Theaterreview: Achter De Schermen (Eén Zee)

Met ‘Achter de schermen’ , een bewerking van The Dresser van Ronald Harwood heeft Theaterhuis Eén Zee meteen een visitekaartje afgegeven om u tegen te zeggen. We keren terug naar Engeland, Londen 1942. Engeland kreunt onder de bombardementen. Een reizend theatergezelschap dat alleen Shakespeare speelt, probeert verstrooiing en cultuur te brengen tussen alles chaos en ellende.

De theaterwereld doet al het mogelijke om overeind te blijven en trotseert alle risico’s om te kunnen optreden. Norman (Carry Goossens) werkt al zestien jaar voor de directeur en hoofdrolspeler, die als Sir wordt aangesproken. De fysieke en geestelijke capaciteiten van Sir zijn tanend en dat komt deze avond duidelijk tot uiting. Plus een deel van de cast en crew daagt niet op. Dat alles maakt de positie van Norman nog problematischer maar leidt ook tot komische taferelen.

Theaterhuis Eén Zee profileert zich meteen in de ‘nichemarkt’ van het repertoiretheater. Bezielers Frank Aernout en Ann De Winne blijken een bepaald segment aangeboord te hebben dat een groot publiek kan raken buiten het alom gekende komische theater. In het programmaboekje staan buiten het Antwerps uitje maar liefst 18 reisvoorstellingen op het programma. Kwalitatief repertoiretheater kan duidelijk een commercieel publiek aanspreken.

Ook de opbouw van cast en crew ziet goed doordacht en gebalanceerd in elkaar. Niets is aan het toeval overgelaten. Carry Goossens mag één van zijn droomrollen als Norman op zijn bucketlist afvinken. Dat merk je maar al te goed. Carry bewijst zijn status door een mooi evenwicht tussen tragiek en komedie in zijn rol gestoken te hebben. Met naast hem Frans Maas, die al zijn remmen mag losgooien in zijn passage als Sir, weet je dat dit duo een heel sterke prestatie neerzet. Met naast hen ook Erik Goris, Leen Dendievel en Ann De Winne op het podium staan er heel wat theaterkilometers op de teller. Dan voel je aan de kleine teen dat je ervaring troef hebt Achter de Schermen van Achter de Schermen. Neem daarbij nog de ‘youngsters’ van dienst zoals Eve Van Avermaet (dochter van Bart – Waldek uit Thuis – Van Avermaet), regie-assistent Mathieu van Nieulande en ook Noor Denteneer (studente kostuumontwerp in Antwerpen).

Met Rikkert van Dijck als regisseur werd er gekozen voor een man, die houdt van verhalen vertellen en met teksten knutselen en werken. Kortom: een theaterdier pur sang. Rikkert is een man, die graag de tijd neemt om een verhaal van A tot Z vertellen. Dit is enerzijds een troef omdat dit in een steeds sneller worden maatschappij steeds unieker wordt. Hiermee bezorgt hij het theaterstuk Achter de Schermen meteen een Unique Selling Proposition en Theaterhuis Eén Zee een ‘smoel’ als theatermakers.  Anderzijds kan de duur van het stuk op termijn ook een minpunt worden. Maar ach, eerlijk is eerlijk . Wie daar iets tegen heeft, mist een pareltje in de kunst van het verhalen vertellen. Zowel Achter de Schermen als in een theaterzaal. Over Achter De Schermen praat men binnen dertig jaar immers nog.

Bekeken op 11/11/2023 in Rode Zaal – Fakkeltheater

Foto: Bart Liekens

Een gedachte over “Theaterreview: Achter De Schermen (Eén Zee)

Geef een reactie