Brandend zand en krakend gras

Kreunt u ook onder de hitte van het moment? De temperaturen swingen de pan uit. De evenaring van de hittegolf van 1976 lijkt ‘bijna’ een feit. Voor één van mijn geliefkoosde bezigheden: het wandelen is een nieuw plan van kracht. Ultravroeg starten om toch maar de nodige lichaamsbeweging te hebben. Zo tekende ik afgelopen zondag al om zeven uur  (!!!) present op de Kouter in Leest. Ik volgde het pad niet van de 50 km-wandelaars, die al een uur vroeger op pad waren. Maar ik had wel zin in een wandeltochtje van twintig kilometer voor de dertigste Zennetocht. De beentjes moeten toch in beweging blijven, niet waar.

Het werd al heel snel duidelijk. De hittegolf laat de nodige sporen na in de natuur. Het gras ziet niet groener, maar geler aan de overkant. Het gras kraakte bij momenten onder mijn voeten. Neem nu: het voetbalterrein van Leest. Al een poosje is dit gebied geen onbekend terrein voor mij. Neen, ik ben in mijn vrije tijd niet bezig om de nieuwe Dries Mertens van Sint-Katelijne-Waver te worden. Daar ben ik ondertussen iets te groot voor geworden. Achter het voetbalterrein ligt een heel fraai natuurgebied, waar ik al enkele keren tijdens een wandeltocht ben gepasseerd. En ja, daar heb ik het gras al groener geweten dan nu.

Ook de passages aan de velden leken meer op een zandbak, waar kinderen in open vlakte kunnen zandkastelen bouwen. Het werd ploeteren als een ware Wout Van Aert in zijn beste dagen.De warmte slaat toe. Het werd een wandeltocht langs Leest , Heffen en Blaasveld vol met brandend zand en krakend gras. En zeker nog niet in een verloren land. Koning natuur slaat genadeloos toe. Daar kan ik alleen eerbiedig het hoofd voor buigen.

20,9 km lange Zennetocht gestapt op 22/07/2018

Meer foto’s op: https://www.irista.com/gallery/xojrsmsrh0zy

Foto’s: Bart Liekens

Een gedachte over “Brandend zand en krakend gras

Geef een reactie