Een poosje geleden ben ik naar The Zookeeper’s Wife gaan kijken. In deze dramafilm met een zwaar historisch kantje wordt het persoonlijk oorlogsverhaal van de Poolse Antonina en haar man Jan Zabinski verteld. Tijdens de tweede wereldoorlog redden ze meer dan 300 joden uit de handen van de Nazi’s door hun een schuilplek aan te bieden in de dierentuin van Warschau.

Op cinematografisch vlak geef ik toe dat ik een liefhebber ben van de Belgische cinema. The Zookeeper’s Wife mag dan wel Amerikaans zijn. Met Johan Heldenbergh in de rol van Jan Zabinski is er een Belgisch kantje aan de film.

Het koppel Jessica Chastain & Johan Heldenbergh vertolken een meer dan geloofwaardige Antonina en Jan Zabinski. Het Vlaams accentje van Heldenbergh geeft aan Zabinski zelfs een exotische touch. Een beetje een surplus, niet waar. Je kan wel stellen dat het verhaal van The Zookeeper’s Wife door merg en been gaat. Is The Zookeeper’s wife daarom een klassieker? Neen, daarvoor mist de film net dat extraatje. Toch zet de film van Niki Caro de absurditeit van oorlog in de verf. Gekker kan het bijna niet meer. En toch .. Overtreft de werkelijkheid niet altijd de fictie? Ik vrees van wel …