geen tijd. Het vingertje naar omhoog kon wel. Met een beetje hulp van daarboven kan allen.  Het werd een behouden thuiskomst. Haar ploeggenote en wereldkampioene Chantal Blaak reed bijna een minuut later als vierde over de meet. De mama van Boels-Dolmans gaf Anna een stevige knuffel. Want zelfs met wat modder op de snoet, zat het voor Oranje in Toscane zeer goed.