Ik heb een ontdekking gedaan op Goede Vrijdag. This is the moment van Rene Froger ofwel Het Allermooiste van Garry Hagger komt uit de musical Jekyll and Hyde. Gek hoe een klassieker uit de Lage Landen stamt uit één van de grootste horrorverhalen uit de literatuur/film- en musicalgeschiedenis. Ik wist het niet, maar het was een zeer bijzondere gewaarwording toen ik het liedje in het Antwerpse Fakkeltheater hoorde. Want zeg nu zelf … Op Goede Vrijdag naar de musical Jekyll and Hyde gaan kijken heeft wat weg van de Kerstman op zoeken met Pasen.

Nochtans is Jekyll and Hyde de optimale musical vanuit de onderbuik. Mensen met een grote passie voor het genre brengen deze alltime klassieker in het Vlaamse land vanuit liefde voor het vak. In tijden waar het op musicalvlak crisis is in het Vlaamse land, heeft het huis MinTh een bijzondere fraaie cast samengesteld waarvan Deborah De Ridder, Koen Crucke en hun Meter An Lauwereins met voorsprong de bekendsten zijn. En toch …

De hoofdrol in Jekyll and Hyde wordt gespeeld door de Leuvense tenor Glenn Desmedt. Ooit won hij de Nederland zangwedstrijd Una Voce Particolare. Maar zijn prestatie op het podium als Jekyll and Hyde mag gezien worden. Deze rollen vertolken heeft wat weg van een klassieker winnen tegen Van Avermaet en Sagan. Stikkapot moet je zijn na dergelijke vertolking …. , lijkt me toch.

Ook Meneer Spaghetti : Koen Crucke is van de partij als Sir Danvers. Samson & Gert mogen dan wel ver weg zijn. Crucke is in Jekyll and Hyde zoals lijm bij behangpapier. Het één kan niet zonder het ander.

Revelatie van heel het gebeuren is Ildiko Van Dyck. Ik moet tot mijn scha en schande toegeven dat ik haar nog niet kende. Haar curriculum zegt veel: Ildiko studeerde met grootste onderscheid voor zang in 2014 af aan het Koninklijk Conservatorium in Antwerpen. En het was er aan te horen. Een dijk van een stem …. Ildiko, wo bist du geblieben.

Daarnaast heb je nog Deborah De Ridder. Als Lucy laat ze een andere kant van zichzelf zien dan de Maria uit The Sound of Music, waarvan het grote publiek haar kent. Zelfs op stille zaterdag geniet ik nog na van enkele solo-nummers die ze op het podium bracht. Zelfs de grootste haan in de zaal kreeg er kippenvel van. Jekyll and Hyde was een musical, die wat verborgen was in de theaterkalender. Een creatie, die niet kan zonder engagement van een heel team. En net dan worden fraaie parels door het publiek ontdekt. Men zegge het voort …