2 april 2017. Tijd voor de de jaarlijkse nationale wielerhoogmis: De Ronde van Vlaanderen. Na jaren Brugge als startplek, start Vlaanderens mooiste voor de allereerste keer in Antwerpen. Een massa volk wordt op de been verwacht. Ook enkele nieuwkomers starten met de gezonde kriebels aan hun eerste Ronde van Vlaanderen. Als ware het, een groot examen. Neem nu: Dries De Bondt … Rugnummer 204 is de zijne. Vérandas Willems-Crelan is de ploeg. Stijn Devolder is kopman van dienst.

Het huidige seizoen van Dries is een beetje zoals Dr. Jekyll en Mr. Hyde. In de Omloop Het Nieuwsblad was hij al lek binnen de 100 meter. Je bent toch de Antwerpse straten op voorhand gaan verkennen, Dries. Dit mag geen tweede keer gebeuren. De Ronde moet de jouwe zijn. Je hebt er zo lang naar uitgekeken.

Bij de E3-prijs was er hoop. Ineens verscheen Dries in de tegenaanval. Met Pasen in het verschiet, lijkt de verrijzenis van De Bondt steeds dichterbij te komen. Alleen die beruchte ‘chasse patate’ was er te veel aan.

Jani gaat een wedstrijd fluiten, Tiny heeft honderd en een dingen gedaan. Maar dat is klein bier tegen Driesje die de ronde gaat rijden. Zijn kinderdroom raakt in vervulling. Deze Ronde wordt de zijne. Het weer is goed. De benen kriebelen. Het lijkt wel weer voor een vroege aanval. Laat Dries er maar van genieten om een keertje naast Sagan te rijden. ‘Yo, Peter, this is Dries’, het zou zo mooi klinken niet waar.