Heer, heb meelij met mij. Sinds een poosje woedt er een felle tweestrijd in het diepste van mijn ziel. Eéntje waar het werkwoord beleven een allesbepalende rol in speelt. Hoe het allemaal zo ver gekomen is … Wel laat mij u het vertellen. Ik neem u mee naar afgelopen donderdag. Na mijn dagtaak was ik uitgenodigd op de Mediadays van een communicatiebureau rond mode, lifestyle en wellness. Ik hoor u nu alvast zeggen: wat doet Bart in hemelsnaam daar? Omdat het net een ware ver-van-mijn-bed-show is, ben ik altijd geboeid om de andere kant van de medaille eens beter te bestuderen. Het mag gezegd en geschreven worden. Van tijd tot tijd het gras aan de andere kant eens bewandelen kan geen kwaad. Akkoord, het is niet altijd groener. Maar toch kan je er als mens heel wat uit leren. En tja, een hele wereld ging opnieuw voor mij open. Eéntje waar ‘zoals eerder gezegd’ het woord beleven centraal stond. Beleven quoi, qui et pourquoi. Wel laat u mij met de nodige verstomming doen slaan. Een hemd anno 2013 dient niet om een bovenlichaam te bedekken. Er hangt een hele feel-good-in-je-vel filosofie rond. Het is hip om het éne hemd boven het andere te verkiezen. Net deze tweestrijd woedt feller dan ooit in onze maatschappij. Net zoals ik zal u nooit zijn blijven stilstaan bij het nut van iets beleven in uw leven rond de zaken, die u dagdagelijks gebruikt. En ik ook niet … U moet weten: ik ben een jongen van de boerenbuiten. Buiten de zoektocht naar een wilde boerendochter ben ik nooit al fel geconfronteerd geweest met de hippe belevenissen van het moment.
Maar het verhaal gaat verder. Tijdens mijn bezoekje kreeg ik tot vier maar toe een persoonlijke gids aangeboden om mij doorheen het kluwen van nieuwe hypes en trends van het moment te loodsen. Hyperprofessionalisme om u tegen te zeggen, waarvoor ik mijn Borsalino af zet, nederig het hoofd buig en vriendelijk ja knik. Ik heb zelden een dergelijk professionele houding gezien in medialand. Gareth Bale en Ronaldo zijn er qua attitude helemaal niets tegen. De koppigaard in mij ontplofte helemaal. Ik heb hun aanbod telkens opnieuw geweigerd omdat ik vond dat ik bepaalde impressies op mij moest laten inwerken. En … u mag er zeker van zijn. Ik heb waanzinnig mooie dingen gezien, die me tot in het diepste van mijn ziel triggeren. Missie geslaagd, zou ik zeggen. En toch …
U moet weten: de modesector is heel fel zijn tijd vooruit. Echte modewebsites bestaan niet meer. Het zijn personalities (veeleer dames), die via hun blogs de wereld proberen te veranderen. Geloof me … Ik leerde de fashionista-blogs kennen tijdens een opening van een Kipling-winkel. Met open mond stond ik te kijken naar hoe al deze fashionqueens de wereld bekeken en vooral wilden beïnvloeden door een simpel aapje met hun Instagram te fotograferen. De wereld zit toch gek in elkaar, niet waar.
Ook op de boekenbeurs is het fenomeen beleving helemaal in. Zeker als we de cijfers tot ons nemen. De helft van de boekenbeursbezoekers bleek jonger dan 34 te zijn en kwam vooral naar Antwerpen afgezakt om het totaalpakket te bekijken. Een mooi voorbeeld van beleving, niet waar.
En ook ik pleit zelf niet helemaal onschuldig als het over ‘beleving’ gaat. In heel mijn afvalrace heb ik een deel beleving ingecalculeerd. Ik heb al tot zeurens toe verteld over al de wilde nieuwe werelden die ik heb opgezocht. Dit leidde zelfs tot grote verwondering van vele mensen uit mijn naaste omgeving. Eén wijze les heb ik geleerd over de hedendaagse maatschappij. Mensen gaan niet zo snel meer op ontdekkingstocht om de wereld te verkennen. En net hierdoor verliezen ze heel wat mooie en nieuwe inzichten. Met het prijskaartje van sommige ‘hippe’ ervaringen moet met recht en reden rekening gehouden worden. Alleen is de prijs niet altijd een geldig excuus om in je comfortzone vastgeroest te zitten en niets meer van de wereld te zien. Waarom is het niet interessant om zo nu en dan een grote sprong te wagen als je er toch niets bij te verliezen hebt. Elk nadeel heeft zijn voordeel niet waar. Het woord ‘als’ telt op momenten niet wanneer een beelden van een drama in de Fillipijnen te zien zijn. En toch …
Soms ben ik zelf verwonderd over bijzondere ervaringen. Zo had ik onlangs een geanimeerde discussie met een vrouwelijke doctorandus in de datologie. U raadt het al. Het gesprek ging over mijn gewicht’. ‘Blijf maar hoe je nu bent’, klonk het vanuit haar hoek. ‘Uit onderzoek voor mijn boek is gebleken dat …. En net toen het interessant begon te worden, kwam er een snodaard een vraag stellen. Het gesprek kende een stille dood. Maar de vraag zinderde in mij na. Daarom de oproep of er iemand mij eerste hulp kan bieden bij de de vraag wat er nu allemaal aan de hand is bij de visie van een vrouw over het gewicht van een man? Of moet ik toch eens de belevenis ervaren om in het boek bladeren …. Ik beleef, jij beleeft, hij beleeft … Ach, wij beleven nu allemaal. En ik in het bijzonder. To be continued, ongetwijfeld.