Onlangs luisterde ik naar de ochtendshow van Sven Ornelis en Anke Buckinx. Ze hadden hun luisteraars opgedragen om plaatjes aan te vragen. Ineens hoorde ik een liedje, dat ik al lang niet meer had gehoord. Meer bepaald: Roch Voisine met ‘I’ll always be there’. De luisteraar in kwestie had mooie herinneringen aan deze Canadese zanger. Gewoonweg omdat het de openingsdans van haar huwelijk was. Prachtig toch hoe liedjes verbonden blijven aan mooie herinneringen in een mensenleven.

Alleen dacht ik bij mezelf. Het lijkt wel een eeuwigheid geleden dat we nog iets van Roch Voisine hebben gehoord. Hoe zou het met die man eigenlijk zijn? Want de single ‘I’ll always be there’ dateert al van 1993 en is bijna 25 jaar oud. Ergens voelt het toch vreemd aan dat je herinneringen hebt aan liedjes, die een kwart eeuw al tot de muziekgeschiedenis behoren. Een mens wordt oud, niet waar.

Ik heb dan maar de beste Sherlock Holmes in mij opgezocht (en gevonden) . Google is immers een onuitputtelijke bron van informatie. En wat blijkt:  Roch Voisine richt zich tegenwoordig op de Franse en de Canadese markt. Daar werd op het einde van maart dit jaar nog het album ‘Devant Nous’ uitgebracht. Maar koestert de man ook als tekstschrijver ambities naar de Amerikaanse markt toe. ‘Ik droom er al lang van om liedjes te schrijven voor countrysterren zols Gareth Brooks en Shania Twain. Amerika is een markt, die ik nog niet ken. En net daarom heel veel interesse heb om het te ontdekken. Op muzikaal vlak ben ik immers een grote kameleon.”

Bekijk een YouTube-filmpje van Roch Voisine met ‘I’ll always be there’ https://www.youtube.com/watch?v=s5329TpD-qY