A man has to do what a man has to do. En daar hoort filosoferen tussen pot en pint wel eens bij. Zo sprak ik onlangs met een prille veertiger. Out-of-the-blue zei hij me dat hij fier was dat hij heel wat dingen van zijn bucketlist had kunnen realiseren. Een bucketlist, goh … Ik heb dat nog nooit in mijn leven gekend. En het is nu éénmaal een vaststaand feit: Binnen minder dan 6 maanden word ik een prille veertiger. Help, het gaat toch niet waar zijn. Hoort een bucketlist bij een veertigerschap? Moet ik nu werk maken van een Things do before I’m 40-lijst? Stress en nog eens een brok stress ten huize Liekens. Wat moet ik er nu mee aanvangen? De komende maanden staat mijn agenda al vol. En als ik dan nog zulke lijst moet opstellen en realiseren op minder dan zes maanden tijd, gaan de grijze lokken er pas echt zijn. Oh my God, zo’n challenge aan durven. Ik krijg er al stress van als ik er aan denken. Hoe moet ik dit nu in hemelsnaam opvangen. En toch …

Stiekem vraag ik me toch af wat ik er allemaal zou opzetten. Waar droom ik nu heel mijn leven van om dat nog voor mijn veertigste gedaan te krijgen? Op levensvlak ben ik wat je noemt een zoeker. Iemand, die gaat zoeken om leuke ervaringen te proeven. En ik moet zeggen: ik ben er redelijk goed in. Maar te veel nadenken over bucketlijst, zorgt er ook voor dat de rook uit mijn hersenpan stoomt. Weet je wat … ik ga er nog eens een jaartje over nadenken wat ik op die lijst zal zetten. The Things to do before I’m 41-bucketlist, wel te verstaan.