Het laatste applaus voor Ivo Pauwels

Ongeveer vierhonderd mensen waren zondagnamiddag aanwezig in Theater Elckerlyc. Daar werd er een laatste eer betuigd aan Ivo Pauwels. Deze Antwerpse acteur overleed op vrijdag 8 oktober ten gevolge van hartproblemen. Vrienden, fans, sympathisanten en collega’s zoals Els Dottermans, Marc Lauwrys , Ben Segers, Luc Verhoeven , Dirk Van Vooren Linda De Ridder en nog vele anderen waren aanwezig. Ook de Antwerpse burgemeester Bart De Wever kwam langs. ‘Het leek wel alsof hij zijn dood zag aankomen. De laatste tijd had hij meer dan ooit angst voor de toekomst. Alles werd duurder. Hij sliep er zelfs niet goed meer van. Enkele dagen vooraleer hij stierf, zei hij tegen me dat het niet lang meer zou duren’, liet zijn weduwe Diana More voorlezen in een brief tijdens de plechtigheid.

Ivo Pauwels was meer dan Nonkel Jef. Hij was een acteur, die zijn sporen in het theater ruimschoots had verdiend. Zijn vriend Marc omschreef het heel mooi in zijn speech. ‘Ivo had meer dan 250 rollen op zijn naam. Hij begreep niet altijd waarom 1 televisierol als Kempisch boertje hem meer aandacht schonk dan die 249 andere op toneel. Het antwoord is heel eenvoudig. Als het doek gevallen is en de lichten zijn gedoofd, gaan de mensen naar huis en is theater vergankelijk.’
Ook Mike Verdrengh liet een boodschap achter: ‘Ivo Pauwels is in het verkeerde land geboren. Wanneer hij in Frankrijk het levenslicht had gezien, was hij een grote ster geweest. De Funès had het snel in de mot toen hij hem vroeg voor zijn film Les Grandes Vacances.’

Omdat Sven De Ridder zelf moest spelen in Geraardsbergen liet hij een videoboodschap afspelen. Daar groette hij zijn ‘Nonkel Ivo’, een man waaraan hij warme herinneringen koesterde. ‘In theatermiddens was het zo dat je als ‘jonkie’ een nonkel en een tante kreeg. Bij mij was het ‘Nonkel Ivo’. Een man met een eigen karakter, waarmee het nooit botste. Hij stond sceptisch tegenover mijn 15-jarig debuut in Drie Mannen onder 1 Dak. Maar zijn opinie keerde snel. We zagen elkaar niet altijd even veel. Maar we hebben altijd goed met elkaar kunnen praten. En wanneer we in een interview er eens van langs kregen, wisten we elkaar heel goed te vinden. Voor mij is hij de Vlaamse  en Antwerpse Robert Redford.’

Ook zijn kleindochter en Ketnet-wrapster Nona kwam een laatste groet betuigen aan haar bompa. ‘Dankzij hem kon ik het woord kurkentrekker perfect uitspreken. Hij heeft dat honderden keer aan mij en mijn zus uitgelegd. Het lukte ons niet altijd even goed. Maar dankzij hem kon ik het. Ook dankzij zijn parfum van Gaultier heb ik het geheim van Sinterklaas leren ontdekken. Want de Sint rook net zoals Bompa. Of was de Sint Bompa? En ja, ik heb het geheim van zijn haardos ontrafeld. Het rook altijd naar kokos toen we bij hem waren. Kokosextract, het kan u helpen, mensen … ‘

Muzikale intermezzo’s ware er tijdens de plechtigheid van Ann Van den Broeck begeleid door Thomas Vanhauwaert.

Afgesloten werd er met een staande ovatie voor de enige Nonkel Jef, waar er tijdens zijn uitvaart Godvernondemiljaardedju of gij kieken van’t stad mag geproclameerd worden.

Nonkel, het ga je goed!

Foto: Frenesia / Ivo Pauwels

Geef een reactie